سید محمدحسن خوشرو در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با بیان این که بر اساس آمار، کشور ما جزو ده کشور نخست دنیا از حیث گرایش به تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی آن به شمار می‌رود، اظهار داشت: چرایی گرایش بیش از حد مردم و نسل جوان ما به شبکه‌های اجتماعی و به طور کلی فضای مجازی، البته باید به شکل دقیق و کارشناسانه، واکاوی شود اما آن چه لازم به ذکر است این که در عین توجه به فرصت‌ها نمی‌توان از تهدیدها و آسیب‌های فضای مجازی غافل شد.
وی همچنین با بیان این که فضای مجازی، واقعیت‌های زندگی افراد را نشان نمی‌دهد، افزود: وقتی به طور مثال صفحات پرمخاطب اینستاگرامی را ملاحظه می‌کنیم، در نگاه اول افراد سر حال و شاد هستند و وضع و حال زندگی شأن به ظاهر بسیار خوب و بدون ایراد است و حال آن که این همه واقعیت نیست و بسیاری از حقایق تلخ در زندگی امثال سلبریتی ها و نیز افراد موسوم به شاخ‌های فضای مجازی وجود دارد.
وی گفت: در حال حاضر ما شاهد نمایش کوتاه در زندگی اینستاگرامی هستیم که این مساله البته در ابعاد مختلف رخ می‌دهد و اجمالاً این که بدانیم بلاگرها و اینفلوئنسرها و گردانندگان صفحه‌هایی با چند صدهزار دنبال کننده، تنها و تنها چند ثانیه از زندگی روزمره‌شان را به بهترین وجه ممکن به نمایش می‌گذارند و مخاطبان را پای آنها میخکوب می‌کنند و لابه لای همین ثانیه‌ها تبلیغات آشکار و پنهان زیادی را هم قرار می‌دهند و به دنبال درآمدزایی هستند.
خوشرو ادامه داد: چندی پیش در برخی خبرگزاری‌ها و سایت‌ها مطرح شد که برخی از این افراد حتی درآمد ماهانه بیش از ۵۰۰ میلیون تومان دارند و بسیار خوب است که مردم ما این مسائل را بدانند تا بازیچه دست این افراد سوداگر که بعضاً حتی دغدغه‌ای نسبت به فرهنگی عمومی جامعه ندارند، نشوند.
وی بیان داشت: نکته حائز اهمیت دیگری که وجود دارد این است که به جهت مقایسه زندگی‌ها با آن چه در فضای مجازی به نمایش درمی آید، حس نارضایتی از زندگی سراغ بسیاری از افرادی که مخاطب شبکه‌های اجتماعی هستند می‌آید و طبعاً افسردگی و اضطراب و ناامیدی نصیبشان می‌شود.
این فعال فضای مجازی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر باید بدانیم که همه ما در وضعیت اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی یکسانی زندگی نمی‌کنیم، بنابراین هر کس و هر خانواده به تناسب وضعیت خود زندگی‌اش را مدیریت می‌کند و لذا چرا باید خودمان را در قیاس با دیگران در یک ترازو بسنجیم.
وی افزود: همچنین نباید یادمان برود که صاحبان صفحه‌های خوش رنگ و لعاب اینستاگرام حتی از به نمایش گذاشتن زندگی بچه‌های کوچک‌شان هم با هدف درآمدزایی استفاده ابزاری می‌کنند، پس چطور اینها می‌توانند الگوی ما بشوند!؟
