به گزارش مرکز خبرحوزه حضرت آیت الله جوادی آملی، در دیدار جمعی از اساتید حوزه و دانشگاه گفتند: حوزه رسالتی در قبال دین و رسالتی نیز در مورد دین داران جامعه دارد که هر دو امر جدی است، اما رسالت ما درباره دین جدی تر است.
ایشان ابرازداشتند: باید دین را محققانه و عالمانه بشناسیم و ضمن باور، بتوانیم آن را بشناسانیم و حال اگر افراد به آن عمل کردند یا نکردند در صورت بروز آسیب، آن آسیب به ما وارد شده و به دین وارد نشود.
معظم له افزودند: همان‌طور که در عرصه جهاد اصغر شهید یا اسیر شده یا اسیر می‌گیریم در جهاد اوسط یا اکبر نیز به همان صورت است، عده ای در جهاد نفس اسیر می‌شوند، برخی آخرین لحظه می‌میرند وشهید می‌شوند، اگر فرد گناهی بکند تیر خورده است اما اگر مبارزه کرد و تسلیم نشود لازم نیست معصوم یا عادل باشد همین که به قرآن و عترت دل بسته است شهید است.
ایشان ادامه دادند: البته اگر روحانیت با دین همراه نباشد دین منتشر نخواهد شد و این عبارت نیز جای تامل دارد.
معظم له افزودند: قرآن آسیب پذیر نیست و علی (ع)و اولاد ایشان نیز این چنین است و نباید این طور باشد که با داشتن علی (ع) و حسین (ع) نتوانیم دین را حفظ کنیم.
استاد برجسته حوزه علمیه قم اظهار داشتند: شاید هند به مراتب بالاتر از ما باشد و سال‌ها پیش به انرژی اتمی دست یافته باشد، اما دراین سرزمین اسرار آمیز، بیش از آن که ما مسلمانان به آب زمزم احترام می‌کنیم، بر فضولات گاو احترام می‌گذارند.
*نگذاریم دین آسیب ببیند
ایشان افزودند: اولین و مهمترین رسالت ما این است که با تمام نیرو نگذاریم دین آسیب ببیند و این امر باید در محیط خانه، جامعه و محیط‌های کاری مورد توجه قرار گیرد.
معظم له ادامه دادند: دین نحوه اداره و چگونگی تحصیل در حوزه را به ما نشان داده است، حوزه زمانی می‌تواند به شبهات ایجاد شده در جامعه جواب دهد همان‌طور که در فقه و اصول تخصص دارد در علومی مانند کلام و روانشناسی نیز متخصصان فراوانی داشته باشد.
ایشان افزودند: اگر حرف دینی بزنیم، ولی فکر دنیا در سر ما بوده و بخواهیم جامعه را با دین اداره کنیم، هماهنگ نیست.
مفسر قرآن کریم یادآور شدند: کسی که دینی حرف می‌زند، باید دینی فکر کند و زمانی در دین اختلافات و تنازعات ایجاد می‌شود که هوا و هوس وارد شود.
ایشان افزودند: این که دینی حرف بزنیم، ولی دنیایی فکر کنیم دور باطل ایجاد می‌شود و این گونه کار کردن آبرو بر است.
حضرت آیت الله جوادی آملی ابرازداشتند: دین همان‌طور که نماز را بر ما واجب کرده است، صبر را نیز واجب کرده است، اما منظور از این صبر سقوط نیست.
ایشان با بیان این‌که در هر پاراگراف تاریخی باید به وظیفه خود عمل کنیم، افزودند: حتی در آخرین لحظات نیز حق با ذینفع است در صورتی که ذینفع به وظیفه خودش عمل کند، به هنگام بسته شدن پرونده هر پاراگراف تاریخی حق از بین نمی رود.
استاد برجسته حوزه علمیه قم افزودند: حوزه می‌باید از نظر علمی قوی و غنی باشد تا بتواند به شبهات پاسخ دهد تا در صورتی که اشکالی پیش آید نوک اشکال متوجه علما باشد و متوجه دین نشود.
ایشان با اشاره به شرایط حساس منطقه و نفوذ آمریکا و صهیونیسم در برخی از کشورها، افزودند: اکنون کشور ما در یک میدان مین قرار دارد؛ چرا که در افغانستان، پاکستان و عراق هر روز کشتار و انفجار دیده می‌شود ودر جنوب کشور نیز شیوخ بی عقل خلیج فارس پایگاه‌های متعدد نظامی تشکیل داده اند.
*عالمانه از انقلاب محافظت کنیم
معظم له افزودند: در این شرایط اگر مراقب نباشیم، وحدت و انقلاب ما در خطر قرار می‌گیرد، لذا باید عالمانه از انقلاب محافظت کنیم تا آسیبی نبیند.
ایشان ادامه دادند: شرایط کشورهای همسایه در حالی است که اگر حمله ای هم جانبه به ایران صورت گیرد عظمت ما در معرض تهدید قرار می‌گیرد لذا باید با تمام توان از عظمت انقلاب خود محافظت کنیم.
مفسر قرآن کریم خاطر نشان کردند: حوزه اگر اسلامی است باید با وجدان الهی علوم خود را سامان بخشد و هنگامی که حوزه از علوم و خصوصا تفسیر فاصله گرفت دل مایه دین در دست جامعه نخواهد بود و ارتباط مردم از وحی قطع خواهد شد.
ایشان افزودند: گره خوردن جان بشر با عقیده دل مایه ای است که خداوند به هر بشری داده است و نمی شود این دل مایه را از انسان گرفت، لذا باید حداکثر تلاش خود را انجام دهیم که این دل مایه زنده بماند.
حضرت آیت الله جوادی آملی ابرازداشتند: پیش از انقلاب اسلامی سه گروه موحدان، ملحدان مانند کمونیست‌ها و بت پرستان وجود داشتندو نگرانی ما در این بود که با پیشرفت علم بت پرستی باقی نمانده و طرفداران آن به سمت دین داری گرایش پیدا نکرده و به سمت الحاد می‌روند و با دو برابر شدن ملحدان جهان موحدان از بین خواهند رفت.
*کمونیست مانند برف آب شد
ایشان افزودند: پس از فروپاشی شوروی طولی نکشید که تقدیس بت هیچ تکانی نخورد، چرا که همان‌طور که ذکر شد بشر همواره به جایی تکیه خواهد کرد؛ البته در این جریان کمونیست و بلشویک مانند برف آب شد، اما کسی با آن در نیفتاد.
معظم له در پایان خاطرنشان ساختند: انسان در درون خود به جایی تکیه دارد و اگر از این موقعیت حداکثر بهره را نبریم، هند و بودا از آن بهره خواهند برد.
