به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در استان کردستان، حجت الاسلام حکمت حکیمی فر، مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) بیجار در یادداشتی به تحلیل تحرکات اخیر داعشی‌ها اشاره کرده است.
۱.همه می‌دانیم که حیات آمریکا در منطقه غرب آسیا در بی‌ثبات‌سازی و ناامنی کشورهای این منطقه است. این تحرکات چراغ سبز دوباره داعش به پدرخوانده‌اش، جو بایدن، برای اعلام آمادگی جهت تشدید ناامنی در عراق و سوریه است. داعش درصدد ارسال این پیام است که علیرغم همه صدمات وارد شده بر این گروه توان بازیابی خود را برای اقدامات تروریستی دارد.
۲. افزایش تحرکات مزبور به‌نوعی جهت روحیه‌بخشی به نیروهای سرگشته و متفرق وبی‌روحیه تکفیری و نوعی فراخوان به آنان برای از سرگیری عملیات ناامن‌سازی است. ضمن این‌که نوعی یارگیری و جذب نیروی جدید نیز به شمار می‌رود.
۳. اقدامات مزبور، نوعی مقابله به‌مثل با حشدالشعبی و گروه‌های مقاومت در عراق است، در واقع داعش به زعم خود دست به تضعیف قوای مردمی مقاومت کرده است تا تمرکز ایشان بر اخراج آمریکا از عراق را بر هم بزند و توان او به جای مبارزه با تروریست‌های آمریکایی، صرف مقابله با این گروه‌ها کند.
۴. ایجاد و تقویت فرسایش روحی و خستگی در بین مردمی که حدود ۴۰سال است درگیر حوادث گوناگون تلخ و رنج‌آور هستند، علت دیگر از سرگیری این حملات و اقدامات است.
۵. آمریکا با آمدن بایدن، با قیافه آشتی‌جویانه و لبخند وارد ماجرا می‌شود و کار را به پیاده نظام داخلی‌اش واگذار می‌کند، تا هم نیروهایش را در عراق نگاه بدارد و هم با عملیات نیابتی، دوام حضورش را تثبیت کند.
این همان موضوع است که رهبر انقلاب در ۱۹ دی ماه فرمودند که؛ «این‌را هم عرض بکنم: آمریکا نفع خودش را، منافع خودش را، در شرایط کنونی در بی‌ثباتی این منطقه می‌بیند، مگر آن وقتی که به‌طور کامل خودش را مسلّط بر منطقه بکند؛ تا قبل از آن، نفع آمریکا در بی‌ثباتی منطقه است؛ این‌را خودشان می‌گویند، این‌را خودشان به صراحت ابراز می‌کنند. یک کارشناس معروف یک اندیشکده‌ی معروف آمریکایی - اندیشکده اینترپرایز- که اگر اسم بیاورم، خیلی‌ها که دستشان در کار سیاست است او را می‌شناسند، صریحاً این حرف را زد؛ گفت ما خواهان ثبات در ایران و عراق و سوریه و لبنان نیستیم. فقط هم ایران نیست؛ [می‌گوید] در ایران و عراق و سوریه و لبنان، ما مایل به ثبات و خواهان ثبات نیستیم. مسأله‌ی اصلی، لزوم یا عدم لزوم بی‌ثباتی در این کشورها نیست - یعنی مسلّم است که باید بی‌ثباتی در این کشورها به‌وجود بیاید- بلکه چگونگی ایجاد بی‌ثباتی مورد نظر است؛بی‌ثباتی را چه‌جوری ایجاد کنند. یک وقت با داعش یک وقت با فتنه ۸۸.
