به گزارش خبرگزاری حوزه، سردار بلالی مشاور عالی هوافضای سپاه در مورد راه اندازی واحد موشکی در سال‌های دفاع مقدس گفت: زمان جنگ ما برای اینکه بتوانیم پاسخ رژیم بعث را بدهیم، نیاز به سلاح‌هایی با برد بلند و طولانی‌تر داشتیم. از این رو، این موضوع سبب شد، حاج محسن رفیق دوست سفری به لیبی و سوریه که حاوی یک پیام از طرف ریاست جمهوری ایران که حضرت آقا بودند، داشته باشند. این پیام حاوی درخواست موشک بود که در سال‌های ۶۳ تعدادی از فرماندهان عالی رتبه سپاه پاسداران وارد سوریه و لیبی شدند و از امکانات و تجهیزات موشکی و دریایی و پدافندی آن کشورها بازدید نمودند.
وی در خصوص اینکه چرا ایران موشک‌ها را از کشور سوریه فراهم نکرد، اظهار داشت: به‌کارگیری سلاح‌های سوریه تابع ضوابط و مقرراتی بود که سازنده سلاح‌ها برای آنها وضع نموده بودند، به همین دلیل سلاح‌های کشور سوریه به راحتی در اختیار ایران و دیگر کشورها قرار داده نمی‌شد.
سردار بلالی از فرماندهان موشکی سال‌های دفاع مقدس ادامه داد: هماهنگ‌هایی با کشور لیبی انجام شد که آموزش‌ها در کشور سوریه انجام شود و ۱۳ نفر از نیروهای ایرانی به سرپرستی حاج حسن طهرانی مقدم برگزیده شدند که در سوریه آموزش‌های لازم در ارتباط با موشک‌ها را سپری کنند. در تاریخ ۱۳ آبان ۶۳ نیروهای ایرانی برای آموزش عازم سوریه شدند و این آموزش‌ها تا تاریخ ۱۱ دیماه ۶۳ به طول انجامید.
مشاور عالی هوا فضای سپاه پاسداران در ادامه این برنامه تلویزیونی بیان کرد: بعد از پایان آموزش‌های موشکی در سوریه نیروهای ایرانی تنها کاری که انجام ندادند، شلیک و پرتاب موشک بود. به دلیل محدودیت‌هایی که در آن کشور وجود داشت و حضور رژیم صهیونیستی در آن کشور و از طرفی هم محدودیت‌ها و ضوابطی که شوروی برای آن کشور اعمال نموده بود، امکان شلیک موشک وجود نداشت و فقط مانورهای صامت و بدون شلیک را آموزش می‌دیدند.
سردار بلالی از فرماندهان موشکی سال‌های دفاع مقدس در مورد چگونگی ورود موشک‌ها به ایران تاکید کرد: با توافق‌هایی که صورت گرفته بود، دو خط موازی ایجاد شده بود که عبارت بود از یک خط برای آموزش و یک خط هم برای تهیه موشک، همچنین یک خط هوایی بین ایران و لیبی هم ایجاد شده بود که کارگروه ارتش جمهوری اسلامی ایران با هواپیمای ۷۴۷ برای انتقال این موشک‌ها از لیبی به ایران کمک به سزایی نمودند.
وی ادامه داد: در آن زمان چندین مرحله موشک برای ایران ارسال شد که شامل دو سکوی پرتاب، تجهیزات و گردان فنی و … بود. همچنین ۸ موشک ابتدا به ایران ارسال شد که در چندین مرحله حداکثر ۳۰ موشک به ایران منتقل شد.
سردار بلالی در مورد مقصد پرتاب اولین موشک ایران به سمت عراق گفت: از آنجایی که امام تا حجت را بر عراق تمام نکند و اینکه دست از شرارت بردارند و شهرهای ایران را موشک باران نکنند، امام اجازه حمله موشکی به بغداد را ندادند و انتخاب هدف و مقصد شلیک را فرمودند مقصدی به غیر از بغداد به عنوان اخطار به کشور عراق بود.
در نتیجه مقصد پرتاب اولین موشک ایران به سمت پالایشگاه کرکوک برگزیده شد و مورد هدف قرار گرفت. در بیست و یک اسفند سال ۶۳ اولین موشک ایران به سمت عراق شلیک شد که انفجار عظیمی را در پی داشت.
