به گزارش خبرگزاری حوزه از گیلان، شهید سیدمحمد اسحاقی، شهید رسانه گیلان در سال ۱۳۴۱ (ه ش) در یک خانواده روحانی در روستای چهارده، از توابع آستانه اشرفیه دیده به جهان گشود، و قبل از شروع تحصیلات، خانواده وی به رشت کوچ کرده بودند.
شهید اسحاقی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه شهریار رشت، تحصیلات راهنمایی را در مدرسه آصف و دوران دبیرستان را در مدرسه شهید بهشتی در رشته ریاضی گذرانده بود.
اواخر دوره تحصیل دبیرستان مصادف با شکلگیری انقلاب بود و در تظاهرات مردمی علیه شاه مشارکت گسترده داشت و در تظاهرات معروف دبیرستان شهید بهشتی گرفتار مأموران رژیم شد و تا پاسی از شب در بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفت، به گونهای که پس از آزادی شبانه با قیچی پیراهن خون آلود وی از تنش خارج شد.
شهید اسحاقی بعد از اتمام تحصیلات، دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی در رشته تاریخ بود. در کارنامه این شهید مهر پاسدار نمونه، مسئول بسیج سپاه رشت، خبرنگاری و راوی ۸ سال دفاع مقدس دیده میشود.
وی همزمان با تحصیل در دانشگاه، پیرامون ادبیات غرب و مسائل سیاسی، مطالعات و پژوهش گستردهای داشت. مقالات وی در دو روزنامه «اطلاعات» و «کیهان هوایی» به چاپ میرسید.
شهید اسحاقی گاهی با نام مستعار در باب تاریخ و سیاست، در روزنامههای اطلاعات و کیهان، مقالات علمی چاپ میکرد. یکی از گزارشات مفید و خواندنی از عملیات کربلای ۳ و ۴ به نام همین شهید ثبت شده است، همچنین گزارش مفصلی از عملیاتهای رمضان، والفجر ۱، ۲، ۳ و ۴ را به رشته تحریر در آورده است.
کتاب «نبرد الامیه» نتیجه تحریرات این شهید والامقام است که سپاه پاسداران در سال ۱۳۷۱ آن را چاپ و منتشر کرد.
علاقه به گمنامی
شهید اسحاقی از جمله اشخاصی بود که حاضر به صحبت کردن از عنوان و سمت خود نبود، این شهید بزرگوار کم حرف بود و بیشتر مطالعه میکرد. در طول عزیمتش به جبهه سه بار مجروح شد، اما حاضر نبود به شهر و دیار خودش برای معالجه برگردد، زیرا نمیخواست تا اعضای خانوادهاش از مجروحیت خودش مطلع شوند. شهید بزرگوار وقتی برای بار سوم مجروح میشود، خودش برای معالجه به مسجد سلیمان نزد دائیاش میرود. علاقه به گمنامی شهید تا جایی بود که اعضای خانواده خودش از سمت و عنوانش و حتی از نحوه شهادتش بیاطلاع بودهاند.
او حاضر نمیشد با لشکر قدس گیلان به عملیات عازم شود. وقتی از شهید سوال میشد که چرا حاضر نیستی با لشکر قدس به عملیات بروی؟ در جواب میگفت: «بچههای قدس همه آشنا هستند و هر کاری که انجام دهی ممکن است ریا شود، ولی با بچههای لشکر امام حسین (علیه السلام) راحتم.»
وی سرانجام ۲۹ دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید و خبر شهادتش توسط شهید آیت الله احسانبخش به خانواده اش اطلاع داده شد.
فرازی از وصیتنامه شهید
«دوستان عزیز و هموطنان شریف اگر میخواهید که در لوای اسلام و آزادی زندگی کنید قرآن و ولایت را سرلوحه امورات دنیوی و اخروی خود قرار داده و از وجود علما و استادان اهل دین بهرههای فراوانی بگیرید و هیچگاه سنگر علم و عدالت خواهی را خالی نگذاشته تا موجب سو استفاده بیگانگان شود.»
انتهای پیام