دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۵ ذیقعدهٔ ۱۴۴۵ | May 13, 2024
یادداشت

حوزه/ قرآن تکلیف ما رو روشن کرده می‌فرماید با اینایی که میخوان قرآن رو مسخره کنن مجالست و همنشینی نکن و در آیه ۶۸سوره انعام صراحتا می‌فرماید: «اگر مشاهده کنی کسانی نسبت به آیات قرآن استهزاء می‌کنند و سخنان ناروا می‌گویند، از آنها دوری کن ".

خبرگزاری حوزه | این روزا که روشنفکری به معنی هرزگی در فکر وحرف و عمل هست (البته معنی جهان سومیش)؛ بعضیا وقتی میخوان ثابت کنن دُز روشنفکریشون خیلی زده بالا و دیگه مخشون از این حجم از ایده و حرفای ناب داره میترکه شروع میکنن اصل دین و قرآن رو زیر سئوال بردن؛ البته با این تمسخر قرآن و پیامبر و ... یه جورایی علاوه بر منورالفکریشون، میخوان شجاعت کاذبشون رو هم به رخ مخاطب بکشن که مثلا ما خیلی دل و جیگر داریم و بلدیم به چارچوب اعتقادی جامعه، لگد بزنیم.

حالا وظیفه ما چیه ؟ آیا ما باید یه جفت گوش و چشم مفت در اختیارشون بذاریم تا زباله های ذهنشون رو روی ما خالی کنن و ما فقط خود خوری کنیم و چه کنم چه کنم، کنیم؟؟

قرآن تکلیف ما رو روشن کرده و خیلی روشن و شفاف صریح در دو آیه و در دو سوره مجزا میفرماید :جلسه و مکانی که این گفتگوهای شیطانی در اون انجام می دن رو ترک کن. کجای قرآن؟ یکبار در آیه ۱۴۰ سوره نساء میفرماید با اینایی که میخوان قرآن رو مسخره کنن مجالست و همنشینی نکن و در آیه ۶۸سوره انعام صراحتا میفرماید: «اگر مشاهده کنی کسانی نسبت به آیات قرآن استهزاء میکنند و سخنان ناروا میگویند، از آنها دوری کن "

این یعنی نباید هیچ کار دیگه ای جز ترک جلسه انجام بدی؛ یه وقتی هست که یک نفر میخواد جواب سوالش رو از قران بگیره و داره کنکاش و تحقیق میکنه که اون جا و مکان و مخاطب اهل فن خودش رو میخواد اما کسی که کارش به مسخره کردن و پوزخند قران و پیامبر رسیده، کار من و شما نیست که نظرش رو عوض کنیم حالا دیگه اون میخواد نظر ما رو عوض کنه. این دو آیه خدا، چند تا نکته داره:
اولا: نباید به بهانه و عنوان آزادی بیان، سعه‌ی صدر، تسامح، خوش اخلاقی، مدارا، حیا، مردم داری و مانند اینا، در مقابل تمسخر دین سکوت کرد.
دوما: ‌قران میگه این مکان و جلسه رو ترک کن چون اگه ساکت هم بشینی و چیزی نگی این سکوت یک نوع رضایت و امضای عملی حرف اون طرف هست.
سوماَ: مجالست و گفت‌وگو با این آدمها، نشانه نفاق در روح هست چون یه مسلمون واقعی ،هیچ وقت نمیتونه در مجلسی شرکت کنه که نسبت به آیات و احکام الهی توهین میشه و اعتراض نکنه، یا لا اقل عدم رضایت خودش رو با ترک اون مکان ومجلس آشکار نکنه.

یه تبصره: البتّه اگه شما اهل فن و تفسیر و تدبر در قرآن باشی و بتونی طرف مقابل یا اطرافیان رو در مقابل شبه اون طرف، روشن کنی اشکالی نداره اما مسئله اینه که کسی که داره مسخره میکنه یعنی چشم و گوشش رو، روی حرف مخالف خودش بسته و فقط تایید دیگران رو میخواد.
یادمون باشه هیچ کس مادر زادی با قرآن و پیامبر که آمیخته با فطرت پاک هست؛ مخالفت و لجاجت نداره، اونی که امروز کارش به توهین و تمسخر دین و خدا رسیده یه روز پای حرفهای ناهلان نشسته و مجلس توهین و تمسخر رو ترک نکرده ؛پس وظیفه ماست که اولا برای دفاع از شالوده فطرت خودمون، اعتراض خودرو با ترک مجلس انجام بدیم و بعد به طرف مقابل هم بفهمونیم که حرفاش خریدار نداره و اگه هنوز در خودش جای تردید و هدایت میبینه ، تا دیر نشده برای معالجه تردیدهاش کاری بکنه.

سیده مریم‌طباطبایی ندوشن

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha