رقابت های انتخاباتی و زمینه سازی شور و شکوه حضور مردم در پای صندوق های رای به هر میزان که به اقتدار و صلابت نظام کمک خواهد کرد، اگر خدای ناکرده فضا سازی ها به تخریب و غیبت و تهمت و افترا تبدیل شود، به همان میزان تهدید بزرگی برای به انحراف کشیدن هدف مقدس انتخابات است و نهادینه شدن بازار تهمت و افترا، چیزی جزء بدبینی و عدم اعتماد افراد و گروه ها را در پی نخواهد داشت.
راه درمان و جلوگیری از این اعمال زشت و ناپسند تمسک به آیات و روایات اهل بیت است، آنجا که قرآن کریم تصریح می کنند، اگر کسی غیبت برادر دینی خود را بکند مانند این است که گوشت برادر مرده خود را خورده است، «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحيم. اى كسانى كه ايمان آوردهايد! از بسيارى از گمانها بپرهيزيد، چرا كه بعضى از گمانها گناه است؛ و هرگز(در كار ديگران) تجسّس نكنيد؛ و هيچ يك از شما ديگرى را غيبت نكند، آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به يقين) همه شما از اين امر كراهت داريد؛ تقواى الهى پيشه كنيد كه خداوند توبهپذير و مهربان است»! ( حجرات12)
حوزه نیوز در آستانه انتخابات مجلس نهم توجه همه فعالان در این عرصه را به چند توصیه و روایت از حضرات معصومین علیهم السلام جلب می کند.
*سرانجام شوم غیبت
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنِ اغْتَابَ مُؤْمِناً بِمَا فِيهِ لَمْ يَجْمَعِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا فِي الْجَنَّةِ أَبَداً وَ مَنِ اغْتَابَ مُؤْمِناً بِمَا لَيْسَ فِيهِ انْقَطَعَتِ الْعِصْمَةُ بَيْنَهُمَا وَ كَانَ الْمُغْتَابُ فِي النَّارِ خَالِداً فِيهَا وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ.(امالی صدوق-مجلس 22)
*پيامبر فرمودهاند: هر كس از مؤمنى در مورد آنچه كه در او هست غيبت كند، خدا آن دو را در بهشت جمع نمىفرمايد و هر كس از مؤمنى در مورد آنچه كه در او نيست غيبت كند، پرده عصمت ميان آن دو قطع مىشود و چنین شخصی در آتش جاودانه است و چه بد سرانجامى است.
*خورش سگ های دوزخ
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ وُلِدَ مِنْ حَلَالٍ وَ هُوَ يَأْكُلُ لُحُومَ النَّاسِ بِالْغِيبَةِ اجْتَنِبِ الْغِيبَةَ فَإِنَّهَا إِدَامُ كِلَابِ النَّارِ(بحار ج 72 ص 720)
امير المؤمنين فرموده است، هر كس با غيبت، گوشت مردمان را بخورد، اگر تصور كند حلال زاده است، دروغ مىگويد. از غيبت بپرهيزيد كه نان خورش سگهاى دوزخ است.
*غیبت چیست
قَالَ الصَّادِقُ ع مِنَ الْغِيبَةِ أَنْ تَقُولَ فِي أَخِيكَ مَا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ إِنَّ مِنَ الْبُهْتَانِ أَنْ تَقُولَ فِي أَخِيكَ مَا لَيْسَ فِيهِ.(امالی صدوق – مجلس54)
*امام صادق فرموده است، اگر آنچه را خداوند نسبت به برادر مؤمن تو پوشيده بگويى، غيبت است و بهتان آن است كه در مورد او چيزى بگوئيد كه در او نيست.
قَالَ الصادق ع مَنْ قَالَ فِي أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ مَا رَأَتْهُ عَيْنَاهُ وَ سَمِعَتْهُ أُذُنَاهُ فَهُوَ مِمَّنْ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى اِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ.(امالی صدوق مجلس54)
*همان حضرت فرموده است، هر كس در مورد برادر مؤمن خود آن چيزى را كه با دو چشم خويش ديده و با دو گوش خود شنيده است بگويد، در زمره آنانى است كه خداوند در آيه 19 سوره نور در باره آنان چنين فرموده است، کسانی که دوست دارند زشتی ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی بری آنان در دنیا است و خداوند می داند و شما نمی دانید.
