سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» همزمان با ایام عزاداری امام حسین (ع) در ماه محرم با سید طاهر الهاشمی عضو مجمع جهانی اهل بیت در مصر به گفت‌وگو پرداخته که ترجمه آن به شرح زیر است:
خبرگزاری حوزه: خطبای منابر حسینی، مداحان، خادمان و شرکت کنندگان در مراسم حسینی چگونه از فرصت عزاداری به نحو احسن استفاده کنند؟
انقلاب امام حسین (علیه السلام) و جزئیات آن اولین و آخرین انقلاب سرخ جاویدان است. مبلغان و مداحان باید از ژرفای عمیق کربلا موضوعات مناسب روز را استخراج کرده و آن را عرضه کنند. باید بر وحدت اسلامی تکیه کنند و مردم را بر اساس اخلاق اهل بیت تربیت کرده و آراسته سازند. یکی از نقاط مهمی که باید به آن توجه نمود این است که امام حسین (ع) که مسائل شرعی را به خوبی می‌دانست مراسم حج را رها کرده و همراه با خانواده و اصحابش به کوفه عزیمت نمود و این دلیل مهمی بر عظمت کار اوست.
یکی از اسباب بزرگداشت واقعه طف، حرارتی است که در دلهای مؤمنان وجود دارد و مهم ترین و اولین درسی که از این انقلاب آموخته می‌شود، قیام در برابر حاکم ظالم است.
خبرگزاری حوزه: برخی از خطبا و مداحان در دهه اول محرم به مسائل سیاسی یا فلسفی نامرتبط به واقعه کربلا می‌پردازند؛ به نظر شما این کار درست است یا باید به خود ماجرای کربلا پرداخت؟
مجالس ماه محرم عمق زیادی به آگاهی انسان نسبت به مسائل امت اسلامی از لحاظ دینی و سیاسی می‌دهد و باید نیز چنین باشد چرا که مرتبط به مهمترین قضیه دینی و سیاسی است. این در طول تاریخ با احیای واقعه طف که دارای فداکاری‌هایی بوده که تاریخ انسانی از زمان خلقت تا روز قیامت چنین چیزی ندیده و نخواهد دید استمرار خواهد یافت. او می‌خواست بتهای بشری را قلع و قمع کرده و شریعت اسلامی را احیا کند. امام حسین امت را با خون پاک خود زنده کرد تا بقایای جاهلیت اول را از بین ببرد. هدف اصلی و اولیه امام حسین (علیه السلام) نواختن سیلی محکم به صورت ظالمان است که یکی از مصادیق آنها در دنیای امروز مستکبران آمریکایی و صهیونیستی هستند.
خبرگزاری حوزه: چه چیز باعث شد که امام حسین (ع) قیام کنند؟
هر موضوعی که مربوط به ائمه اهل بیت (علیهم السلام) باشد، آغاز و پایان آن، ظاهر و باطن آن به هم مرتبط است. امام حسن (ع) و امام حسین (ع) هر دو صدای حق و شمشیر حق بودند که در جبهه‌های نبرد با ستمگران تجلی یافتند. آنچه بین امام حسن (علیه السلام) و معاویه واقع شد، در واقع کربلای اول بود یا به معنای دقیقتر مقدمه کربلای حسینی بود. کار امام حسن (علیه السلام) آنگونه که عامه می‌گویند صلح به معنی عقب نشستن یا پذیرش جبهه مقابل نبود بلکه انقلابی در برابر دلهای بیمار و طغیان غاصبان بود که خودش پیروزی بود و مقدمه‌ای برای پیروزی کربلا ایجاد شد، پس انقلاب کربلا هم حسنی و هم حسینی بود.
خبرگزاری حوزه: بزرگداشت واقعه کربلا چقدر اهمیت دارد و عوامل جاودانگی آن چیست؟
حادثه غم انگیز کربلا قواعدی را پایه گذاری کرد؛ رویکرد امام حسین (ع) که می‌خواست برای اصلاح امت جدش قیام کند و اسرار منافقان و ستمگران را فاش کند، مبنای آزادگان قرار گرفت که با تأسی از او در برابر هر ظالمی می‌ایستند و اسلام و ایمانشان را زنده نگه می‌دارند.
خبرگزاری حوزه: قیام امام حسین (ع) بر آزادگانی که می‌خواهند با صهیونیست‌ها مقابله کنند چه تأثیری دارد؟
جان و دل مومنان و آزادگان در سراسر جهان و در طول ادوار مختلف در امام حسین (علیه السلام) و نهضت او ذوب شده است تا جایی که نمی‌توانند ستمگر مستبدی را بر روی زمین پذیرفته و تحمل کنند. یکی از نتایج آن، نهضت و انقلاب مبارک امام خمینی (ره) است که مفهوم انقلاب امام حسین (علیه السلام) را پس از قرن‌ها تازه ساخت و در صحنه واقعیت به نیروی بزرگی تبدیل شد و به بزرگترین نیروی اسلامی روی زمین مبدل گشت. انقلاب امام خمینی (ره) از حق و عدالت و برابری سخن گفته و ظالم و مستبدی را نمی‌پذیرفت و شاه مخلوع را سرنگون کرد، شاهی که خود را شاهنشاه (شاه شاهان) نامیده بود. پس صهیونیست‌ها و آمریکایی‌های اشغالگر و قاتل نباید فکر کنند در امان هستند؛ چرا که وعده خداوند نزدیک شده است و از همه جا در محاصره مردان استوار خدا قرار گرفته و تحت نظر هستند.
