حجت الاسلام سیدمحمود موسوی حسب در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با اشاره به اهمیت توجه به مباحث تربیتی در کانون خانواده ابراز داشت: خانواده نقطه آغاز و مهد اصلی تربیت کودک است و لذا مشکلات اقتصادی و اجتماعی امروز نباید باعث شود که خانواده ها از اهمیت بحث تربیت فرزند و دقت و حساسیت در این باره غافل شوند.
کارشناس فرهنگی و پژوهشگر حوزوی افزود: بر اساس آموزه های ناب دینی، تربیت کودک حقی است برای او که باید در خانواده و از سوی والدین به آن پرداخته شود، ضمن آن که تربیت صحیح کودک از این حیث نیز اهمیت دارد که بین رفتار والدین و فرزندان در خانواده ارتباطی دو سویه برقرار است و در بلندمدت رفتار والدین را تحت تاثیر قرار می دهد، کما این که از آن سو نیز نحوه تعامل والدین با یکدیگر و با فرزندانشان که اعضای یک خانواده تلقی می شوند متأثر از خصوصیات اخلاقی و تربیتی فرزندان نیز خواهد شد.
وی همچنین گفت: نکته حائز اهمیت دیگر این که تربیت صحیح کودکان گذشته از آن که وظیفه والدین و حق کودک است، گامی مهم در راستای تقویت بنیان های خانواده نیز به شمار می رود و نکته دیگر هم این که بهترین و مطمئن ترین روش تربیتی کودکان پرورش مذهبی آنهاست.
این کارشناس حوزوی خاطرنشان کرد: اساساً تربیت و پرورش مذهبی کودک باید از خانواده آغاز گردد چه آن که خمیرمایه شخصیت انسان در خانواده تکوین می یابد و نگرش ها و رفتارهای خوشایند و ناخوشایند در برابر پدیده های مختلف از خانه نشأت می گیرد.
وی در ادامه با اشاره به این که خانواده نقش بی بدیل در تربیت به طور کلی و تربیت دینی به شکل خاص دارد، ابراز داشت: اگر کودک در خانواده ای رشد کند که به دین اهتمام دارد و آموزه های آن را با آگاهی دنبال می کند طبعاً خود نیز به دین اهتمام خواهد ورزید. آن گاه مانند والدین خود نماز خواهد خواند و خواهد کوشید تا در روزه گرفتن از آنان تقلید کند. همچنین با تاثیر پذیرفتن از آنان حمایتی سرشار از محبت خداوند خود را از خشم او پرهیز از حلال و حرام وا خواهد داشت و برهمین اساس تمامی رفتارها و روابط خود را تنظیم می کند.
حجت الاسلام موسوی حسب افزود: تربیت خانوادگی بیش از هر تربیت دیگری از دوام و استمرار برخوردار است، چه آن که کودک بیشتر وقت خویش را با خانواده سپری می کند. او در تمامی لحظات رفتارهای خانواده را مشاهده، تقلید و از آنها پیروی می کند. عادت ها، تجربه ها و مهارت ها را از آنها می گیرد و در خود به نمودهای رفتاری تبدیل می کند به همین علت است که والدین در راهنمایی و خط دهی به فرزندان خویش مسئولیت سنگینی برعهده دارند و نباید از اهمیت این مساله غافل شوند.
