به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از ارومیه، حجت الاسلام و السلمین سید مهدی قریشی، شامگاه چهارشنبه در جلسه تفسیر نهج‌البلاغه که در مصلای امام خمینی(ره) ارومیه برگزار شد اظهار داشت: اولین وظیفه مومن نسبت به برادر مومن خود یاری او در زمان مظلومیت است.
وی ادامه داد: بزرگترین تلخی و سختی برای یک فرمانده آن است که خود شخصی دانا، شجاع و کاردان باشد، اما نیروهایش از او اطاعت نکنند. عدم حرکت و جهاد در راه خدا از دو مسئله نشأت می‌گیرد، نبود امکانات و عدم باور تهدید از سوی دشمن این دو عامل باعث می‌شود که حرکت و جهاد نباشد.
امام جمعه اروومیه افزود: حضرت علی ( ع ) مردم زمان خود را ملامت می‌کند که وقتی شرایط حرکت و جهاد مهیا است، چرا به یاری دین خداوند نمی‌روند حضرت به یاران خود خطاب می‌کند من به دنبال این هستم که مشکلات را با کمک شما درمان کنم ولی خود شما بزرگترین مانع و مشکل در سر راه هستید.
وی بیان داشت: حضرت شرایط آن زمان را به خار فرو رفته در بدن انسان تشبیه می‌کنند که انسان آن را با خار دیگری در آورد، در حالی که می‌داند خار دوم هم تمایل دارد در کنار آن خار اول در بدن انسان باقی بماند.
نماینده ولی فقیه در استان آذربایجان غربی تاکید کرد: حضرت مردم زمان خود را چنین معرفی می‌کنند «کسانی هستند که دشمن برای آن‌ها حیله می‌کند اما آن‌ها بی‌خیال و غافل هستند»، امروز هم در زمان ما عده‌ای به همین شکل هستند و بصیرت ندارند، آمریکا نقشه می‌کشد اما آن‌ها بی‌تفاوت هستند.
وی تصریح کرد: دینداری و مردانگی باعث ایجاد روحیه مبارزه با ظلم در انسان می شود، لذا معلوم می‌شود در بیشتر مردم زمان حضرت دینداری و مردانگی وجود نداشت.
حجت الاسلام و المسلمین قریشی گفت: حضرت امام حسین (ع) وقتی در کربلا بعد از شهادت اصحاب خود به میدان رفتند و بعد از جنگ، با حالت مجروح بر زمین افتادند و دیدند که دشمن به خیمه‌گاه حمله می‌کند به دشمن فرمود «اگر دین ندارید و از معاد نمی‌ترسید حداقل مردانگی داشته باشید، شما با من جنگ دارید با زنان و فرزندان من چه کار دارید؟»
وی، وظیفه مؤمن را کمک کردن به مؤمن در زمان سختی دانست و گفت: حضرت امیرالمومنین (ع) ابتدایی‌ترین وظیفه مومن در قبال مومن را کمک کردن به او در سختی‌ها می دانند، بنابراین اولین وظیفه مومن نسبت به برادر مومن خود یاری او در زمان مظلومیت است و اینکه عده‌ای در فتنه سال ۸۸ شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» سر می‌دادند شعار بدون پشتوانه عقلی و خلاف مصالح دینی بود.
