سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» متن حدیث را از کتاب الخصال ارائه می دهد.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ يَا ابْنَ آدَمَ تَطَوَّلْتُ عَلَيْكَ بِثَلَاثٍ

 سَتَرْتُ عَلَيْكَ مَا لَوْ يَعْلَمُ بِهِ أَهْلُكَ مَا وَارَوْكَ

وَ أَوْسَعْتُ عَلَيْكَ فَاسْتَقْرَضْتُ مِنْكَ فَلَمْ تُقَدِّمْ خَيْراً

وَ جَعَلْتُ لَكَ نَظِرَةً عِنْدَ مَوْتِكَ فِي ثُلُثِكَ فَلَمْ تُقَدِّمْ خَيْراً.

امام باقر عليه السلام فرمود. خداوند متعال مي فرمايد. اى فرزند آدم! سه نعمت بزرگ و سه منّت بر تو نهادم

1- زشتي ها و عيوبى را بر تو پوشانيدم كه اگر خانواده ات آن ها را مي دانستند پرده پوشى نمي كردند (يا تو را به خاك نمى ‏سپردند)؛

2- گشايش و توسعه در زندگى به تو دادم سپس از تو قرض خواستم«كه چند برابر عوض دهم» ولى تو قدم خيرى بر نداشتى و چيزى را از پيش نفرستادى؛

3- نزديك مرگت ثُلث مال را در اختيار تو نهادم (كه هر گونه وصيت بخواهى بنمائى) باز هم قدمى برنداشتى و چيزى از پيش نفرستادى.

الخصال، ج‏1، ص: 136