خبرگزاری«حوزه»، به مناسبت سالروز ولادت با سعادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها فرازهایی از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع جایگاه رفیع حضرت زینب سلام الله علیها و لزوم تذکره نام آن حضرت را از نظر می گذرانیم:
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به آیاتی از کلام الله مجید بیان داشتند: ذات اقدس الهی به رسول گرامی(صلّی الله علیه و آله و سلّم) مكرر دستور میدهد جریان نوح، ابراهیم، عیسیٰ، موسیٰ، یونس، یوسف و سایر انبیا(علیهم الصلاة و علیهم السلام) را یادآوری كن ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْراهیمَ﴾؛ اینها نامآورانی هستند كه یاد اینها، یاد، تجلی و ظهور خداست.
ایشان ادامه دادند: در كنار مردان الهی، زنان الهی هم هستند که این ویژگی را دارند، در قرآن كریم از مریم(سلام الله علیها) به عنوان ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مَرْیمَ﴾ یاد شده است، جریان كربلای سالار شهیدان حسینبنعلیبنابیطالب(صلوات الله و سلامه علیهما) نیز از این قبیل است؛ یعنی نهضت آن حضرت ظهور فیض خاص خداست و تذكره آن جریان شهادت، تذكره یوم الله است.
معظم له با اشاره به جایگاه رفیع حضرت زینب(س)، خاطرنشان کردند: وقتی نامِ نام آوری چون زینب(سلام الله علیها) چونان مریم(سلام الله علیها) مطرح بشود در واقع تذكره یوم الله است، زنده نگاه داشتن عاشورا به منزله «و اذكر فی قلبك یوم عاشور الحسین(علیه السلام) و زینب(سلام الله علیها)» و مانند آن است، اگر در قرآن تدوینی خدا به ما فرمود: ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْراهیمَ﴾ ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مُوسی﴾ در كتاب تكوینی نفس ما هم اینچنین به ما دستور دادند كه «و اذكر فی قلبك حسیناً و اذكر فی قلبك زینبا»، این نام آوران زمینه ظهور فیض خدا را در جامعه زنده نگاه میدارند لذا باید دید حسینبنعلیبنابیطالب و زینب كبری(سلام الله علیها) چه كردند كه تذكره این نامها به منزله تذكره انبیا و اولیای الهی است!
حضرت آیت الله جوادی آملی تصریح داشتند: راه انبیای سلف را حسینبنعلیبنابیطالب(سلام الله علیهما) طی كرد و آن را احیا كرد و زنده نگاه داشتن عاشورا یعنی احیای همین كلمه حسینبنعلی(سلام الله علیهما) كه فرمود: «و الیرغب المومن فی لقاء الله حقاً او محقا».
ایشان ابراز داشتند: جریان زینب كبری به دنباله جریان مریم عذرا(سلام الله علیهما) است، اینها زنان ملكوتیاند که برای حفظ عفاف، حجاب، عصمت و طهارت تلاش و كوشش كردند.
معظم له اذعان داشتند: کسانی که عقل برای آن ها به منزلۀ فصل مقوّم است، به تمام معنای کلمه، عقیله اند. حسین بن علی (سلام الله علیهما) "عقیلة بنی هاشم" است و زینب کبرا )سلام الله علیه) نیز "عقیلة بنی هاشم"؛ این "تاء" در عقیله، "تا"ی مبالغه است، نه "تا"ی تأنیث؛ اگر عقل برای کسی، فصل مقوّم باشد، کمالات از او نشأت می گیرد. ما اگر بخواهیم از عقل سخن بگوییم باید سیره و سنّت و سریرت این ذوات قدسی را ارزیابی کنیم، آن ها را بشناسیم و بپذیریم؛ به گفته هایشان عمل کنیم و به دیگران منتقل کنیم.
حضرت آیت الله جوادی آملی در تبیین جملۀ معروف حضرت زینب(س) که فرمود «ما رایت الا جمیلا» ( چیزی جز زیبایی ندیدم)، اظهار داشتند: این جملۀ حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه و در مقابل طعنه های گزندۀ ابن زیاد؛ بر اساس توحید افعالی است زیرا آن حضرت در برابر جسارت های ابن زیاد نفرمود، صبر می کنم، یا اینکه بفرماید «رأیت جمیلا» یعنی خوبی دیدم، بلکه آن حضرت پاسخش را منحصر نمود و فرمود؛ «ما رأیت» یعنی ما جز خوبی چیز دیگری ندیدیم، این جمله از کسی است که امام سجاد(ع) به عنوان امام زمانش و حجت خدا روی زمین دربارۀ او فرمود: «أنتِ بِحَمدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَةٍ، فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَةٍ»؛ [اى زينب!] تو، بحمداللّه، عالمى هستى كه نزد كسى تعليم نديدى و دانايى هستى كه نزد كسى نياموختی. که این فرمایش امام سجاد (ع) را باید به نوعی شهادت عصمت و ولایت آن حضرت دانست.