به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، زهرا یاریان، در نشست برخط با موضوع «ارائه‌ی تصویر حقیقی جهان پس از ظهور با تکیه بر احادیث معصومین علیهم السلام» در جمع طلاب این مدرسه علمیه با اشاره به حدیثی از امام حسن مجتبی (علیه السلام) که می فرمایند: «اگر بگویی شیعه هستم و جا پای امامت نگذاری، دروغ گفته ای»  بیان کرد: شیعه‌ی واقعی بودن امری بسیار خطیر است و شیعه بودن، صرفا به اسم نیست، بلکه شیعه‌ی حقیقی کسی است که سعی می‌کند تمام حرکات و سکناتش، شبیه امام شود و همواره دغدغه‌ی خشنودی و رضایت خاطر ایشان را داشته باشد.

استادمدرسه علمیه خواهران فاطمه محدثه(س) اصفهان، با اشاره به ارائه‌ تصویری غیر واقعی از دوران ظهور، اظهار کرد: برخی از اشخاص، دوران پس از ظهور را دورانی بسیار خشن و مملو از قتل و خونریزی جلوه می‌دهند و به گونه ای صحبت می‌کنند که گویی با فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف  همه‌ی کره‌ی زمین را خون فرا می گیرد، درحالی که روایات ما، خلاف این امر را ثابت می‌کند؛ به عنوان نمونه در روایتی امام رضا علیه السلام فرموده اند: "امام همانند پدر شفیق و برادری مهربان است" و در جایی دیگر، عطوفت امام نسبت به شیعیان را بیشتر از عطوفت مادر به طفل شیرخوارش بیان می‌نماید، بنابراین با وجود چنین دلایل متقن و محکمی باید خط بطلانی بر همه‌ی تصویر سازی های واهی و کاذب از عصر پس از ظهور کشید.

وی، با استناد به روایتی از کتاب "کمال الدین و تمام النعمه"، اثر شیخ صدوق، به تبیین دوران پس از ظهور پرداخت و گفت: امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به ابراهیم بن مهزیار فرمودند: پدرم به من گفت: "فرزندم؛ گویا می بینم آن لحظه ای که نصرت خداوند نازل شده و فرج تو فرا رسیده است. آن روز دوستانت مثل رشته ای از گردنبند مروارید در دو سویت صف می کشند، و انگار صدای دست‌ها را می‌شنوم که در کنار حجرالاسود با تو بیعت می‌کنند و آن هنگام است که صبح حقیقت می‌دمد و شب باطل به پایان می‌رسد و خداوند به دستان تو، کمر طغیان را در هم می‌شکند و راه و رسم ایمان را اعاده می‌نماید. حتی کودک در گهواره آرزو می‌کند برخیزد و نزد تو بیاید، حتی وحوش صحرا و بیابان، مایلند راهی به جوار تو داشته باشند. دنیا از بهجت و شادمانی به تپش می افتد و شاخه‌های درخت عزت با تو خرم  می‌شود و آن‌هایی که از دین گریخته اند به آشیان خود باز می‌گردند و... هیچ معاندی باقی نخواهد ماند. "

استاد حوزه خواهران در ادامه با تاکید بر این قسمت از روایت (آن‌هایی که از دین گریخته اند به آشیان خود باز می‌گردند)، افزود: تمام تصویرهایی که امام علیه السلام برای ما مجسم نموده اند، دنیایی است که مملو از زیبایی و مهربانی است. در این روایت، دین برای انسان‌ها به آشیانه‌ای برای پرندگان تشبیه شده است؛ زیرا آشیانه برای پرنده، مکانی امن است و او را از گزند حوادث حفظ می‌نماید. و این تشبیه نشان می‌دهد در عصر ظلمانی غیبت، بسیاری از انسان‌ها آشیانه‌ی خود را گم کرده اند و اگر ظهور محقق شود، همه‌ی انسان‌ها به منزلگاه امن خود باز می‌گردند.

یاریان، با اشاره به آزمودن انسان‌ها در اعتقاد به امر ظهور، عصر غیبت را دوران غربالگری دانست و اظهار کرد: در کتاب "غیبت نعمانی"، روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که می فرمایند:"مردم آخر الزمان همانند بازرگانی هستند که پس از مدتی، مقداری از انبار گندمش آفت می‌زند و او آلودگی‌هایش را می‌زداید و بقیه‌ی گندم‌ها را در انبار می‌گذارد و دوباره به آن ها مقداری آفت می‌زند. سال‌ها این اتفاق تکرار می‌شود و در نهایت به اندازه‌ی کف دستی از این گندم باقی می‌ماند. ایمان مردم آخرالزمان نیز همین گونه است، به اندازه‌ی همین مقدار گندمی که در پایان باقی خواهد ماند. " بنابراین در این دوران، ما باید با تمام وجود از خداوند بخواهیم، جزء افرادی باشیم که از آفات در امان مانده و دین خود را حفظ نموده ایم.

وی، با جمع‌بندی و نتیجه‌گیری از روایات مطرح شده، تصریح کرد: این روایات حاکی از آن است که جهان پس از ظهور، دنیایی سراسر زیبایی و آرامش خواهد بود و ما به عنوان طلاب علوم دینی و سربازانی که منسوب به امام زمان(عج) هستند، وظیفه داریم، با تبیین و روشنگری، مردم را برای تحقق جامعه‌ی مهدوی و تلاش برای زمینه سازی ظهور، ترغیب و تشویق نماییم.

استاد حوزه در پایان، با تاکید بر توسل به امام زمان ارواحنا له الفداء گفت: از آنجایی که، عصر کنونی، عصر غربالگری و آزمایش است، ما هیچگاه نباید به دینداری خود، غره شویم. بنابراین تنها راه حفظ ایمان، استمداد و کمک گرفتن از خود صاحب عصر ارواحنا له الفداء است چراکه، ما همانند بچه‌های بازیگوشی هستیم که اگر پدر، دست‌مان را نگیرد، ممکن است به هر جای خطرناکی برویم. ازاین رو، باید همواره از حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف مدد بخواهیم و از فیوضات وجود ایشان، همانند خورشید پشت ابر بهره ببریم.