شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۰ شوال ۱۴۴۵ | Apr 20, 2024
کد خبر: 919696
۲۹ شهریور ۱۳۹۹ - ۱۷:۲۲
حامد تقدیری

حوزه/ بعضی ها تربیت را فانتزی گری میدانند. فکر میکنند اگر کودک کنار دریا یا در باغ عکس خوب داشت، یا فلان اسباب بازی فکری را بلد بود انجام دهد، یا احساسات خود را در کودکی خیلی خوب گفت یعنی هم باهوش است و هم اجتماعی. تو رو خدا اینها علایق فانتزی شماست.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حامد تقدیری مدیرعامل سازمان مدارس علوم و معارف اسلامی، با انتشار فیلمی از فرزندش در صفحه مجازی‌اش نوشته است:

راهکار مدرسه ۱

مشکل از آنجا شروع شد که تربیت فرزندان مان را پروژه ای دانستیم که باید انجام شود. و این پروژه ی تربیت فرزندان را به مهدهای کودک و مدرسه ها سپردیم. فارغ از اینکه حواس مان به وظیفه مادری و پدری مان باشد. تلاش کردیم بیشتر درآمد داشته باشیم تا بچه هایمان را بهترین مهدکودک، بهترین مدرسه و بهترین خانه زبان بگذاریم. فکر کردیم بچه هم زمینی است که باید بنایی بر روی آن خانه بسازد. و هر شکلی که دوست داشت به آن بدهد.
هر چه خواست ، خریدیم، بهترین لباس و خوراک و مدرسه را برایش مهیا کردیم و حواس مان نبود که باید خودمان را هم می ساختیم. باید ما هم در تربیت او همراه می‌شدیم.

«نظام تعلیم و تربیت خانواده» یکی از راهکارهای مهم در این عرصه است. نظام تعلیم و تربیت خانواده فقط به آموزش در خانه نگاه نمی‌کند. بلکه در کنار آموزش، تربیت را هم لحاظ می‌کند. راستش را بخواهید اصلا نمیشود تربیت را از آموزش جدا کرد. در این نظام پدر و مادر باید تقسیم کار کنند. برنامه ریزی کنند و طبق آن خودشان را توانمند کنند. خانه می‌شود قرارگاه و مرکز این نظام. و پدر و مادر فرماندهان آن هستند.

پدر میداند چگونه رشد اجتماعی ، رشد دینی و معرفتی کودک را رقم زند. مادر میداند چگونه عواطف و روحیات و مسیر تعالی کودک را شکل دهد. این فهم پدر و مادر در این روزها حیاتی است. بچه های ما آن چیزی که میخواهیم نمی شوند، بلکه آن چیزی که هستیم می‌شوند. پس تلاش کنیم ما هم خوب شویم. آموزش و پرورش و مدارس قرار بود بازوی تربیتی خانواده ها باشند نه اینکه پروژه تربیت بچه هایمان را محقق کنند. اینجاست که نقش انجمن اولیا و مربیان مهم میشود. انجمنی که تلاش می‌کند در مسیر رشد خانواده و والدین گام بردارد و خانواده ها را با مسائل تربیت بچه هایشان درگیر کند.

بعضی ها تربیت را فانتزی گری میدانند. فکر میکنند اگر کودک کنار دریا یا در باغ عکس خوب داشت، یا فلان اسباب بازی فکری را بلد بود انجام دهد، یا احساسات خود را در کودکی خیلی خوب گفت یعنی هم باهوش است و هم اجتماعی. تو رو خدا اینها علایق فانتزی شماست. کلاس انگلیسی در کودکی هم موجب عاقبت به خیری بچه های شما نمی شود. پس به خاطر بچه هایتان وارد دانشگاه تعلیم و تربیت خانواده شوید و همت کنید. این دانشگاه برای پدر و مادر از ضروریات است. کتابهای استاد عبدالعظیم کریمی و استاد عباسی ولدی را هم برای شروع پیشنهاد میکنم.

پ ن : عمادرضای ما که صد تا بازی هم براش درست میکنیم، آخرش کم میاریم  بعضی از این بچه ها اینقدر انرژی دارند که میشه ازشون برق گرفت. والا.
فیلم آقا عمادرضا

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha