به گزارش مرکز خبر حوزه، حجت الاسلام علیرضا پناهیان، دوشنبه شب در جمع زائران حرم مطهر حضرت معصومه(س) با اشاره به اهمیت و نقش عمل به تکالیف دینی در سعادت انسان، گفت: اهمیت به نماز یکی از راه های سعادت انسان در زندگی مادی و معنوی است؛ روایات بسیار زیادی در این زمینه نقل شده است که در آن، ما را به به سمت مساله نماز اول وقت و صحیح، سوق می دهد.

وی افزود: در معارف اسلامی آمده است که در کاری که در وقت نماز از سوی مومنی انجام شود، برکتی وجود نخواهد داشت؛ البته ممکن است در صورت ظاهر برخی افراد در این وقت به سود مالی خوبی نیز دست یابند، ولی به امر خدا، همان مال در آینده به خسران و ضرر مادی برای وی تبدیل خواهد شد.

سخنران این مراسم در ادامه با ذکر این مطلب که ابهام در ایمان یکی از جذابیت های بندگی است، اظهارداشت: این ابهام موجب می شود تا همیشه برای رسیدن به حالت بهتر در بندگی خدا، تلاش کنیم و هیچ گاه خود را از خداوند طلبکار ندانیم.

وی ادامه داد: قرار نیست که همیشه متوجه باشیم که توبه و یا دعای ما به درگاه خداوند مستجاب شده است یاخیر، این ابهام موجب شیرین تر شدن رابطه ما با خالق هستی شده و رابطه معنوی ما را زیباتر می کند.

استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: مشی خداوند بر این گونه است که آثار مستقیم اعمال نیک و بد را در همان ساعت نمایان نمی کند و همیشه در این زمینه، مردم هاله ای از ابهام را در اعمال خود احساس می کنند؛ یعنی اگر بعد از ارتکاب یک عمل ناپسند، خیر مادی به کسی رسید، نباید اینگونه بپندارد که این عمل، در درگاه خداوند ناپسند نبوده و گناه محسوب نشده است که چنین خیری به او رسیده است؛ عکس این قضیه نیز صادق است.

حجت‌الاسلام پناهیان اضافه کرد: اگر این ابهام وجود نداشت، تفاوت باطن و همت انسان ها مشخص نمی شد و به همین دلیل است که بسیاری از افراد بعد از عمری عمل نیکU گرفتار مشکلات سختی های بسیار می شوند و بسیاری نیز که صراط غیر مستقیم را انتخاب کرده اند در موفقیت ها و شادکامی های مادی غرق شده اند؛ عیار مومنان واقعی در این ابهام مشخص می شود.

سخنران این مراسم با بیان این که درون مایه انسان ها و اعمال آنها موجب هدایت و ضلالت انسان ها می شود، گفت: خداوند در قرآن فرموده است که با اراده مستقیم ذات کبریایی، هر که را که دوست داشته باشد، هدایت می کند و هر که را که دوست نداشته باشد از دایره نجات یافتگان خارج می کند؛ در این مساله جبری وجود ندارد، بلکه این انسان ها هستند که با عملکرد خود موجب می شوند تا خداوند به آنها نظر لطف داشته باشد وگرنه خداوند بندگانش را بیشتر از آنها دوست دارد.

* مؤمن در سختی ها و بلاها بی‌تابی نمی‌کند

وی گفت: در سعی بین صفا و مروه در مراسم حج، در قالب دعایی از خداوند می خواهیم که حسن ظن ما را نسبت به خودش افزایش دهد؛ زیرا «حسن ظن» داشتن به مقدرات و حکمت های الهی مایه آرامش و سعادت مومن می شود و آن را از هیچ سختی و بلایی به بی تابی وا نمی دارد.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین پناهیان پذیرش حکمت های الهی را موجب شیرین تر شدن رابطه خدا و مخلوق دانسته و عنوان کرد: همین ابهامات است که موجب می شود همواره خود را به خدای خود بدهکار بدانیم و با حسن ظن، از این ابهامات عبور کنیم و همچون امام راحل و اولیاالله همواره با خود زمزمه کنیم که « ایمان دارم که خدا من را بیش از خودم دوست دارد و همیشه نگرانم است و من را از هر شری در امان می دارد»؛ این زمزمه اگر در رفتار انسان نیز متجلی شود، آرامش و ایمانی عمیق به مومنان عطا می کند که همچون امام خمینی(ره) که فرمودند «در  زندگانی ام هیچ گاه از مرگ نترسیدم»، به مقدرات الهی راضی می شویم.

