به گزارش خبرگزاری حوزه؛ آیت الله شب زنده دار شب گذشته در دومین جلسه درس اخلاق که در شبستان امام خمینی (ره) حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها برگزار شد، با بیان این که انسان برای دوری از صفات ناپسند چه کارهایی را باید انجام دهد؟ اظهار داشت: کتابهای مهمی از دیرزمان در این باره نوشته شده است از جمله آنها کتاب معراج السعاده ملأ احمد نراقی است، برگزاری کلاسهای اخلاقی و وعظ در جامعه بسیار مهم است و باید مباحث اخلاقی برای مردم تبیین شود.
استاد اخلاق حوزه علمیه ابراز کرد: اخلاقی که امروز از آن بحث میشود، برگرفته از علم اخلاق و پند و اندرز است و اخلاق مصطلح امروز آمیختهای از این دو است، روش ائمه (ع) نیز همین روش بوده که علم اخلاق و مباحث انذار و تبشیر در آن یافت میشود و این راه برای عامه انسانها مفیدتر است.
آیت الله شب زنده دار با تاکید بر استفاده بهینه از مجالس اخلاقی عنوان کرد: استفاده بهینه نیازمند عواملی است که باید ابتدا آنها را کسب کرد، از کلام الله مجید چند شرط برای کسب فیوضات اخلاقی برداشت میشود.
وی با اشاره به سوره تکویر تصریح کرد: شرط اول اراده، خواستن و تصمیم بر پاک کردن نفس از صفات ناپسند است، اگر نیت قوی شد انسان را بالنده میکند، بنابراین هیچگاه نباید بگوییم سخت است.
استاد اخلاق حوزه علمیه اظهار داشت: آنهایی که به مقامات عالیه رسیده اند مانند انسانهای عادی بوده اند، اما خواستند، اراده کردند و به این مقامات عالی اخلاقی دست یافتند.
وی توکل به خدا را نردبان رسیدن به امور معنوی دانست و خاطرنشان کرد: انگیزه شما باید با تغییر و تحول همراه باشد، با این نیت در جلسات شرکت کنید و به خدای تبارک و تعالی توکل کنید، توکل نردبان رسیدن به مقامات عالیه است، با توکل به خدا حتی در سن بالا و پیری نیز میتوان به درجات عالی اخلاقی رسید.
آیت الله شب زنده دار شرط دوم دستیابی به مقام رفیع اخلاقی را قلب زنده برشمرد و تصریح کرد: اگر قلب انسان مرده باشد، هرچند بدن فیزیکی زنده است اما آیات الهی را نمیشنود و تأثیری بر او نخواهد داشت.
وی با اشاره به روایتی از امیرالمومنین (ع) خاطرنشان کرد: حی در آیات به معنای انسان محاسبه گر است، او زندگی را محاسبه میکند و میداند که این دنیا ماندگار نیست، لذا برای سرای آخرت و جاویدان تلاش و تصمیمهایی را میگیرد.
استاد اخلاق حوزه علمیه خشیت الهی را در راه کسب معنویت و مقامات عالیه اخلاقی ضروری دانست و خاطرنشان کرد: خشی الرحمان بالغیب یعنی، به دو چیز خوف و امید توأمان، توجه داشته باشد که خدا رحمان و دستگیر و بخشنده گناهان و از طرفی شدید العقاب است و این حالت در نفس بسیار تأثیرگذار است.