به گزارش خبرگزاری حوزه، آیا تاکنون از خود پرسیده اید که چرا در این دنیا شب و روز در کنار هم وجود دارد. در بهشت شب نیست البته در جهنم هم شب و روز نیست. در عالم برزخ نیز مثل این دنیا شب و روز نداریم.

برخی از اهل معنا می گویند که در این دنیا شب قرار داده شده تا نمادی از وجود اسرار در این عالم باشد. این دنیا قابلیت آشکار سازی حقایق معنوی را ندارد. بسیاری از حقایق در این جهان پنهانند و شب نمادی از این پوشیدگی است. شب نه تنها نماد اسرار معنوی بلکه منبع این اسرار است. بسیاری از حقایق معنوی در جلوه ی روز و سرگرمی به ادراکات حسی و مشغولیت های زندگی، پوشیده می شود و شب فرصتی است برای آرامش، سکوت، تفکر، سلوک و سفر به سوی آسمان ها.

شب قابلیت زیادی برای رازداری دارد و البته با کسانی که شب را خوب می شناسند و با آن انس می گیرند، رازگشایی می کند. اهل راز وقتی به شب می رسند یاد حقایق معنوی می افتند و برای کشف آنها قدم برمی دارند. زیرا شب بهترین فرصت برای رسوخ به باطن اسرار هستی و انجام سفرهای معنوی است.

شب ظرفیت بالایی برای پوشیدن اسرار و دربرگرفتن آنها دارد و کسی که با شب انس می گیرد و اهل شب زنده داری است، می تواند در دل شب راه های آسمانی را بپیماید و درهای آسمانی را بگشاید؛ هم از این رو اهل دل انسی دیرینه با شب داشته اند و دارند، چه آن که در طول روز منتظرند تا با گسترده شدن دامن شب، سجاده های اسرار خویش را بر پهنه گیتی بگشایند و با معبود خویش راز گویند.

این درست است که تمام ماه‌ها، روزها و شب‌ها و ساعات سال برای خداست و می‌تواند فرصت خوبی برای نزدیک شدن با خدا یا فرصت‌های خوبی برای بهره‌مندی از لطف و رحمت الهی باشد، اما با این حال چه زیبا گفته اند که رمضان، به طور خاص ماه رحمت خداست و قلب چنین ماهی شب قدر است؛ شبی برتر از هزار ماه و شب تعیین مقدرات یک ساله آدمی.

به واقع در بین شب ها، شب قدر نزدیک ترین نقطه در خط زمان به باطن عالم است، به طوری که اوج شب با نزول فرشتگان و روح همراه می شود و فاصله ها از بین می رود، ضمن آن که در این شب حقایق معنوی به سوی زمین سفر می کنند و راه جویندگان حقیقت و مشتاقان معنویت بسیار کوتاه و مساعد است.

آنچه کمک می کند تا هر چه بهتر شب قدر را قدر بدانیم و این فرصت درک نشدنی را درک کنیم، توجه به حقایق معنوی و قابلیت های شب قدر است. این که در طول روز فکر کنیم در معرض چه فرصتی هستیم و چه نسیم روح افزایی از عالم فرشتگان و روح به زمین دمیده می شود. بی گمان این توجه در طول روز کمک می کند تا قدرت درک و بصیرت بیشتر در شب داشته باشیم.

همه عبادات و نمازها و دعاها نیز برای همین افزایش توجه به عالم معنا و حقایق معنوی است. بنابراین هیچ برنامه ای مؤثرتر از این نیست که روی دل را به سوی او آورید و همه عبادات و اعمال مقدمه ای برای این تحول معنوی و گردش درونی است. آنگاه آنچه دیدنی است خواهیم دید و آنچه ناگفتنی است، خواهیم فهمید.

القصه آن که، شب قدر قلمرو نزدیک شدن به ناگفتنی هاست و خدا با همه اهمیتش از آن سخن بسیار نگفته است؛ تنها راه این است که همتی و حرکتی کنیم و تماشاگر نزول اجلال فرشتگان و روح باشیم.