به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام حسن مرادی با انتشار تصویری در صفحه مجازی‌اش نوشته است:

• هیچ کدام از کارگرها و شیرینی پزها بدون وضو کار نمی‌کنند
• قدیمی‌ترین شیرینی فروشی قم است
• از بهترین مواد استفاده می‌کنند
• طلبه‌ها وقتی گرفتار می‌شدند، نه تنها نسیه، پول دستی هم قرض می‌گرفتند و ...

این‌ها جملاتی بود که در مورد شیرینی فروشی کوچک زاده قم شنیده بودم. و نورانیت سیمای حاج آقا کوچک زاده و کارگرانش و کیفیت خوب شیرینی‌هایشان را هم خودم دیده بودم.

با طلبه‌های دوره دوم مدرسه، قم بودیم و از فرصت استفاده کردیم و سری به مغازه ایشان زدیم(خیابان ارم، ابتدای گذرخان).

داستان پدرش را که دست فروشی می‌کرد و از خدا خواسته بود که کمکش کند و به مدد الهی چگونه شیرینی فروشی زده بود، را تعریف کرد. اینکه پدرش ارادتمند آیت‌الله العظمی بوده و با طلبه‌ها مأنوس بوده است و کمکشان می‌کرده و ...

مغازه آقای کوچک زاده، بدون اغراق، برای طلبه‌ها کلاس درس بود، درس رعایت تقوا در دل بازار، درس کسب معنویت در شیرینی فروشی، درس کار برای خدا در بازار ، درس جمع مردانگی و کار و ...

راستی وقتی یک کاسب این گونه است، من که در فضای معنوی حوزه هستم و کارم با آیات و روایات است، چه گونه باید باشم؟