*بندگان بد
قَالَ الْبَاقِرُ ع بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ يَكُونُ ذَا وَجْهَيْنِ وَ ذَا لِسَانَيْنِ يُطْرِي أَخَاهُ شَاهِداً وَ يَأْكُلُهُ غَائِباً إِنْ أُعْطِيَ حَسَدَهُ وَ إِنِ ابْتُلِيَ خَذَلَهُ(ارشاد القلوب الی الصواب ج 1 ص 178)
امام باقر (ع) فرموده است، بندهيى كه دورو و دو زبان باشد، بد بندهيى است كه در حضور با برادر خويش نيكو برخورد كند و در غياب او، از او غيبت كند و گوشتش را بخورد و اگر چيزى به او عطا شود، بر او رشك مىبرد و اگر گرفتار شود، يارىاش نمىدهد.
*زبان آتشین
قَالَ الصَّادِقُ ع مَنْ لَقِيَ النَّاسَ بِوَجْهٍ وَ عَابَهُمْ بِوَجْهٍ جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَهُ لِسَانٌ مِنْ نَارٍ(امالی صدوق مجلس54)
*امام صادق (ع) فرموده است، هر كس در حضور مردم به گونهيى، و در غياب، گونه ديگر باشد، يا با آنان دو رو باشد، روز رستاخيز در حالى كه زبانى از آتش دارد، مبعوث مىشود.
*چاه مکن بهر کسی
َقَالَ الصادق ع لَا تَغْتَبْ فَتُغْتَبَ وَ لَا تَحْفِرْ لِأَخِيكَ حَفِيرَةً فَتَقَعَ فِيهَا فَإِنَّكَ كَمَا تَدِينُ تُدَانُ(روضۀ الواعظین)
*همان حضرت فرموده است، عيسى (ع) به يكى از ياران خود فرمود، آنچه را دوست نمىدارى نسبت به تو انجام دهند، نسبت به هيچ كس انجام مده و اگر كسى به گونه راست تو سيلى زد، گونه چپ خويش را در اختيارش بگذار. «4» (4) و فرموده است، از كسى غيبت مكن تا غيبت كرده نشوى و براى برادرت چاه مكن كه خود در آن افتى كه هر گونه رفتار كنى، همان گونه با تو رفتار مىشود.
قال رسول الله ص: مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَةً أَوْ قَالَ فِيهِ مَا لَيْسَ فِيهِ أَقَامَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَي تَلٍّ مِنْ نَارٍ حَتَّي يَخْرُجَ مِمَّا قَالَ فِيه.
*کوهی از آتش
هر كس بهتانى به زن مؤمن يا مرد مؤمنى بزند يا آنچه را در او نيست بگويد، خداى عز و جل او را بر كوهى از آتش باز مىدارد تا از عهده آنچه گفته است برآيد.
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع مَا عُمِرَ مَجْلِسٌ بِالْغِيبَةِ إِلَّا خَرِبَ مِنَ الدِّينِ فَنَزِّهُوا أَسْمَاعَكُمْ عَنِ اسْتِمَاعِ الْغِيبَةِ فَإِنَّ الْقَائِلَ وَ الْمُسْتَمِعَ لَهَا شَرِيكَانِ فِي الْإِثْمِ وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ الْغِيبَةُ إِدَامُ كِلَابِ النَّارِ مَنْ نَظَرَ فِي عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ وَ مَنْ نَظَرَ فِي عُيُوبِ النَّاسِ فَأَنْكَرَهَا ثُمَّ رَضِيَهَا لِنَفْسِهِ فَذَاكَ الْأَحْمَقُ بِعَيْنِهِ.( روضۀ الواعظین ج 2 ص 47)
*امير المؤمنين (ع) فرموده است، هيچ مجلسى با غيبت آميخته نمىشود مگر آنكه از لحاظ دينى ويران مىشود. گوشهاى خود را از شنيدن غيبت پاك داريد كه غيبتكننده و شنونده هر دو در گناه شريكند و از پيامبر (ص) شنيدم كه مىفرمود: غیبت نان خورش سگان دوزخ است و هر کسی به عیب خود بنگرد از عیب دیگران غافل می شود و هرکس به عیب مردم بنگرد و آن را زشت بشمرد و برای خود آن عیب را بپسندد چنین شخصی خود احمق است.
