اسماعیل سلطانیان، بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه اظهار کرد: من در زمان جنگ چند تئاتر را برای رزمندگان در مناطق جنگی روی صحنه بردم. درباره آثار آن زمان باید بگویم تولیداتی که در آن مقطع اجرا می‌کردیم همگی بر پایه عشق و علاقه‌ای بود که وجود داشت ویژگی که شاید در زمان حال کمتر شاهدش می‌باشیم.
وی افزود: در زمان حال نیز فیلم‌هایی تولید می‌شوند که کیفیت بالایی دارند. برای مثال به فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب» اشاره می‌کنم. اتفاقاً این فیلم را چندین شب پیش دوباره دیدم. «تنگه ابوقریب» از جمله فیلم‌هایی است که هم در بحث فرم و ساختار، کیفیت خوبی دارد هم در حوزه معنا و بازیگری توانسته بود به استانداردهای خوبی دست پیدا کند.
سلطانیان در پاسخ به این سوال که چه آسیب‌هایی سینمایی دفاع مقدس را تهدید می‌کند؟ گفت: یکی از مهمترین موانع اعتلای این ژانر سینمایی، محدودیت‌هایی است که در این حوزه وجود دارد این محدودیت‌ها هم در حوزه معناست و هم در بحث لجستیک، امکانات کافی را نداریم.
وی ادامه داد: محدودیت به این معناست که برخی سانسورهای خود خواسته یا ناخواسته باعث شده بسیاری از ناگفته‌های جنگ بیان نشود درصورتی‌که می‌توان با گفتن موضوعاتی که برای مخاطب جدید است تماشاگر را به سمت این گونه‌ی سینمایی سوق داد. مشکل دیگر بحث امکانات است فیلم دفاع مقدسی نیاز دارد تا امکانات به شکل مطلوبی در اختیارش باشد والا یک کار بدون تجهیزات نخواهد توانست به کیفیت استاندارد دست پیدا کند.
بازیگر سریال یوسف پیامبر مثال زد: بهترین نمونه برای یک فیلم دفاع مقدسی «تنگه ابوقریب» است. در این کار امکانات به شکل مطلوبی در اختیار کارگردان بود برای همین آنچه دیدیم نمودی واقعی از جنگ بود که هم مردم آن را پسندیدند هم اثر مورد تأیید منتقدان قرار گرفت.
این بازیگر تاکید کرد: درباره جایگاه فیلم‌های دفاع مقدسی و الزام توجه به آنها همین اندازه بس که بدانیم در سینمای جهان معمولاً تولیدات جنگی پیش برنده اهداف و سیاست‌های کشورهاست. برای مثال در آمریکا پنتاگون از فیلم‌های جنگی حمایت می‌کند تا اهدافش در آن آثار تأمین شود.
انتها پیام
