به گزارش مرکز خبر حوزه، هادی ناییجی در این نشست با بیان اینکه، محوریت فکری آیتالله جوادی آملی در موضوعات جدید با شناخت ویژهای از انسان شکل میگیرد، اظهار کرد: درباره هنر و محصولات هنری به صورت رسانه و غیر رسانه با مبانی فکری حضرت استاد که ریشه در اندیشه های عمیق اسلامی دارد مبنای هنر به انسان شناسی بر میگردد.
وی ادامه داد: موضوع هنر بر اساس پنج ساحت حس، خیال، وهم، عقل و ادراک قلبی متصور است و این پنج مرحله ارتباط انسان برای کمال روح میباشد که باید آنها راطی کند.
نائیجی با بیان این که محصول نهایی آثار هنری از جنس دیدن یا شنیدن قابل دریافت است، افزود: از دیدگاه حضرت آیتالله جوادی آملی انسان در این راستا موجودی تک ساحتی نیست و دارای ساحتهای ادراکی مرحله خیال، وهم، عقل و قوه قلبیه میباشد که او را صاحب کمال روحی میکند.
سرپرست مرکز رسانه بنیاد بین المللی اسراء افزود: آن چه که به عنوان محصول اثر هنری میشناسیم با انسان رابطه دیداری و شنیداری دارد و کسانی که ادعای به تصویر کشیدن معنویت صرف از طریق اثر هنری هستند، مسیر را اشتباه رفتهاند.
وی خاطر نشان کرد : آنهایی هم که ادعا میکنند در هنر کشف عالم معنا میکنند، اشتباه کردهاند.
نائیجی با اشاره به این که اندیشههای حضرت آیتالله جوادی آملی برگفته از قرآن است، افزود : با توجه به این که پنج ادراک حس، خیال، وهم، عقل و ادراک قلبی در هنر در مرحله چشم و گوش قابل انتقال است، ادعای این که در اثر هنری بتوانیم از عالم ملکوت حرف بزنیم سخن گزافی است.
مشاور فرهنگی هنری رییس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء گفت: از نظر حضرت آیتالله جوادی آملی اثر هنری مطلوب اثری است که بتواند معقول را به محسوس تبدیل کند.
وی ادامه داد: بر اساس نظر ایشان که فرودگاه نهایی زبان هنر محسوس است و برای استفاده از حس هنر، حس را دعوت به معقول می کنند.
نائیجی افزود: در نظر ایشان وقتی حس در ماده عمل میکند، عقل را تا پای ادراک حسی میکشاند و در این مرحله حسی عقل است که وجود را میفهمد؛ بنابراین اگر زبان هنر فقط قوه شنیدن و دیدن است و فقط از دستاورد محسوس میتواند استفاده کند، چه راهی برای تبدیل معقول به محسوس وجود دارد؟
وی خاطرنشان کرد: اگر هنرمند به شخصه صاحب ادراکات عقلی نباشد و یا عقل تربیت شده برای درک هستی نداشته باشد این هنرمند حتی اگر صاحب ظریفترین هنر هم شود، نمیتواند به هنر مطلوب برسد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسراء نائیجی در پایان بیان داشت: شخصیت و عقل هنرمند باید توسط ساحت دین و ساحت آموزههای انسانی برتر مانند فلسفه و عرفان اصل پرورش یابد، اگر عقل او به کمال برسد، در کنار مهارتی که از زبان هنری به دست می آورد نتیجه اثر هنری تبدیل معقول به محسوس است.