به گزارش سرویس استان های خبرگزاری حوزه، این مرجع تقلید ، طی سخنانی در درس اخلاق خویش ، ضمن تبریک ایام ولادت امام علی (ع) اظهار داشتند: سيري در سيره زندگاني اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» حاکي از آن است که آن امام بزرگوار در تمام دوران حيات خويش، چه در وقتي که حاکم دو ثلث جهان بودند و چه در ساير زمانها، همواره ساده زيست بودهاند. در تاريخ نقل شده است که حضرت دو پيراهن ارزان قيمت خريداري ميکردند، پيراهن بهتر را به غلام خود قنبر ميدادند و پيراهن ديگر را خود استفاده ميکردند و گاهي قنبر اصرار ميکرد که لباس بهتر را خود بپوشيد، ولي حضرت ميفرمودند: تو جواني و بايد لباس بهتري پوشيده باشي. حضرت علي«سلاماللهعليه» در طول سال، دو پيراهن ساده به اين صورت از مال خود و نه از بيت المال، ميخريدند و به آن قانع بودند.
*تفاوت سفره معاویه با سفره امام علی(ع)
ایشان همچنین افزودند: نقل است که فردي نزد معاويه رفت و براي شام نزد او ماند. هنگامي که سفره انداخته شد، غذاهاي رنگين و تشريفاتي زيادي در آن بود. امّا غذاي مخصوصي نيز براي معاويه آوردند، معاويه غذاي مخصوص را نزد آن فرد گذاشت و گفت: امشب غذاي مخصوصم را تو بخور. آن شخص سوال کرد اين غذا چيست؟ معاويه شروع به شمردن محتويات آن غذا کرد که: مغز گندم، و مغز بادام و ... خلاصه هفت مغز مقوّي براي او شمرد که در آن غذا موجود بود. سپس بغض گلوي ميهمان را گرفت و گفت: هيچ فراموش نميکنم که افطاري در خدمت مولا اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» بودم. براي من يک غذاي ساده آوردند و ناگهان ديدم که غذاي اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» مقداري نان جو و مقداري شير(و به تعبير برخي روايات مقداري دوغ ترش) بود. ايشان نان جوي خشک شده را با دست تکه ميکرد و ميخورد و بعد از هر لقمه، الحمدلله ميگفت. وقتي غلام براي جمع کردن سفره آمد، گله کردم که چرا چنين است و چرا به اميرالمومنين«سلاماللهعليه» نميرسيد؟ ايشان پير و ناتوان شدهاند و بايد به غذاي ايشان رسيدگي کرد! آنگاه مستخدم شروع به گريه کرد و گفت: مگر نميبينيد که آقا در اين هميان را بستهاند که نکند ما روغن زيتون به اين نان جو بزنيم و کمي نرم شود!
*وظیفهشناسی؛ صفت بارز امیرالمومنین(ع)
معظم له با اشاره به وظيفهشناسي اميرالمؤمنين«ع» در تمام مراحل زندگي گفتند: اميرالمؤمنين «سلاماللهعليه» مصداق بارز يک انسان شجاع به معناي واقعي کلمه بودند و همواره وظيفه خود را به درستي تشخيص داده و بدان وظيفه عمل نمودهاند ؛ حقیقتا صفت و فضيلت شجاعت و خصلت نيکوي شناخت وظيفه و عمل به وظيفه، همواره بر سيره زندگاني اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» حاکم بوده است.
ایشان افزودند: اساساً شخصيّت اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» به گونهاي است که وقتي امکان دفاع و جنگ باشد، در ميدان نبرد با صلابت شمشير ميزند، در هنگام خانه نشيني و وقتي که جنگيدن او به زيان اسلام است، براي فقرا و ضعفا مزرعه آباد ميکند و در موقع حکومت، عدالت را محور حکومت قرار ميدهد و شيوه حکومت عادلانه را به جهانيان ميآموزد.
