اخیرا نشست هم اندیشی فعالان فرهنگی در عرصه بین الملل در شهر مشهد مقدس برگزار شد.آنچه در پی می آید یادداشت حجت الاسلام غریب رضا مدیر موسسه گفتگوی دینی و از شرکت کنندگان در این نشست است که در اختیار مرکز خبر حوزه قرار داده است:
دو روز و چند ساعت (تقریبا سه روز) میهمان آقا بودیم... محل اقامت و برگزاری هم اندیشی، چهارراه خسروی بود. تا صحن جامع رضوی حرم حدود ده دقیقه پیاده روی داشت... انصافا سفر خوبی بود... همسایگی با حضرت یک طرف که با هیچ نعمت دیگری نمی شود مقایسه اش کرد ولی طرف دیگه هم اهمیت و راهبردی بودن هم اندیشی بود...
اغلب کسانی که شرکت کرده بودند حرفشان اين بود، بعضی ها هم به زبان می آوردند: تا به حال نشست و کنفرانس و جلسه زیاد شرکت کرده بودیم ولی این جلسه جور دیگری بود. «هم اندیشی فعالان بین المللی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی» رنگ و بوی دیگری داشت. از کلاس گذاشتن های بی خود و تشریفات روتین همایش ها خبری نبود.خودمانیم کمی هم از این طرف افتاده بودند و برنامه ها با آنچه از قبل اعلام شد، تفاوت هایی پیدا کرد اما همین حالت نیز سازنده بود... از آدمهای بی خود و بیکاری که سمینار را فقط بخاطر ناهار آمده باشند خبری نبود... همگی با دغدغه شرکت کرده بودند و حرف های نگفته زیادی در دل داشتند... جلسات آنقدر گرم بود که دستگاه خنک کننده هم کم می آورد!
جلسات هم اندیشی به چند شکل مختلف برگزار شد در بخشی از جلسات نمایندگان تشکل ها و اشخاص مستقل گزارش فعالیت کار خودشان را ارایه می کردند و در جلسات دیگر هم به طرح پیشنهادات و نظرات کارشناسی خودشان پرداختند. اضافه کنید گعده های موقع غذا و قبل و بعد جلسات که یقینا سازنده تر از جلسات بوده اند
...
چند نفر از نمایندگان نهادهای دولتی هم در جمع بودند، ولی اساسا شرکت کنندگان فعالان مستقل یا نمایندگان سازمان های مردم نهادی بودند که در عرصه بین الملل فعالیت داشتند... بعضی ها به همین مقدار حضور این افراد هم اعتراض داشتند، ولی من معقتد بودم حضورشان برای شنیدن مطالبات و انتقادهای مجموعه های مردمی لازم است... رویکرد شرکت کنندگان انقلابی و در خط رهبری بود. فضای مطالبه گری و نقد وضعیت موجود بر جمع حاکم بود... همگی دل پری از سازمان های رسمی و بروکراسی تنگ و بسته این نهادها داشتند... جدی پای کار آمده بودند... عزم و اراده تحول در چهره شان موج می زدند آماده بودند فلک را سخت بشکافند و طرحی نو دراندازند...
نگاه های کارشناسی و استراتژیک، مباحث حرفه ای رسانه ای، پیشنهادهای تشکیلاتی و ساختارساز، نقد نهادهای رسمی، شعرخوانی به زبان عربی و ... برخی مباحثی بود که در ضمن صحبت ها مطرح شد...
بچه ها تنوع خیره کننده ای داشتند... با تخصص ها و کارآمدیهای متفاوت ولی با یک نگاه و درد مشترک در جلسه حاضر شده بودند... از نیروهای پژوهشی تا کسانی که در پاسخ گویی به شبهات فعال بودند، گروه های مستند ساز، فعالان عرصه تولید نرم افزار بین الملل، فعالان در عرصه نمایشگاه های بین المللی، مترجمان، نویسندگان، برخی خبرگزاریها، فعالان تشکل های دانشجویی و تشکل های دانشگاه های مختلف، طلبه ها و ... و تعدادی از مراکز و شخصیت های خارجی هم حضور داشتند...
گل هم اندیشی سه روزه حضور صمیمی و پا به کار استاد نادر طالب زاده بود... شاهد بودم تا نیمه های شب پای حرف بچه ها می نشست... بنده خدا با چشم های پف کرده و خسته ولی صبورانه حرف ها را یکی یکی گوش می داد و پاسخ می گفت... اصلا کلاس گذاشتن در کارش نبود... البته اطلاعات به روز، تخصص و حرفه ای بودن رسانه ای ایشان و همچنین توانمندی در مدیریت مباحث و جلسات هم بر محبوبیت شان افزوده بود...
سخنرانی آقای دکتر کوشکی خستگی یک روز پرکار و پرجلسه را از تن همه بیرون کرد... صحبت های وی شامل تحلیل وضعیت بین الملل، نشان دادن افق های فعالیت در پیش رو، خاطرات و تجارب فعالیت بین المللی بود.. که واقعاً جذاب و انگیزه بخش و راه گشا بود...
حاج آقای قزوینی هم از شبکه ولایت روز اول آمد و صحبت های مختصری داشت و برگشت... حاج آقای ربانی که پدرمعنوی تبلیغ در آمریکای جنوبی است هم سخنرانی داشت... آقای باقری از بین الملل آستان قدس رضوی هم گزارشی از فعالیت ها داد... آقای جهانشاهی نماد مقاومت عدالتخواهانه هم میهمان جلسه بود... از سازمان فرهنگ و ارتباطات آقای تسلیمی و چندنفر از جامعه المصطفی(ص) هم آمده بودند... قرار بود آقای قدیری ابیانه و دکتر خرمشاد هم در جمع حاضر باشند و سخنرانی کنند که اولی به پرواز نرسید و دومی هم دیر رسید
!
خواهران هم حضور فعالی داشتند، تشکل های فعال بین الملل خواهران گزارش های خوبی از اقداماتشان عرضه کردند.
جلسه هم ختم به خیر شد... خیلی تلاش کردیم تا حتما خروجی داشته باشد... جمع بندی این شد که اعضای شرکت کننده طی یک فرآیند کاملا دمکراتیک 5 نفر از نمایندگان تشکل ها را انتخاب کردند تا در قالب شورای هماهنگی موقت، اساسنامه تشکلی فراگیر را طراحی کنند... این تشکل قرار است بدون اینکه برای خود هویت ریاستی و آمریت نسبت به سایر تشکلها را تعریف کند، سخنگوی سازمان های مردم نهاد فعال در عرصه بین الملل باشد... مقرر شد بعد از تهیه اساسنامه هم در قالب همایشی بزرگتر با مشارکت تشکل های دیگر مجمع عمومی این شورا تشکل شود...
هدف از تشکیل این شورا هم روشن بود... پیام ما این بود که آرمان های بین المللی اسلام ناب را نمی توان فقط با تکیه بر نهادهای دولتی و رسمی محقق نخواهد شد... اراده کرده بودیم موج های مردمی آرمان خواهی، مطالبه و نقد سازنده را به شکل واقعی به راه بیاندازیم... تصمیم گرفته بودیم برای برافراشته کردن پرچم لا اله الا الله بر فراز قله های بلند انسانیت مبارزه کنیم... چه این که شرکت کنندگان همگی اهل جهاد و جنگ نرم و سخت بودند... می خواستیم این نهرهای جاری را به هم برسانیم و رودخانه ای فراگیر تشکیل دهیم ...
این هم اندیشی با همه کمال ها و کاستی هایش تمام شد ولی شروعی بود برای جنبشی تازه...
