ماه رجب ، که در روايات نوراني اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم»، به «شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَب»، «شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَم»و «الشَّهْرُ الْحَرَام» نيز معروف است، ماه پربرکتي است و انسان مي‌تواند با استفاده از برکات اين ماه به مقامات والاي معنوي دست يابد.
* رجب در زمان جاهلیت
ماه رجب، در زمان جاهليّت نيز اهميّت زيادي داشته و يکي از چهار ماهي است که جنگ در آن حرام بوده و اکنون نيز هست. به اين ماه «شهرالأصب» مي‌گويند، زيرا در اين ماه، رحمت خداوند مانند باران بر سر مردم فرو مي‌ريزد. همچنين به آن «شهرالأصم» مي‌گويند، زيرا از نظر اهميّت يکتاست. اين ماه «شهر الله» است و به خداوند متعال تعلّق دارد. همان‌گونه که ماه شعبان، ماه پيغمبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و ماه رمضان متعلّق به شيعيان و امّت پيامبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» است.
* توصیه‌ای از امام هادی (ع)
راوي مي‌گويد: در آخرين روزهاي حيات مبارک امام‌هادی(ع) رسيدم. آن حضرت بيمار بودند. وقتي خواستم از نزد حضرت خارج شوم، به من فرمودند: تو به ديدن من آمدي و به من حق پيدا کردي. آيا مي‌خواهي برايت حديثي بگويم که تو را خوشحال کند؟ جواب دادم آري بفرماييد. حضرت فرمودند پدرم از پدرش و پدرش از پدرش تا رسيد به اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» و اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» از پيغمبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» نقل کردند که پيغمبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» فرمودند:
«الْإِيمَانُ مَا وَقَرَ فِي الْقُلُوبِ وَ صَدَّقَتْهُ الْأَعْمَالُ»
شيعه کسي است که از نظر دل، شيعه باشد و تا سرحدّ عشق، اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» را دوست داشته باشد و آنچه اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» مي‌فرمايند، قبول داشته باشد و به آن عمل کند. در واقع بر اساس اين روايت شريف، شيعه کسي است که علاوه بر قبول تشيّع و پايبندي به آن با دل و زبان، اعمالش تصديق کنندۀ دل و زبانش باشند و از نظر عمل نيز شيعه باشد و علي‌وار زندگي کند. اهميّت به واجبات، مخصوصاً نماز و اهميّت به مستحبات، مخصوصاً انس با قرآن و انس با ولايت و انس با دعا و توسّل و اجتناب از گناه، در زندگي او ملموس باشد. اگر خداي ناکرده گناهي نيز مرتکب شد، فوراً عذرخواهي و توبه کند و به جبران آن بپردازد.
سفارش نوراني امام هادي«سلام‌الله‌عليه» بايد هميشه و به خصوص در ماه رجب سرمشق زندگي همه باشد. همۀ ما لازم است مرتّب به خودمان تلقين کنيم و بگوييم: امام هادي«سلام‌الله‌عليه» از قول پدرش موسي بن جعفر و موسي بن جعفر از پدرش امام صادق و امام صادق از پدرش امام باقر، تا برسد به رسول خدا«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» فرمودند: شيعه کسي است که عملش با دل و زبانش هم‌خواني داشته باشد.
* ارکان ايمان و تشيّع از منظر معصومين«ع»
همان‌طور که بارها متذکّر شده‌ام، چهارده معصوم«سلام‌الله‌عليهم» در روايات متعدّدي فرموده‌‌اند: ايمان سه رکن دارد: اوّل اقرار با زبان و شعار، دوّم باور قلبي و سوّم عمل کردن طبق آنچه در دل دارد و با زبان به آن اذعان مي‌کند»:
الْإِيمَانُ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ»
اگر کسي به راستي مي‌گويد علي، بايد تابع اميرالمؤمنين علي«سلام‌الله‌عليه» باشد. يکي از دعاهاي ما بايد هميشه همين باشد که خدايا! مرا از شيعيان علي«سلام‌الله‌عليه» قرار بده. آن هم شيعۀ قلبي و لفظي و عملي.
* اهميّت تشيّع نزد انبياي الهي
اهميّت تشيّع به قدري است که حضرت ابراهيم«عليه‌السّلام» نيز از خداوند متعال خواسته است او را از شيعيان اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» قرار دهد و لذا قرآن کريم در سورۀ صافات مي‌فرمايد: «وَ إِنَّ مِنْ شيعَتِهِ لَإِبْراهيمَ»
طبق تصريح قرآن کريم، خداوند متعال ملکوت آسمان‌ها و زمين را به حضرت ابراهيم«عليه‌السّلام» نشان داد.
«وَ كَذلِكَ نُري إِبْراهيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض»؛
در روايت مي‌خوانيم وقتي حضرت ابراهيم«عليه‌السّلام» به عالم ملکوت نگاهي کرد، ديد که نور چهارده معصوم«سلام‌الله‌عليهم» متجلّي است و انوار فراواني در اطراف اين نورها قرار دارد. حضرت ابراهيم«عليه‌السّلام» گفت: خدايا! اينها چه کساني هستند؟ خداوند فرمود: آن چهارده نور که چهارده معصوم«سلام‌الله‌عليهم»، يعني پيغمبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» و ائمّۀ طاهرين«سلام‌الله‌عليهم» هستند و آن نورهاي اطراف هم شيعيان مي‌باشند. حضرت ابراهيم«عليه‌السّلام» که بسيار مؤدّب و عالم بود، چون مي‌دانست نمي‌تواند در زمرۀ چهارده معصوم«سلام‌الله‌عليهم» باشد، نگفت مرا از آن چهارده معصوم قرار بده، بلکه گفت: خدايا مرا از شيعيان علي«سلام‌الله‌عليه» قرار بده. لذا خطاب شد که قرار دادم و در آيۀ شريفه خداوند فرمود: «وَ إِنَّ مِنْ شيعَتِهِ لَإِبْراهيمَ».
* بهترينِ اعمال در ماه رجب
از شما عزيزان تقاضا دارم کاري کنيد که در ماه رجب، شيعۀ علي«سلام‌الله‌عليه» باشيد. کاري کنيد که هنگام مرگ، خدمت مولا اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» سرفراز باشيد، تقاضا دارم در ماه رجب، گناه نکنيد تا بتوانيد پاک از ماه رجب بيرون رويد و وارد ماه شعبان و پس از آن با پاکي و طهارت وارد ماه مبارک رمضان شويد و در نهايت روز عيد فطر، از خداوند متعال، خود او را عيدي بگيريد. تقاضا دارم اگر گناهي آمد، فوراً در محضر خداوند تعالي توبه کنيد و از اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» و امام زمان«ارواحنافداه» عذرخواهي کنيد که در محضر آنان ادب حضور را رعايت نکرده و گناه کرد‌ه‌ايد.
