اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت
-
«اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت»؛(۷)
مردمی‌سازی تربیت را به شکل بخش‌نامه‌ای و دستوری نمی‌توان اجرا کرد
حوزه/ بی‌گمان مردمی‌سازی در این نوشته، یک طرح نیست. یک ایده‌ی کلان، یک راهبرد کلی و یک نگرش حاکم است که می‌تواند الهام‌بخش ده‌ها طرح اصلاحی و ارتقایی برای بخش‌های مختلف جامعه، دانشگاه و حوزه‌های علمیه باشد تا فرایند تربیت را فراگیر و به اصطلاح مردمی کند؛ بنابراین به شکل بخش‌نامه‌ای و دستوری نمی‌توان آن را اجرا کرد.
-
«اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت»؛(۶)
ادله و مبانی مردمی‌سازی تربیت
حوزه/ تهذیب و تربیت در لایه‌های پیدا و پنهان زندگی افراد سریان دارد و طلاب علوم اسلامی به جهت همراهی طولانی در نقش دوست، هم‌بحث و هم‌حجره‌ای و به جهت همسالی و مؤانست فراوان، بیشترین تأثیرگذاری و تأثیرپذیری را دارند. پس لازم است با هوشمندی از این ظرفیت ممتاز در کنار اساتید و مسئولان تهذیب استفاده شود.
-
«اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت»؛(۵)
مدیر باید مدیریت کند نه مباشرت/ حضور فعال، لازمه بروز و پرورش استعدادها
حوزه/ واسپاری امور به جوانان موجب آشنایی آنان با صحنه‌ی عمل و واقعیت‌های موجود می‌گردد و از پرتوقعی و آرمان‌گرایی افراطی جلوگیری می‌کند. همچنین روحیه‌ی اعتراض و گلایه‌ی مستمر، ایراد و شکایت دائم و نق و ناله مداوم او را تعدیل می‌کند. وقتی مسئولیت و تمشیت امور به خود جوان داده می‌شود با نشیب و فراز کار از نزدیک آشنا می‌شود و بلندپروازی‌های خیالی و رؤیااندیشی‌های او درمان می‌شود.
-
«اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت»(۴)
راه های جمع سپاری و مردمی‌سازی تربیت تبیین شد
حوزه/ در سلسله مباحثی با عنوان «اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت» موضوع «جمع سپاری و مردمی‌سازی تربیت» توسط حجت الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری معاون تهذیب و تربیت حوزه های علمیه تبیین شد.
-
«اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت»(۳)
عالم زاده نوری تبیین کرد: مردمی‌سازی تربیت؛ چیستی
حوزه/ مردمی‌سازی تربیت به حرکت درآوردن انسان‌ها و به میدان آوردن اراده‌ها و فعال سازی همگان در امر کلان تربیت است که اولاً نقش سازنده‌ای برای خود انسان و فعالان این عرصه دارد. این ایده از این مبنا نشئت گرفته که تا انسان، سرباز و کارگزار امر تربیت نشود و به آن اقدام نکند و دغدغه‌ی تربیت دیگران را نداشته باشد خود تربیت نمی‌شود.
-
«اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت»(۲)
تهذیب و تربیت جُز با مشارکت مسئولانه‌ی خود طلاب به سامان نمی‌رسد
حوزه/ در حوزه‌های علمیه نیز تهذیب و تربیت جُز با مشارکت مسئولانه‌ی خود طلاب به سامان نمی‌رسد. طلبه‌ای که خود را صرفاً مهمان، مخاطب و مصرف‌کننده‌ی مباحث اخلاقی بداند و برای این مهم در کنار اساتید و مسئولان، فردی یا گروهی، قیام لله نکند راهی به سلوک مجاهدانه نمی‌یابد.
-
«اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت»(۱)
حوزه‌های علمیه در تربیت اخلاقی و معنوی علمداران دین پیشگام و موفق بوده‌اند
حوزه/ حوزه‌های علمیه در تربیت اخلاقی و معنوی علمداران دین، عالمان مجاهد، هادیان عامل و مجاهدان ولایت‌مدار در طول تاریخ خصوصاً در عصر امام خمینی؛ پیشگام و موفق بوده‌اند و همواره مسیر خودسازی طلبه را به جامعه‌سازی و پیشبرد اهداف اجتماعی اسلام منتهی دانسته‌اند.
-
اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت
اندیشه‌های راهبردی تهذیب و تربیت