*چه کسانی دوزخیان را اذیت می کنند
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَرْبَعَةٌ يُؤْذُونَ أَهْلَ النَّارِ عَلَى مَا بِهِمْ مِنَ الْأَذَى يُسْقَوْنَ مِنَ الْحَمِيمِ وَ الْجَحِيمِ يُنَادَوْنَ بِالْوَيْلِ وَ الثُّبُورِ يَقُولُ أَهْلُ النَّارِ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ مَا بَالُ هَؤُلَاءِ الْأَرْبَعَةِ قَدْ آذَوْنَا عَلَى مَا بِنَا مِنْ أَذًى فَرَجُلٌ مُعَلَّقٌ مِنْ تَابُوتٍ مِنْ جَمْرٍ وَ رَجُلٌ يجز [يَجُرُّ أَمْعَاءَهُ وَ رَجُلٌ يَسِيلُ فُوهُ قَيْحاً وَ دَماً وَ رَجُلٌ يَأْكُلُ لَحْمَهُ فَيُقَالُ لِصَاحِبِ التَّابُوتِ مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَيَقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ قَدْ مَاتَ وَ فِي عُنُقِهِ أَمْوَالُ النَّاسِ لَمْ يَجِدْ لَهَا فِي نَفْسِهِ أَدَاءً وَ لَا وَفَاءً ثُمَّ يُقَالُ لِلَّذِي يجز [يَجُرُّ أَمْعَاءَهُ مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَيَقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ كَانَ لَا يُبَالِي أَيْنَ أَصَابَ الْبَوْلُ مِنْ جَسَدِهِ ثُمَّ يُقَالُ لِلَّذِي يَسِيلُ فُوهُ قَيْحاً وَ دَماً مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَيَقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ كَانَ يُحَاكِي يَنْظُرُ إِلَى كُلِّ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ فَيُسْنِدُهَا وَ يُحَاكِي بِهَا ثُمَّ يُقَالُ لِلَّذِي كَانَ يَأْكُلُ لَحْمَهُ مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَيَقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ كَانَ يَأْكُلُ لُحُومَ النَّاسِ بِالْغِيبَةِ وَ يَمْشِي بِالنَّمِيمَةِ (روضۀ الواعظین ج2 ص 47 )
*پیامبر فرمودهاند: چهار گروه، موجب افزونى آزار دوزخيان مىشوند.با آنكه دوزخيان خود در آزار و شكنجهاند، وقتی به آن چهار گروه، از آشاميدنىهاى ناگوار دوزخ خورانده مىشود و فرياد می زنند. دوزخيان به يك ديگر مىگويند: اين چهار گروه را چه مىشود كه آزار ما را بیشتر می کنند؟ گروهى، آويخته از تابوتى آتشينند و گروهى، معده و روده خويش را بيرون مىكشند و گروهى، از دهانشان چرك و خون بيرون مىآيد و گروهى گوشت خود را مىخورند.
دوزخيان از فرشته موکل همراه گروه اول می پرسند اینان چه کسانی هستند: میگوید اینان بر گردنشان اموال مردم بوده است و قصد پرداخت آن را نداشتهاند. سپس می پرسند، گروهی که معده و روده خویش را بیرون می کشند چه کسانی اند: پاسخ میدهد گروه دوم توجه و اعتنايى نداشتند كه نجاست ادرار به هر كجاى بدنشان برسد، پاك كنند. سپس از فرشته موكل بر آنان كه از دهانشان چرك و خون بيرون مىآيد میپرسند، مىگويد: ياوه سرايى مىكردند. هر سخن ناپسندى را كه مىشنيدند، بازگو مىكردند. و در نهایت از فرشته موكل بر آنان كه گوشت خود را مىخورند، سوال میشود که مىگويد: گناه اينان غيبت و سخن چينى بوده است.
والعاقبۀ للمتقین
حوزه نیوز