« أَفَمَن كَانَ مُؤْمِناً كَمَن كَانَ فَاسِقاً »
« هَلْ يَسْتَوِى الَّذِينَ يعْلَمُونَ و الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ »
« أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ »
« و أَصْحَابُ الْيَمِينِ مَآ أَصْحَابُ الْيَمِينِ »
اگر بگوييد: گروه سومى هم در اين سوره نام برده شدهاند :
« و السَّـبِقُونَ السَّـبِقُونَ »
پاسخ آن، اين است كه ايشان تكامل يافتگان همين اصحاب يمين هستند. هر دو در مدار يك حقيقت قرار دارند. «سابقون» انبيا و ائمه هستند و «اصحاب اليمين» پيروان ايشانند. با ارتباط با ايشان مىتوان أصحاب اليمين شد. سرمايههايى كه به ايشان داده شده است، براى انتقال به ديگران است. از خود ايشان چيزى كم نمىشود:
« يَـأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ »
اى حبيب من! سرمايهات را به ديگران انتقال بده. انبيا آمدهاند براى انتقال
فيوضات ربانى خود، كارِ خداوند براى انتقال فيض، هميشگى است :
«يا دائِمَ الفَضلِ عَلى البَرِيَّه»
اى كه فضل تو بر مخلوقات دائمى است.
منبع: پایگاه عرفان
