به گزارش خبرگزاری حوزه، دکتر حسین دیوسالار رایزن پیشین فرهنگی ایران در ژاپن در نشست علمی «تأملی بر وضعیت ارتباطات فرهنگی ایران و ژاپن» که در مرکز تحقیقات اسلامی مجلس در قم برگزار شد، با اشاره به روابط طولانی، فرهنگی و تاریخی و همچنین مشترکات دو کشور در زمینه های مختلف گفت: در حوزه قانون، قانون گرایی و الگوهای مورد استفاده در این زمینه، ژاپن می تواند یکی از کشورهای مهمی باشد که تجربیات قابل بهره برداری را برای ایران داشته باشد.
وی ادامه داد: ارتباط و مطالعات ما با حوزه ژاپن به طور خاص و بسیاری از کشورهای تاثیرگذار آسیائی به طورعام کمرنگ است و البته می تواند این گونه گرایش، ریشه های فرهنگی و اندیشه ای در تاریخ ما داشته باشد اما با توجه به شرایط و تحولات فراوان به ویژه در ارتباط با همسایگان و منطقه آسیا باید رویکردهای جدید و پیشرو اتخاذ نمود.
دکتر دیوسالار با اشاره به اینکه بحث فرهنگی در حوزه تعاملات، اصل، بنیان و اساس است، گفت: فرهنگ می تواند قوام بخش، تعمیق دهنده و آینده ساز باشد و باید در این‌خصوص و تعمیق ارتباطات و تبادلات فرهنگی با جدیت برنامه ریزی و تلاش نمود و در زمینه هایی مانند توجه به قانون، قانون گرایی، رفتارهای آموزشی و اجتماعی، برنامه ریزی و ... از تجربیات کشورهایی مانند ژاپن نیز بهره برداری کرد.
وی ادامه داد: در حوزه عمل، نسبت به داشته های ارزشمند اخلاقی، دینی و فرهنگی خود در برخی مواقع غفلت داریم که می‌تواند بسیاری از مشکلات را مرتفع نماید.
رایزن پیشین جمهوری اسلامی ایران در ژاپن افزود: اگر بخواهیم از الگوی ژاپن که مانند همه فرهنگ‌ها دارای نقاط قوت و ضعف می باشد به ویژه در حوزه قانون بهره ببریم حتما آورده و تجربیات خوبی وجود خواهد داشت.
وی با اشاره به اینکه نگاه عموم مردم به قانون و فرهنگ سازی امری جدی است، گفت: در این خصوص، قانون گرایی صورت گرفته در ژاپن، قابل مطالعه و پژوهش است تا از این دریچه تجربیات تبدیل تئوری به رفتار، به صورت عمل اجتماعی و قانونی مورد شناسایی دقیق تر قرار گیرد. ضمنا اشتراکات مثبت و قابل توجهی بین ایران و ژاپن این امر را تسهیل می نماید.
دکتر دیوسالار بیان داشت: تفاوت قانونگرایی ژاپن با دیگر کشورها بسیار زیاد است، قانون در ژاپن تا بالاترین سطح و حتی جایگاه اولوهیت از دیدگاه لزوم اجرا پیش رفته است و لذا فارغ از بحث نظارت، اعتقاد به منفعت جمعی، ارتقا جایگاه قانون و ضرورت قانون گرائی بسیار با اهمیت است.
رایزن پیشین فرهنگی ایران در ژاپن با طرح این سوال که چرا ما در مقام تدوین قانون با وجود مبانی خوب و محکمی که در اختیار داریم اما در مقام عمل، آن چیزی که به صورت کلی و عام از قانون انتظار داریم محقق نمی شود؟ گفت: آیا این قانونگرایی صرفا بر اساس نظارت و سیستم بازدارندگی شکل گرفته یا یک مبنای کلی و اصولی دیگری هم وجود دارد که در واقع دلیل این قانونگرایی را مورد توجه قرار می دهد که بسیار قابل توجه و مطالعه است.
دکتر دیوسالار افزود: صرفا یک اقدام و سیستم نظارتی نمی تواند این کار را انجام دهد چه بسا در بسیاری از کشورها سازمان و سیستم نظارتی بسیار قوی تری از ژاپن هم وجود داشته باشد، اما فرهنگ سازی، جدیت در آموزش و پرورش و توجه ویژه افکار عمومی در اجرای دقیق قوانین بسیار مؤثرتر است.
وی با اشاره به اینکه آموزش جز مهمی از فرهنگ است، تاکید کرد: آن چیزی که ما از تدوین برنامه آموزشی در ژاپن ملاحظه می‌کنیم، بسیار مبتنی بر اصول، سنت ها و داشته های اساسی فرهنگ ژاپنی است.
در این نشست برخی از پژوهشگران و اساتید حاضر به ارائه نقطه نظرات خود پرداختند و سوالاتی نیز از دکتر دیو سالار پیرامون مباحث مختلف ژاپن پرسیده شد که ایشان پاسخ های لازم را ارائه نمود.
