به گزارش مرکز خبر حوزه،  استاد مظفر اقبال در این نشست علمی، با اشاره به این که گفتمان « علم و اسلام» در دوره استعمار قرن 19 میلادی پدید آمد، اظهارداشت: در قرن 19، مسلمانان به طور سنتی به علوم طبیعی روی آورده و تفسیر علمی نیز شروع شد، با این‌که از قرن 2 تا 6 قبل از علم مدرن، ما علم طبیعی خود را داشته ایم؛ تاریخ شناسی، فیزیک ، شیمی و...؛‌ خیلی از این شیمی‌‌دانان و فیزیک‌دانان، علمای مذهبی بزرگی بودند، ولی کسی از این علما در باره « قرآن و علم» و « علم و دین» کتاب ننوشت؛ زیرا آنان حوزه های طبیعی را به عنوان نشانه الهی می دیدند و نیازی به رجوع به علم غرب و  به تبع آن، ارتباط با غرب نمی دیدند.

این اندیشمند پاکستانی با بیان این مطلب که وقتی در غرب دانش جدید پدیدار گردید بین قدرت مذهبی و دیدگاه های علمی اختلاف پیش آمد و میان یافته های علمی و کتاب مقدس، تضاد پیدا شد ،افزود: غربیان تلاش کردند که روش شناسی نمایند تا این تعارضات را از میان بردارند؛ اما در اسلام این مطلب نبود. البته از طرف برخی غیر متخصص، تلاش هایی هم در اسلام شد که بگویند اسلام مخالف علم نیست. تلاش نخست مسلمانان، این بود که هر چیزی که در دنیای مدرن کشف می شود، موافق آموزه های قرآنست و از طرفی هر چه عالمان طبیعی می گویند، در قرآن هست بطوریکه قرآن، منبع همه علوم است،کسانی که این سخنان را زدند مانند طنطاوی و سید احمدخان و ...، نه عالم دینی اند و نه طبیعی؛ یعنی دانشمند عمیقی نبودند در هیچ کدام، نه در دین و نه در علوم طبیعی. آنها، برای مسلمان کردن دیگران این کار را می کردند؛ در حالی که خیلی از کارهای قرآنی با علم قابل تبیین نیست؛ مانند «دکاً دکای» کوه و حکایت موسی؛ و روز رستاخیز و ...

وی با تاکید بر استفاده از روش شناسی فهم قرآن تصریح کرد: مشکل اینجاست که برخی از افراد نمی دانند که علم چیست! می گویند ما روان شناسی اسلامی، جامعه شناسی و ...، نداریم؛ علم، علم است؛ اما من مخالفم و می گویم که این رشته را داریم. دانش مسلمان در روش با غرب فرق دارد. وقتی ابژه فرق کند، سوبژه نیز فرق دارد؛ برای مثال بین کباب حرام و حلال فرق هست؛ هرچند که آشپز و فرایند سیخ کشیدن و ...یکی باشد؛ بنابرین علم، امروزه یک چیزی نیست که در آزمایش گاه تجربه شود؛ بلکه اقتصاد علم، سیاست علم، جامعه شناسی علم، و جریان هایی ست که وجود دارد همه اینها علم را سازماندهی می کنند.

براساس گزارش روابط عمومی دانشگاه باقرالعلوم(ع)،  وی در پایان تاکید کرد: باید متخصصان علمی، فلاسفه، عرفا و سیاست مداران مسلمانان به یک تئوری واحد در باره طبیعت برسند و یک پارادایم برای علوم طبیعی از منظر اسلامی درست کنند و به جهان عرضه کنند که در اینصورت چیزی متفاوت از غرب ظهور خواهد کرد که تا کنون انجام این اتفاق نیافتاده است.