به گزارش مرکز خبر حوزه آیت‌الله مصباح یزدی، شب گذشته در ادامه سلسله مباحث تبیین وصیت امام محمد باقر(ع) به جابر، که در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار می‌شود با اشاره به زندگی حضرت یونس(ع) و گرفتاری این پیامبر الهی در شکم ماهی، اظهار داشتند: خداوند حتی زمانی که پیامبرش ترک اولی می‌کند، او را مدتی در شکم ماهی محبوس می‌نماید.
ایشان با بیان این که خداوند با مؤمنان متناسب با مرتبه‌ای که دارند برخورد می‌کند، گفتند: خدای متعال هرکه را بیشتر دوست داشته باشد، بیشتر او را ادب می‌کند و به او سختی می‌دهد تا بنده با تحمل این مشکلات به مراتب عالی‌تر دست یابد.
رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در ادامه با اشاره به شگرد‌های نفس در نابودی انسان، عجب را از جمله این شگرد‌ها برشمرده و بیان داشتند:عجب و خودپسندی موجب می‌شود انسان در دام شیطان گرفتار شود وحتی از مسیر سعادت باز بماند و به آفت‌های دیگر نیز گرفتار شود.
ایشان افزودند: گاهی انسان عبادتی انجام می‌دهد که در این شرایط شیطان به سراغ او آمده و با وسوسه‌هایش موجب می‌شود نسبت به اعمالی که انجام داده احساس خودپسندی شود و خود را نسبت به دیگران مقایسه کند و آهسته آهسته دچار غرور و تکبر می‌شود. که در این حالت غرور انسان را به کفر می‌کشاند و در جهنم سرازیر می‌کند.
آیت‌الله مصباح یزدی با اشاره به رفتار درست انسان پس از انجام عبادات و دستورات الهی، تصریح کردند: انسان باید پس از انجام عبادت، زمانی که وسوسه‌های شیطانی به سراغ او می‌آید، این گونه بیاندیشد که همه چیز از نعمت‌های خداست؛ در این شرایط خود را در برابر پروردگار بدهکارتر می‌بیند و بیشتر خدا را شکر می‌کند.
رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)در تبیین راهکارهای نجات از عجب و خودپسندی،بهترین راه را بازگشت به ذات خود و توجه به نواقص برشمرده و گفتند: این که انسان بداند از کجا آمده و سرانجامش چه خواهد شد، او را از عجب و تکبر نجات می‌دهد.
معظم‌له با استناد به روایتی از امیرالمؤمنین(ع) خاطرنشان کردند: در کلمات قصار حضرت علی (ع) آمده است انسان را با عجب و خودپسندی چه کار، انسانی که از نطفه‌‌ای گندیده به وجود آمده و خداوند با نعمت خود، او را رشد داده است و سرانجام نیز به مرداری پوسیده تبدیل می‌شود، به چه چیزی باید ببالد؟
ایشان با تأکید بر این که شناخت خود، انسان را از عجب دور می‌کند، خاطرنشان کردند: البته این شناخت لایه‌هایی دارد که هر لایه مقداری انسان را از عجب و غرور دور می‌کند.
آیت‌الله مصباح یزدی در پایان با بیان این که دانستن نیاز انسان به خدا، بهترین درس برای نجات از عجب است، ادامه دادند: هرچه انسان به مراتب بالاتری از خودشناسی دست یابد، به عظمت خدا بیشتر آگاه می‌شود و خود را در برابر خدا نیازمند‌تر می‌داند؛ دراین شرایط عجب و غرور به سراغ او نمی‌آید.
