به گزارش مرکز خبرحوزه، آیت‌الله مصباح‌یزدی، شب گذشته در ادامه سلسله جلسات شرح و تفسیر وصیت امام محمد‌باقر(ع) به جابر، به تبیین تفاوت‌های بینش توحیدی و مادی پرداخته و اظهار داشتند: در بینش توحیدی این دنیا نه تنها پایان زندگی نیست، بلکه آغاز راه می‌باشد، لذا ماهیت آزمایشگاهی یا پرورشگاهی داشته و زمینه‌ای برای رشد انسان در عالم ابدی است.
ایشان با بیان این مطلب که در محیط آزمایشی وجود خوشی‌ها و نا ملایمت‌ها طبیعی است، افزودند: آنچه در این زمینه مهم می‌باشد این است که انسان برای رسیدن به کمال بالاتر، سختی‌ها را تحمل کند.
*تفاوت نسخه انبیا با روانشناسان
معظم‌له با تاکید بر این‌که انسان در این دنیا دائماً در معرض خطرات و ضرر‌های طبیعی و انسانی است، گفتند: اگر انسان بخواهد عمیقاً به این خطرات توجه داشته باشد، زندگی‌اش تلخ می‌شود، لذا روانشناسان پس از تحقیقات فراوان به این نتیجه رسیده‌اند که باید به دنبال خوشی‌ها بود و به این عوامل فکر نکرد.
رییس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) تصریح کردند: اما در این زمینه انبیا دیدگاه دیگری دارند و نسخه آنان برای درک اضطراب‌های زندگی بسیار جامع‌تر است، آنان در گام اول انسان را تفکر و شناخت ماهیت این دنیا رهنمون می‌سازندو بیان می‌کنند که دنیا محل گذر و فرصتی است برای ایجاد زندگی سعادتمند آخرت است، این درمان حقیقت درمانی نام دارد که در مکتب مادی اثری از آن نیست.
*توکل و اعتقاد قلبی به خدا، حلال مشکلات
ایشان در ادامه سخنان خود با تاکید بر توکل بر خدا در انجام وظایف محوله، ابراز داشتند: انسان اگر می‌خواهد در این دنیا راحت باشد، باید ایمان راسخ به پروردگار عالم داشته و کارها را به او بسپارد و لذا یکی از عوامل ریشه‌کن کردن اضطراب و دلهره‌های دنیوی سپردن کارهای به خداوند و تفیذ کردن است.
*ارتباط به خدا خالص باشد، نه از روی تنبلی
ایشان ادامه دادند: توکل به خدا باید با ایمان کامل باشد، نه این‌که گاهی اوقات چون انسان به دشمن زورش نمی‌رسد از روی بی‌عرضه‌گی و تنبلی بگوید به خدا می‌سپارم؛ این اعتقاد به خدا سپردن کارها، خالص نیست.
عضو خبرگان رهبری، کمتر گناه کردن را عامل دیگری برای کاهش دلهره‌ها و تمرکز حواس خوانده و تصریح کردند: اگر انسان برای تأمین خواسته‌هایش از مسیر صحیح به انحراف و کج‌روی برود، با هزار پیچ و خم مواجه شده و انواع دلهره‌ها و ذهن مشغولی‌ها برایش ایجاد می‌شود.
معظم‌له با تاکید بر دوری از گناه و اطاعت از خداوند، یادآور شدند: اگر انسان خدایی‌ناکرده در دام شیطان بیافتد، گرفتار پراکندگی ذهنی شده و لذا با برخی حر‌فها و حرکاتش اشتباه، دچار هرزگی شده و زیان می‌بیند.