*نامه علوی، فراتر از همه منشورهای بشری
رییس عالی حوزه علمیه اصفهان ادامه دادند: اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» در نامهاي که در نهج البلاغه نيز آمده است، منشور حکومتي خود را بيان ميدارند. اين نامه بدون فکر قبلي و هنگامي که مالک اشتر سوار بوده تا به مصر برود، نگاشته شده است. اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» در همان موقع روي تخته سنگي نشستند و اين منشور را براي مالک نوشتند؛ يکي از عالمان نصراني بين منشور اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» و منشور سازمان الملل مقايسهاي کرده و ميگويد: دنيا جمع شدند و سه سال زحمت کشيد و منشور سازمان ملل را نوشتند، وقتي نامه اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» را با آن منشور مقايسه کنيم، خواهيم ديد که آن نور مطلق است و اين سراسر ظلمت. نامه اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» يک دنيا علم است.
ایشان در عین حال تصریح کردند: وقتي ميگوييم اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» شجاع بودند نه اينکه يک عکس خرافي بسازيم و يک شمشير دو سر بر روي زانوي ايشان قرار دهيم! معناي شجاعت اين نيست، بلکه شجاعت آن است که در هشتاد و چهار جنگ دلاورانه ميجنگد، بيست و پنج سال سکوت و خانه نشيني ميکند و در پنج سال حکومت، يک دنيا افتخار براي عالم بشريّت ميآفريند.
*ولادتی منحصر به فرد در تاریخ بشریت
حضرت آیت الله مظاهری در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که ولادت اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» در خانه کعبه، امتياز ويژهاي براي ايشان محسوب ميشود، گفتند: امتيازي که احدي حتّي پيغمبر اکرم«صلياللهعليهوآلهوسلّم» نداشتند. از زمان حضرت آدم«عليهالسّلام» تا روز قيامت، چنين تولّدي واقع نشده و واقع نخواهد شد و اين امتياز مختص به اميرالمؤمنين علي«سلاماللهعليه» است. نقل قضيّه ولادت اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» در خانه کعبه، منحصر به شيعيان نيست و علما و بزرگان اهل تسنّن نيز به اين امر اذعان دارند و حتّي برخي از آنان، ادّعاي تواتر اخبار در اين زمينه را کردهاند.
ایشان تاکید کردند: پس از ولادت اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه»، پيغمبر اکرم«صلياللهعليهوآلهوسلّم» از حضرت ابوطالب و فاطمه بنت اسد اجازه گرفتند که سرپرستي اين کودک را عهدهدار شوند. پيغمبر اکرم«صلياللهعليهوآلهوسلّم» يک سرپرست به تمام معنا براي اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» بودند.
معظم له یادآورشدند: حضرت علي«سلاماللهعليه» اين سرپرستي را يکي از افتخارات بزرگ خود برميشمردند، چنانکه در نهج البلاغه ميفرمايند:من کسي هستم که سرپرستم، از روز اوّل پيغمبر اکرم«صلياللهعليهوآلهوسلّم» بودند و مثل بچهاي که به دنبال مادر بدود، همواره همراه پيامبر«صلياللهعليهوآلهوسلّم» بودهام.
این مرجع تقلید ، ایمان را يکي از امتيازهاي اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» برشمرده و گفتند: در روايتي که توسط شيعه و سنّي از پيغمبر اکرم«صلياللهعليهوآلهوسلّم» نقل شده است، حضرت ميفرمايند: اگر آسمانها و زمين و تمام جن و انس، ايمانشان را روي هم بريزند و در يک کفّه ترازو قرار دهند، و ايمان اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» در کفّه ديگر باشد، ايمان حضرت علي«سلاماللهعليه»، از آن ايمان جن و انس و ملائکه، و آسمانها و زمين، بالاتر است!
