به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه خانم فریبا علاسوند در همایش ملی بیانیه گام دوم انقلاب و تمدن نوین اسلامی که در همایش غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه در قم برگزار شد، با اشاره به موضوع« چالش های سیاست گذاری خانواده و زنان در گام دوم» گفت: در بحث خانواده چند تا کار به نظرم ضروری است؛ یکی این که مفاهیم اصلی مربوط به خانواده را در همه اسناد بگنجانیم. یکی از نقاط پیشرفت غربی ها همین است. آموزه ای به نام برابری زنان و مردان درست کرده است.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: شما هیچ جا نمی بینید که بحثی کمترین ربطی به بحث زنان داشته باشد، ولی بحث برابری در آن نباشد؛ حتی سندی در مورد دریاها. من واقعاً اسناد بین المللی را کار می کنم. بحث ال جی بی تی ها که الان مطرح است، مسئله چند درصد مردم جهان است؟ اما شما هیچ سندی نمی بینید که ساختار زنان سازمان ملل متحد تصویب کند به هر منظوری اما یک گوشه از آن در مورد حقوق اقلیت های جنسی نیاید. این قدر این کار را انجام می دهد تا آن را به گفتمان یادال مرکزی یک گفتمان تبدیل کند.

این محقق اظهار داشت: مسئله بعد که به نظرم ما در کشورمان انجام نمی دهیم، اثرسنجی سیاست هاست. فرض کنید در بحث کنترل موالید، شاید هیچ کسی مسئله نسل ما را درک نکند. مسئله قانون و ممنوعیت بچه آوردن، به طوری بود که اغلب ما چیزی به نام بچه سوم نمی اندیشیدیم؛ یعنی اصلا مسئله ما نبود، این قدر از ذهنها پاک شده بود که اگر کسی به بچه سوم فکر می کرد، در همه فضاها بایکوت می شد. لازم بود همان موقع اثرسنجی شود.

این پژوهشگر گفت:اصلاً همان موقع که برنامه چیده می شود، ما بگوییم اثرات آن آیا فقط مسئله تولید نسل است یا اثر فرهنگی یا اثر روانی دارد؟ این اثرسنجی ها نمی شود، ادراک سنجی نمی شود. این موضوع ربطی به بحث خانواده ندارد، به بحث زنان ربط دارد. بعد از انقلاب اسلامی خیلی کارها در حوزه فقرزدایی شد، خیلی کارها در حوزه زنان شد، خیلی زیاد تلاش شد، ولی هیچ کس روی ادراک مردم از تمام این اتفاقات کار نکرد. لذا با این که فقرزدایی زیادی صورت گرفت، اما مردم بیشتر احساس فقر می کنند، چون ما کاری به ادراکشان نداشتیم که ادراک را با این سطح پیشرفت هماهنگ کنیم.

وی افزود: اخیرًا مطالعه می کردم و می دیدم که بحث ادراک سنجی الگو دارد، مثلاً مکتب شیکاگو. یعنی در جامعه های مدرن که ما می گوییم به درد نمی خورند، عنصر پیشرفتشان ناشی از اینهاست. ما درباره زنان ادراک سنجی نمی کنیم و برای ما هم مهم نیست که زنان چه فکری می کنند. یکی از امیدها که به نظرم می تواند در بخش سیاست گذاری مهم باشد، ماهیت ایستاده خانواده در بحث سنت ها و ارزشهاست.

علاسوند گفت: در دنیای متحول با آن همه تغییر و تحول شما باز هم می بینید که خانواده رسمی و سنتی و پربچه و منسجم وجود دارد و تنفس می کند. این به مدد قوانین اجتماعی نیست، این را بیشتر به مدد آن ارزشهای ذاتی خودش می کند که بحثش مفصل است. به گمان من، همزمانی فضای ما با پست مدرنیته برای ما یک نقطه امید است، چون عقلانیت های خانواده گرا هم به صحنه و میدان برگشتند و این که ما برای قدرت مندکردن این عقیده حداقل در فضای آکادمیک و علوم انسانی بتوانیم این لابی ها را پیدا کنیم، فضاها را ایجاد کنیم که کنش های خانواده گرا مهم است.

این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: مسئله اهمیت عضویت و بقا در خانواده هیچ جا سیاست گذاری نمی شود، فکر نمی کنیم که اگر بناست در امر سیاست گذاری کشور ما کمی دچار انسجام شود.

این محقق ادامه داد: در امر سیاست گذاری که بخواهیم یا نخواهیم، در حوزه مرجعیت شیعی نیست، در حوزه جدای از فضای انقلابی نیست، در حوزه سیاسی و دولتی است، آنجا دست کم باید نظرات سیاست گذاران و حاکمان که کارشناس هستند، به این هرم ولایت فقیه توجه کنیم.

313/40