به گزارش سرویس بین‌الملل مرکز خبر حوزه، آنچه در پی می‌آید، چهارمین بخش از خاطرات خبرنگار حوزه نیوز از سفر به کشورهای عراق و سوریه است:
در ایامی که در عراق بودم به پیشنهاد همراهان توفیق زیارت حضرت زینب(س) نیز حاصل شد.
بدین منظور شب جمعه راهی کربلا شدیم و پس از زیارت حرم امام حسین(ع) و حضرت اباالفضل(ع) به نجف رفته و سحر جمعه به سمت سوریه حرکت کردیم.
فاصله نجف تا دمشق با اتوبوس حدود 14 ساعت است طی چند ساعت اولیه حرکت فقط بیابان پیدا بود و دشت‌های سوزان اما نزدیک ظهر کم‌کم کوه و درخت نمایان شد که از آثار نزدیک شدن به دریای مدیترانه است دو بندر لاذقیه و طرطوس سوریه را به مدیترانه متصل می‌کنند.
قبل از ظهر از دوراهی اردن- سوریه رد می‌شویم و حدودا یک ساعت بعد از اذان به مرز سوریه و عراق می‌رسیم به علت لغو روادید میان ایران و سوریه به سرعت کارهایمان را انجام می‌دهیم و منتظر مسافران عراقی می‌شویم.
در مرز آنچه توجه را به خود جلب می‌کند وجود پرچم فلسطین کنار پرچم سوریه در سه چهار مکان مختلف است چهره ضداستکبار سوریه از همین ابتدا مشخص می‌شود.
اتوبوس راه می‌افتد و غروب آفتاب به دمشق می‌رسیم در حومه شهر نمایشگاه‌های خودروی بزرگی قرار دارد و در کنار شرکت‌های خارجی نمایشگاه ایران خودرو با ظواهر جذب کننده‌اش خودنمایی می‌کند در کنار آن نمایندگی شرکت‌های آمریکایی، آلمانی، کره‌ای و ژاپنی هم وجود دارد.
آنچه در نگاه اول نظرم را جلب کرد و نمایی اسلامی از شهر دمشق به نمایش گذاشت تعداد نسبتا زیاد مساجد با تک مناره‌های بلند بود در طول مسیر نیز مساجد زیادی در کنار جاده به چشم می‌خوردند.
نماز مغرب و عشا را در حرم حضرت زینب(س) خوانده و شب میهمان آیت‌الله واحدی از علمای ایرانی مقیم سوریه هستیم ایشان از قبل انقلاب که برای تبلیغ به سوریه می‌آمده به دعوت شیعیان، مقیم شده است مثل عراق پس از افطار مراسم روضه و توسل به اهل‌بیت(ع) برقرار است و بعد از آن هم گروه‌های دوستانه، چای عربی هم پذیرایی جلسه است البته نه به پر رنگی عراق.
آشنایی با سوریه
نام سوریه را فرانسوی‌ها بر این کشور نهاده‌اند البته معنای آن را نمی‌دانم از جمعیت 20 میلیونی آن حدود 75 درصد سنی و 15 درصد علوی و شیعه و ما بقی مسیحی و پیرو سایر ادیان هستند.
در اینجا بر خلاف عراق خیابان‌ها نوساز و وضعیت حمل و نقل عمومی بهتر است همچنین اگر چه سوریه از لحاظ ظاهری و مادی در مرحله بالاتری از عراق قرار دارد ولی از نظر اخلاقی و فرهنگی باید مردم عراق را مذهبی‌تر دانست.
تفاوت دیگری که مشهود است روحیه ضد استعماری مردم سوریه است در حالی که در عراق عده کمی اینگونه‌اند *دانشگاه دمشق
جهت آشنایی بیشتر با فرهنگ مردم سوریه تصمیم گرفتیم علاوه بر زیارت، از اماکن علمی، فرهنگی و تاریخی هم بازدید کنیم بدین منظور راهی دانشگاه دمشق شدیم.
این دانشگاه در رشته‌های حقوق، الهیات، علوم سیاسی و علوم محض فعال است.
نکته دیگری که جالب بود فروش کتاب توسط دست فروش‌ها در خیابان منتهی به دانشگاه بود مثل ایران.
با توجه به فاصله کم دانشگاه تا مسجد اموی و حرم حضرت رقیه(س) و یک طرفه بودن مسیر ترجیح دادیم پیاده برویم برای رسیدن، به مسجد اموی باید از بازار حمیدیه می‌گذشتیم اینجا تعداد ایرانی‌ها بسیار زیاد و حتی از حرم حضرت زینب(س) هم بیشتر است انتهای بازار به یکی از درب‌های مسجد اموی ختم می‌شود.
*تاریخچه مسجد اموی
مسجد اموی ابتدا کلیسا بوده و پس از فتح شام توسط مسلمانان نصف آن تبدیل به مسجد می‌شود و کم‌کم همه آن مسجد می‌شود زیر یکی از مناره‌ها محل تدریس پیشوای مذهب شافعی بوده و چهار محراب در صحن اصلی آن وجود داشته برای اقامه نماز چهار مذهب اهل سنت.
اما آنچه سبب شده کاروان‌های ایرانی و شیعیان، به این مسجد بیایند محل حضور اسرای کربلا در مجلس یزید، مقام راس‌الحسین(ع) و محل عبادت امام سجاد(ع) است.
ستون‌هایی در حیاط بزرگ مسجد وجود دارد که یکی محل جمع‌آوری بیت‌المال مسلمین و دیگری محل غسل تعمید مسیحیان بوده. در محل ساختمان مسجد هم که سقف آن بسیار بلند است محل نشستن یزید، محل ایراد خطبه حضرت زینب(س) و محل نشستن اسرای کربلا قرار دارد. محل نشستن یزید کنار دیوار چسبیده به صحن و بر دیوار روبرو محل ایراد خطبه حضرت زینب(س) بوده و محل نشستن اسرا میان این دو است.
کمی پایین‌تر در وسط مسجد ضریحی وجود دارد که گفته می‌شود محل دفن سر حضرت یحیی(ع) است کمی آن طرف‌تر محل غیب شدن حضرت خضر است. از مسجد بیرون آمده و به سمت ضلع غربی صحن می‌رویم آنجا محل قرار گرفتن سر مبارک امام حسین(ع) و چند قبر آن طرف‌تر هم محل عبادت امام سجاد(ع) قرار دارد.
