یکشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۳ |۱۳ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 15, 2024
کد خبر: 249791
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۸:۵۳

بر اساس تحقیقات یکی از پژوهشگران حوزوی، شیعه بنیان‌گذار دانش صحابه است، اما با این حال در میان اهل سنت رواج بیشتری دارد.

به گزارش مرکز خبر حوزه، حجت­الاسلام والمسلمین محمدرضا هدایت­پناه، امروز در نشست مبانی صحابه­شناسی از منظر علامه عسکری و صحابه­نگاران که در سالن همایش‌های انجمن­های علمی حوزه علمیه قم برگزار شد، با اشاره به این ­که، زمانی كه هنوز جامعه حوزوی توجه چندانی به موضوع صحابه­شناسی نداشت، علامه عسكری وارد اين موضوع شد، اظهار داشت: بحث درباره اين دانش بسيار گسترده بوده و بيش از ده قرن است كه علمای اهل سنت بر روی آن كار کرده‌اند؛ به طوری که امروز دانش مستقلی برای خود شده است.

*صحابه­شناسی، موضوعی وسیع و گسترده

وی افزود: بنده ده سال است که وارد حوزه صحابه­شناسی شده­ و متوجه این موضوع گردیده‌ام که این بحث، موضوع بسيار گسترده و وسيعی است و جای کار بسیاری دارد.

اين پژوهشگر صحابه­شناسی با بیان این­که اين دانش، دانشی غريب است، تصریح کرد: هرچند براساس منابعی كه ما داريم، شيعه بنيانگذار صحابه نگاری می‌باشد و بنده در مقاله‌ای این نظریه را ثابت کرده‌ام که به زودی منتشر می‌شود، اما با این حال این دانش در میان اهل سنت رواج بیشتری دارد.

*علامه عسکری، پیشگام در صحابه­نگاری

این استاد تاریخ اسلام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، علامه عسكری را پيشگام در دانش صحابه نگاری دانسته و گفت: با اصلی كه علامه در دانش صحابه­نگاری لحاظ كردند، بايد همه صحابه­نگاری­ها از ابتدا بازنويسی شوند؛ زیرا ایشان حرف­های جدید و نوینی را در این عرصه ارائه دادند.  

*راه­های صحابی­بودن از دیدگاه اهل­سنت

وی با بيان اين­كه علمای اهل­سنت در تعريف صحابه به نتيجه قطعی نرسيده‌اند، اذعان داشت: اهل­سنت چند راه را برای صحابی­بودن نشان داده­اند كه تواتر، شهرت، شهادت صحابی ديگر، شهادت خود بر اين موضوع، شهادت يكی از تابعين که از کبار و ثقه و صحابه شناس باشد، به صحابی بودن فرد، از جمله آنهاست.

*فرق میان صحابه­نگاران و علامه عسکری

حجت­الاسلام والمسلمین هدایت­پناه در پایان به فرق میان کار صحابه­نگاران و علامه عسکری پرداخت و تصریح کرد: آن چیزی که به صورت خلاصه می­توان بیان کرد این است که نهایت چیزی که صحابه­نگاران در نقد برخی از افراد آورده­اند، بیان علل و ریشه­های توهم صحابی­بودن آنان است که می­توانسته تصحیفات، مرسلات و موارد دیگر باشد که نهایتاً سندی که برای اثبات صحابی­بودن فرد اقامه شده را صحیح ندانسته­اند و صحابی­بودن او را ثابت نمی­کند و این موضوع اعم از آن است که فردی با همان نام وجود دارد؛ ولی صحابی­بودن او توهمی بیش نیست و یا اساسا چنین شخصی وجود ندارد!

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha