به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، فرهمند، از پژوهشگران دینی، در نشست علمی- پژوهشی با موضوع «دین گمشده قرن ۲۱»،  در مدرسه علمیه خواهران حضرت فاطمه محدثه(س) اصفهان، وجه تمایز بین انسان مدرن و سنتی را برشمرد و گفت: انسان سنتی می‌گوید «واقعیت  یک گونه است»، اما انسان مدرن می گوید: «آن چیزی را که من می فهم، واقعیت دارد»، در نتیجه بر دیدگاه  انسان مدرن، نوعی نسبت گرایی حاکم است.

وی افزود: از نگاه انسان سنتی، دین در همه مراحل زندگی اولویت دارد، ولی انسان مدرن تا جایی که دین به سود او باشد، آن را می پذیرد.

این پژوهشگر دینی به ویژگی‌های انسان مدرن اشاره کرد و گفت: اولین ویژگی انسان مدرن، عقل گرایی است، عقل گرایی یعنی نسبت به همه چیز باید منتقد بود و شکاکیت فلسفی داشت، در صورتی که انسان سنتی امور وحیانی را مقدس و تردید ناپذیر می‌داند.

فرهمند به ویژگی دیگر انسان مدرن اشاره کرد و بیان داشت: سکولاریزم، یکی دیگر از شاخصه‌های انسان مدرن است. تعریف چنین انسانی از دین، این است که خواه زندگی پس از مرگ وجود داشته، خواه وجود نداشته باشد، قلمرو آن تا جایی است که برای زندگی دنیوی من سودمند باشد.

این کارشناس و پژوهشگر، یکی از مهم‌ترین و بارزترین خصوصیات مدرنیته تسلط بر طبیعت دانست و گفت: انسان مدرن بر اساس دو مؤلفه‌ی علم‌گرایی و بهره‌برداری به تصرف طبیعت پرداخت. زیرا از نظر او،  انسان این حق را دارد که چرخه‌ی طبیعت را آن‌گونه که عقلش می‌فهمد، تغییر دهد.

فرهمند، «تفرد» را آخرین ویژگی انسان مدرن برشمرد و اظهار کرد: تفرد به معنای احساس تنهایی است؛ انسان مدرن در جهان معاصر به دلیل  سبک زندگی جدید که تکنولوژی جز لاینفک آن است، دچار نوعی بیگانگی و غربت شده است.

وی گفت:  انسان امروز در هر صورت، بر اساس میل فطری خویش میل به جاودانه شدن دارد و نمی تواند این احساس خود را نادیده بگیرد، حتی اگر در حیطه‌ی تجربی مثل بیماری‌های روح و جسم به علوم تجربی مراجعه کند. اما باز هم خود را نیازمند دین می بیند، زیرا نیرویی درونی همواره او را به سمت منبعی می‌کشاند که بار گران زندگی را برایش تحمل پذیر کند.

فرهمند افزود: درد انسان مدرن، صرفا مسائل احکامی نیست و این در مرتبه‌ی دوم اهمیت قرار دارد. بلکه دغدغه او این است که چگونه باید زندگی کرد تا به امید، نشاط و آرامش واقعی دست پیدا کند؟