پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024

توجه به قرآن و فراگیری آموزه‌های متعالی و هدایتگر آن، بی‌شک می تواند روشنگر مسیر حرکت انسان در تکامل و کسب آرامش روحی و معنوی باشد، قرآن، کتاب زندگی است که تأمل و تفکر پیرامون آن درهای نور و هدایت را به سوی انسان می‌گشاید.

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در پاسخ به پرسشی جایگاه قرآن و اهمیت قرائت این کتاب آسمانی را تبیین کردند.سرویس علمی و فرهنگی مرکز خبر حوزه سوال و نیز پاسخ معظم له را منعکس می‌کند.

سوال : آيا تلاوت قرآن در صورتى كه انسان معناى آيات را نفهمد اثر و فايده‌اى دارد؟

جواب: اگر اهميت و فضيلت تلاوت قرآن براى ما روشن شود و بدانيم كه قرآن تكلم و سخن گفتن خداوند با ما ‏است، و با طهارت باطن و اُنس با قرآن لذت تلاوت را بچشيم، هيچ گاه حاضر نمى‌شويم بين خود و قرآن ‏فاصله بيندازيم و هرگز از فيض عظيم آن، حداقل با تلاوت پنجاه آيه در شبانه‌روز، محروم نمى‌گرديم.‏ خداى سبحان رسول الله (صلّى‌الله‌عليه‌وآله) را مستقيماً تحت ولايت خود معرفى كرده، مى‌فرمايد: «إنّ ‏وليّى الله الّذى نزّل الكتاب و هو يتولّى الصّالحين»(1) اين آيه كريمه حاوى چند مطلب است: اول آن ‏كه مى‌فرمايد خدا ولى رسول الله است «ان وليّى الله» دوم آن كه همان خدايى ولى رسول الله است كه ‏قرآن را نازل فرموده «الّذى نزل الكتاب» و سوم آن كه خداوند متولّى صالحين است «و هو يتولّى الصالحين». ‏با توجه به اين سه نكته مى‌فهميم راه اين كه خدا ولى انسان باشد، آن است كه انسان، صالح بشود و تا ‏صالح نگردد تحت ولايت الله نخواهد بود و خدا هم تولى او را نخواهد پذيرفت و بهترين راه صلاح هم اُنس با ‏قرآن است. اين جمله كه مى‌فرمايد ولى رسول الله (صلّى‌الله‌عليه‌وآله)، خدايى است كه قرآن را نازل كرده از ‏باب تعليق حكم بر وصف مى‌باشد كه مشعر به عليّت است؛ يعنى اگر كسى به قرآن عمل كند صالح ‏مى‌شود و اگر خداوند بخواهد ولى كسى بشود، از راه قرآن، ولايت و تدبير او را اعمال مى‌كند.‏ به همين دليل مى‌فرمايد: «فاقرءوا ما تيسّر من القرآن»(2) آن مقدارى كه براى شما ميسّر است ‏قرآن تلاوت كنيد و با اين كتاب الهى مأنوس باشيد. حتّى اگر معناى بعضى از آيات و سور براى شما روشن ‏نشد، نگوييد خواندن بدون ادراك چه اثرى دارد. چون قرآن، كلام آدمى نيست كه اگر كسى معنايش را نداند ‏خواندنش بى‌ثمر باشد؛ بلكه نورى الهى است كه خواندن آن به تنهايى عبادت است گرچه به معنايش ‏آگاهى نداشته باشد.‏

‏(1) سوره اعراف، آيه 196.‏

‏(2) سوره مزّمل، آيه 20.‏ 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha