خبرگزاری حوزه | آسمانِ غزه بی‌رحم شده است! هراس، بی حد و حصر!
دلواپسی، کابوسِ هر شبِ کودکانش و لمسِ مرگ، تجربه‌ی هر روزشان! اندوه از تنِ غزه می‌بارد!
مهربانی متلاشی شده است در این تکه از زمین! اما جهان شانه‌هایش را به نشانه‌ی بی‌تفاوتی بالا می‌اندازد و دنیا پا پَس کشیده در دفاع از مظلومیتش!
این‌جا غزه است!
شهری که ذهنِ زیتون‌هایش مصیبت‌زده است!
اوقاتِ زمین‌های کشاورزی‌اش همیشه تلخ!
و شش دانگِ حواسِ درخت‌هایش به خُرده‌مرگ‌هایی است که هر روز رقم می‌خورد!
این‌جا غزه است!
اگرچه همچون بید، خم شده است اما مردمش همچون بلوط مقاوم‌اند!
این‌جا غزه است!
نقطه‌ی قوت حماس!
جایی که جوانانش پایِ مرگ را لبِ گور رسانده‌اند و زندگی را حیات بخشیده‌اند!
از بس که هر چقدر می‌میرند، زنده‌تر می‌شوند!
این‌جا غزه است!
شهرِ اجرایِ حُکم‌های بی‌محاکمه!
شهرِ زیتون‌های سبز!
بمب‌های سفید!
خون‌های قرمز!
زهرا ابراهیمی