*ساقی کوثر در قله شجاعت
ایشان در خصوص شجاعت اميرالمؤمنين علي«ع» بیان داشتند: شجاعت مراتبي دارد که اکنون فرصت بازگويي آن مراتب نيست، امّا والاترين مرتبه شجاعت و در واقع معناي اصلي و دقيق شجاعت اين است که انسان در جزر و مدّ روزگار، خودش را نبازد و بتواند وظيفهاش را به درستي تشخيص دهد و به آن وظيفه عمل کند. اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» به معناي حقيقي کلمه شجاع بودند. در دوران پيامبر اکرم«صلّياللهعليهوآلهوسلّم» وقتي که بايد جنگ کنند، هشتاد و چهار جنگ را با موفقيّت پشت سر ميگذارند. بنابر نظر شيعه و سنّي و همه تاريخ نويسان، حضرت علي«سلاماللهعليه» در همه جنگها حضور داشتند و با شجاعت تمام، از اسلام و پيامبراکرم«صلّياللهعليهوآلهوسلّم» دفاع نمودند.
*صبر علوی؛ شجاعت حیدری
معظم له اضافه کردند: از نشانههاي شجاعت اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» اين است که با آن قدرت و هيبتي که داشتند، هنگامي که وظيفه خود را صبر و سکوت تشخيص دادند، ساکت ماندند. پس از قضيه نامبارک سقيفه بني ساعده، که نقطه آغازين انحراف و انحطاط مسلمانان بود، خلافت آن حضرت غصب شد و ايشان خانه نشين شدند و براي حفظ اسلام، در مقابل شيطنت سقيفه، اقدام نکردند. ولي جالب است که در آن مدّت، بيکار نماندند و در بيست و پنج سال، بيست و شش مزرعه را براي فقرا و ضعفاء و بيچارگان، آباد کردند. حضرت در اين مدّت، طبق وظيفه عمل کردند و از هيچ کوششي در جهت حفظ اسلام و خدمت به مسلمانان، فروگذار نکردند.
ایشان در ادامه بیان داشتند: پس از گذشت دوران غصب خلافت، وقتي با اصرار مردم حکومت را روي دست اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» گذاشتند، حضرت طبق وظيفه قبول کردند. گرچه به تعبير ايشان مردم ميخواستند آب رفته را به جوي باز گردانند و چنين چيزي امکان پذير نبود، امّا با اين وجود، حضرت در دوران پنج ساله حکومت ظاهري نيز وظايف خود را به خوبي انجام دادند.
*حکومتی که افتخار عالم و آدم بود
حضرت آیت الله مظاهری تصریح کردند: حکومت اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه»، افتخار بزرگي براي عالم بشريّت بود. حکومتي که با تمام سختيهاي و مشکلات، توانست از عهده کارها برآيد و محور آن عدالت باشد.
*سادهزیستی؛ توصیه امام علی (ع) به مسئولان
ایشان همچنین گفتند: اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» در يک توصيه به استاندارها و عوامل حکومتي خود مينويسند:«اي استاندار من! در وقتي که به من نامه مينويسي، قلمت را ريز کن و بين سطرها فاصله نينداز و قلم فرسايي نکن و جان کلام را بنويس، زيرا بيت المال طاقت اينکه تو کاغذ زياد مصرف کني و قلم فرسايي کني و درشت بنويسي و بين سطرها فاصله بگذاري را ندارد! اين کارها ضرر براي بيت المال مسلمين است: «فَإِنَّ أَمْوَالَ الْمُسْلِمِينَ لَا تَحْتَمِلُ الْإِضْرَار».
رییس عالی حوزه علمیه اصفهان خاطرنشان کردند: حضرت در امر حکومت، فوق العاده مراقب وظيفه بودند و مکرّر به کارگزاران و استانداران خود ميفرمودند: من در مدّت عمرم از نظر غذا و مسکن و پوشش فوقالعاده ساده زيست بودم، گرچه شما نميتوانيد مانند من زندگي کنيد، امّا تا ميتوانيد با تقوا، عفّت و تلاش و کوشش مرا ياري نماييد: با ساده زيستي خود، به اميرالمؤمنين«سلاماللهعليه» کمک کنيد، تا ميتوانيد مراقب بيت المال باشيد و به جاي اينکه خودخور باشيد، به ديگران کمک کنيد. تا ميتوانيد به خلق خدا خدمت کنيد. اين کارها خدمت به علي«سلاماللهعليه» است.