خبرگزاری «حوزه»، /خبر تکان دهنده ی ترور طلبه ای در همدان همه ی آگاهان نسبت به وضعیت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشور را شوکه کرد. اما باید دید علت و خواستگاه های احتمالی چنین حرکت ددمنشانه ای چه بوده است ؟ ابتدا باید گفت روحانیت به عنوان یکی از اقشار فعال اجتماعی همیشه موافقین و مخالفین جدی داشته است که این موافقت ها و مخالفت ها نشانه ی اثرگذار بودن این قشر در وقایع عصر خویش بوده است . این کنش ها در عمده موارد منجر به تضعیف دیکتاتوری و دخالت خارجی گردیده است، از موراد درخشان این کنش ها در صده های اخیر می توان به فتوای تحریم تنباکو و... اشاره نمود.
البته حرکت های بزرگی چون مشروطه خواهی و چالش های آن که دروازه های حرکت به سوی افق های جدید را نیز به روی مردم ایران گشود خواستگاه هایی داشته است که در آنها نیز نمی توان اثر گذاری پررنگ حوزه و حوزویان را نادیده گرفت . حرکت روحانیت تا جایی ادامه پیدا کرد که منجر به انقلاب اسلامی گردید انقلابی که با تمامی فراز و فرودهایش دستاوردهایی گران سنگ برای ملت ایران داشت که این نوشتار سر آن ندارد تا به ایشان بپردازد و نیز از طرفی با مقایسه ی انقلاب اسلامی مردم ایران با دوران وابستگی پیش از آن به این حرکت عظیم توهین نماید.
پس روحانیون به عنوان کنش گران جدی دارای موافقین و مخالفینی هستند که عده ای خود را با آنها در یک جبهه می دانند و عده ای نیز خود را مقابل روحانیت تعریف کرده اند و ظاهرا خط ترور را در پیش گرفته اند. ولی باید این نکته را گوشزد کرد که امروز با در کنار هم قرار گرفتن قطعات پازل های دشمن، صحنه ی میدان نه به سوی مخالفت سیاسی بلکه به سمت نزاع ایدئولوژیک پیش می رود یعنی بحث بر سر این است که اصلا قشری بنام روحانی در جامعه باقی نماند و کسانی که ملبس به این لباس هستند از ظاهر شدن با این لباس خصوصا در مجامع عمومی خودداری کنند.
نگارنده در یادداشتی که چندی پیش با عنوان « یکی دیگر از قطعات پازل شیطانی» منتشر شد به موضوع هتک حرمت یکی روحانی شیعه در تهران پرداخت که در آن یادداشت موضوع جایگزینی امر به منکر و نهی از معروف به جای امر به معروف و نهی از منکر بررسی شده بود، جریانی که با ایجاد یک زمین بازی به گستره ی خیابان های شهر و کشور در پی ایجاد ناامنی روانی برای ملبسین به لباس روحانیت بود. ظاهرا این خط شوم سرعت بیشتری گرفته است و در مدتی کوتاه هتک حرمت به ترور تبدیل شده است ولی متاسفانه از اولیای امر خبری نیست یعنی اصلا دوستان خود را موظف به اتخاذ موضع نمی بینند! نکته ای که نباید فراموش شود این است که خطی که در پی حذف روحانیت است الزاما بی دینی را تبلیغ نمی کند زیرا کسانی که دارای افکار عمیق سیاسی هستند می دانند که دین برای اداره ی جامعه امری ضروری است.
جهان امروز جهانی است که با خلاء معنویت دست به گریبان است و دولت ها برای حل معضلاتی مانند افسردگی و... که تبعات اجتماعی وسیعی نیز دارند هزینه های هنگفتی پرداخت می کنند و دین راهی کم هزینه برای اداره ی این گونه بحران های اجتماعی است اما دینی منهای روحانیت! زیرا روحانیت به دلیل کارکردهای اجتماعی همیشه رقیبی برای دستگاه های اجرایی ناکارآمد و نیز پناهگاهی برای مردم بوده است یعنی وجود روحانیت جنسی از دین را تبلیغ و ترویج می کند که تامین کننده ی خواسته های خاص سیاسی و ابزاری از دین نیست.
راه شهدای فضلیت ادامه دارد و روحانیت با تهدید و ترور بیگانه نیست .دین چیزی جز جهاد و شهادت نیست و روحانیت با تقدیم خیل عظیمی از شهدا ثابت نموده است که فقط امر کننده به جهاد و تلبغ کننده ی صرف مفاهیمی چون شهادت نیست و خود در نوک پیکان این خط سرخ شهادت قرار دارد.
*فرهاد ملا امینی
