به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در استان کردستان، حجت الاسلام حکمت حکیمی فر، مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) شهرستان بیجار در یادداشتی به تحلیل وضعیت کنونی منطقه به ویژه کشور عراق و تحرکات آمریکایی ها پرداخته است.

در این یادداشت می خوانیم: در کشاکش اخبار کرونایی که در صدر اخبار امروز دنیاست در همسایه غربی ما عراق؛ حوادثی در حال وقوع است که نباید ازآن غافل شد. مشکل انتخاب نخست وزیر و نیز احتمال حملات تروریست‌های آمریکایی دو موضوعی هستند که این مقاله به آن می پردازد.

حوادثی که همه یک منشا دارند:

اکنون دو حادثه بیشتر ذهن عراقی ها را به خود مشغول کرده است:

اول- معضل‌سازی موضوع انتخاب نخست وزیر موقت برای عراق

می دانیم  که ساختار قدرت در عراق بین شیعیان( نخست وزیر) اعراب اهل سنت( رئیس مجلس) و اکراد( رئیس جمهور) تقسیم شده است. در نظام سیاسی عراق نخست وزیر قدرت اول اجرایی و فرمانده کل نیروهای مسلح است.

این امری بود که از ابتدا موجب نارضایتی آمریکا و عربستان و هم پیمانان منطقه ای و داخلی ایشان قرارگرفت.از این رو از همان اول ،انتخاب نخست وزیر با مشکلات زیادی روبرو بوده است.

اساساً این نوع تقسیم قدرت مطلوب جبهه غربی - عربی نیست.

البته در این میان سهم خواهی های جاهلانه و موقعیت نشناسی برخی احزاب شیعی و بازی خوردن بعضی دیگر از این احزاب نیز بر این معضل افزوده است.

اکنون و پس از پنج ماه از آغاز آشوب‌های اجتماعی و سیاسی در عراق و بعد از کناره گیری عادل عبدالمهدی ،این کشور هنوز نخست وزیر دائمی ندارد و همچنان عادل عبدالمهدی به عنوان " نخست وزیر پیشبرد امور" زمام امور را در دست دارد!

اتفاق نظر احزاب شیعی که تشکیل دهنده فراکسیون بزرگتر( کُتله اکبر) هستند بر محمد علاوی نیز سودی نبخشید و سنگ اندازی برخی از احزاب کردی و سنی عرب، مانع تشکیل مجلس و سرانجام موجب کناره گیری علاوی شد.

برهم صالح با زرنگی و فرصت طلبی خاص خود، بدون هماهنگی با فراکسیون اکبر ،فرد مشکوک الحال و ناموجهی به نام " عدنان الزرفی" را که قبلاً استاندار نجف بوده به عنوان کاندیدای نخست وزیری معرفی کرد تا وی ظرف یک ماه،کابینه خود رابه مجلس معرفی کند.

دو تابعیتی بودن و سوابق سوء الزرفی موجب خشم بیشتر احزاب شیعی و مخالفت ایشان با وی شد.

دوم- سوء استفاده آمریکای اشغالگر از وضعیت کنونی

مداخله در امور کشور عراق و تشدید تحرکات تجاوزکارانه به آسمان عراق و حملات متناوب به پایگاه‌های حشدالشعبی و زیرساخت های عراق( مثل فرودگاه در حال احداث کربلا) است که باعث خشم مردم عراق و اعتراض عادل عبدالمهدی و نیز عصبانیت نیروهای مقاومت شده است.

در روزهای اخیر تهدیدهای کلامی تروریست‌های آمریکایی با گسترش تحرکات نظامی در این کشور همراه شده است. برخی اخبار حاکی از تخلیه پایگاه‌های در دست آمریکا و انتقال سربازان و تجهیزات نظامی به پایگاه‌های دیگراست. همچنین خبرهای دیگری حکایت از انتقال نیرو و تجهیزات از خاک سوریه به خاک عراق دارد.

همین موضوع باعث شده است تا برخی از صاحبنظران تحلیلگران، این تحرکات را پیش زمینه یک حمله نظامی یا کودتای نظامیِ آمریکایی در عراق قلمداد کنند.

پشت صحنه مشکلات امروز عراق در کجاست؟

چنانچه گفتیم ،آمریکا و صهیونیسم جهانی که در دو دهه قبل در سودای خاورمیانه بزرگ بودند ،عراق را به عنوان ویترین جهان تک قطبی و مظهر پیشرفت آمریکایی در نظر قرار گرفته بودند، اما گذشت زمان خلاف آن را بر آمریکا تحمیل و اثبات کرد و صرف میلیاردها دلار هزینه در این راه سودی نبخشید.

یک نقشه چند مرحله ای راهکار انتخابی آمریکا و عربستان و امارات بود:

1) کودتای نظامی در دولت و حاکمیت عراق توسط بازماندگان بعثی و حامیان تکفیری در ارتش عراق، به سرکردگی افسر ارشد ارتش عراق "عبدالوهاب الساعدی" (فرمانده یگان ویژه مبارزه با تروریسم )بود. منتهی اطلاعات هوشمند حشدالشعبی سریعتر از هر دشمن، پی به این توطئه برد و عادل عبدالمهدی را از توطئه درحال شکل گیری مطلع ساخت.

همین امر موجب شد تا عادل عبدالمهدی، عبدالوهاب الساعدی را از کار برکنار و بازنشسته کرد و در حصرخانگی قرار داد.

2) با شکست این توطئه، بخش دوم طرح آمریکایی ها کلید خورد و اتفاقاً درست از تظاهرات عده ای از حامیان عبدالوهاب ساعدی هم آغاز گردید و به تدریج تبدیل به تظاهرات صنفی و اعتراضات اقتصادی شد ،اما پس از اربعین به شدت رنگ و بوی آشوب های خشونت بار به خود گرفت که تا شهادت سردار سلیمانی به طول کشید. هدف آمریکا از این طرح که نقشه دوم یا پلان B آن محسوب می شد، انحلال دولت و تحمیل گزینه آمریکایی در عراق به عنوان نخست وزیر بود. هدفی که با شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس ناکام ماند و به نتیجه نرسید.

3) اکنون نوبت اجرای بخش سوم نقشه یا پلان C فرارسیده است. از یک سو حملات متعدد به پایگاه‌های حشدالشعبی و از دیگر سو ایجاد اختلاف بین فراکسیون‌های مجلس و اقوام شیعه و سنی و کرد و از دیگر سو افزایش اختلاف بین گروه‌های شیعی.

با این وجود باید گفت که هدف همان هدف است؛ تحمیل گزینه آمریکایی!