به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، سودابه سادات‌حسینی طلبه مرکز تخصصی فقه و اصول النفیسه اصفهان از پایان نامه خود با عنوان، «بررسی فقهی مجازات اسیدپاشی» با داوری حجت‌الاسلام محمد قربانی مقدم و راهنمایی حجت‌الاسلام قدرت‌الله خسرو شاهی دفاع کرد.
حسینی در دفاع از پایان نامه خود گفت: با پیدایش جرم اسیدپاشی در سده‌های اخیر، مسئله‌ی مجازات اسیدپاشی در نظام حقوق کیفری مورد توجه فقها و حقوقدانان قرار گرفته و قوانینی در این راستا تنظیم و به تصویب مراجع قانونی رسیده است.
وی ادامه داد: فعل اسیدپاشی اگرچه به عنوان اولی از جمله جرایم مستوجب تعزیر شمرده نشده است، اما به جهت حفظ نظام زندگی اجتماعی و صیانت از آن به عنوان ثانویه مشمول مجازات تعزیری است.
حسینی اذعان کرد: با مبنا قرار دادن ملاک‌های فقهی ممکن است مجازاتی جایگزین شود که علاوه بر بازدارندگی و اصلاح مجرم، حفظ نظام اجتماعی نیز مورد توجه واقع گردد. فقه جزایی اسلام در جنایات عمدی مادون نفس مجازات قصاص پیش بینی کرده که به دلیل عدم امکان رعایت شرط مماثلت در جراحات و احتمال تعدی در حق جانی، غالباً از قصاص با اسید صرف نظر و مجازات نقدی دیه و ارش جایگزین قصاص شده است.
حسینی گفت: با مجازات‌های تعزیری از گستردگی و تنوع بیشتری در جهت انطباق با مقتضیات زمان، مکان، شخص و شخصیت مجرم برخوردار است. قواعد و اصول حاکم بر تعزیرات مبیّن سیاست ویژه ی نظام جزایی اسلام در پاسخ به بزهکاری‌های اجتماعی است. فعل اسیدپاشی اگرچه به عنوان اولی از جمله جرایم مستوجب تعزیر شمرده نشده است، اما به جهت حفظ نظام زندگی اجتماعی و صیانت از آن به عنوان ثانویه مشمول مجازات تعزیری است که به صلاحدید حاکم شرع قابل تعیین است.
وی گفت: در یک نگاه کلی شاید بتوان جرم اسیدپاشی را زیرمجموعه ی افساد فی الارض شناخت و حدّ اعدام برای آن در نظر گرفت اما با نگاه دقیق‌تر به ملاک‌های فقهی افساد انگاری اسیدپاشی دشوار است.