وی افزود: نزول بلا بر مومن، موجب مستحکم تر شدن ایمان و توسل و توکل او به خداوند می شود و هر ضربه ای که بر او وارد می شود با علم به اینکه خداوند او را دوست دارد و حکمت و برکتی در این بلا نهفته است، آن را به جان می خرد و بی تابی نمی کند و همه مصیبت ها و دردهایش را چیزی جز زیبایی نمی بیند.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین پناهیان، زندگی هر فرد را به سریال تلویزیونی توصیف کرد که ابهامات و معماهای پیش رو، آن را شیرین تر و جذاب تر کرده است.

وی ادامه داد: هر چقدر ابهامات یک داستان، فیلم و سریال، هنرمندانه تر و جذاب تر باشد، مطمنا این اثر هنری، جذاب تر و گیراتر خواهد بود و به همین است که مومنان واقعی از هر اتفاق روزانه عبرت گرفته و برای تکمیل شخصیت خود برنامه ریزی می کنند؛ ما باید هر روز فیلم زندگی خود را مرور کنیم و با علم به اینکه خالق این اثر هنری همواره می خواهد که ما را از سختی ها و دردها در آخر سریال به ساحل خوشبختی رهنمون سازد، بلاهایی که بر ما نازل می شود را سکانسی در جهت رسیدن به پایان خوش کار بدانیم.

* انتقاد از برخی هنرمندان

حجت‌الاسلام‌والمسلمین پناهیان با انتقاد از عدم موفقیت برخی از هنرمندان سینما و تلویزیون در به تصویر کشیدن تاثیر گذار ایمان واقعی، عنوان کرد: به تصویر کشیدن تمام عناصر هنری و ظرفیت های دقیق یک مومن در آثار نمایشی و هنری، کار هر کسی نیست؛ لبخند رضایت بخش یک مومن دارای رمزهایی است که یک هنرمند و سینماگر باید بتواند آن را به بهترین شکل به مخاطب عرضه کند؛ مومنان در زمان سختی ها روح بلند خود را نشان می دهند و باید با تولید چنین برنامه هایی الگوی ایمان واقعی را بدون کلیشه های رایج در برخی آثار هنری به شکلی تاثیر گذار به جامعه عرضه کرد.

* ماجرای شفای دردپای علامه امینی

وی با بیان این نکته که رابطه ائمه اطهار(ع) با مردم در جایگاه های ایمانی تعریف شده است، اظهارداشت: آورده اند که صاحب کتاب شریف الغدیر سال ها از درد پا رنج می برد و همواره به جهت دعا برای علاج این درد به حضرت امیر(ع) متوسل می شد، روزی علامه امینی(ره) در حرم امام علی(ع) جهت درد شدید پا، از حضرت طلب شفای الهی کرد، در همان لحظه شخصی بادیه نشین بدون رعایت آداب مخصوص زیارت و توسل و دعا فرزند فلج خود را به حرم حضرت آورد و با لحنی ساده و بی تکلف به حضرت عرض کرد که « یا علی(ع) شفای فرزندم را بده که خیلی کار دارم و باید برم»، در همین لحظات و در مقابل چشم همگان، فرزند او شفا یافت و از زمین برخاست و آن مرد بادیه نشین بدون تشکر ساده از امام، حرم را ترک کرد؛ علامه نقل می کند که در این لحظات اندوهی عجیب مرا فراگرفت. به این فکر فرورفتم که این شخص با چه ایمان خالصی با حضرت با این شکل سخن گفت و حاجت اش را گرفت ولی من نتوانستم؛ کلید حل این معما در نیمه های شب بر این عالم بزرگ روشن شد که امام علی(ع) در عالم خواب به صاحب الغدیر فرمودند که ما برای هر کدام از شیعیان حسابی جداگانه داریم و ما شیعیانی را که در ادای حاجتشان تاخیر می افتد ولی ذره ای از علاقه و ارادت خود نمی کاهند، حسابی خاص باز کرده ایم؛ منظور این بود که اگر امام در آن لحظه حاجت آن بادیه نشین را نمی داد، چه بسا از این درگاه رویگردان می شد، ولی افرادی که معرفت دارند در مرتبه ای دیگر مورد تفقد قرار می گیرند.