حجتالاسلام سعید بهمنی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با بیان این که برای ایجاد ارتباط عمیق با قرآن کریم، قرائت، تدبر، تفکر و ...، همگی در طول هم قرار دارد،گفت: بسنده کردن به یکی از این روشها و رها کردن دیگری، کار درستی نیست.
وی افزود: این که انسان تنها تدبر کند، ولی قرائت نداشته باشد و یا این که قرائت داشته باشد، ولی تدبر نکند، هرچند انسان را از این کتاب آسمانی بهرهمند میسازد، ولی کاری ناقص است؛ از این رو قرآن ما را به قرائت میسور سفارش کرده است.
مدیر گروه علوم قرآنی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی با بیان این که تا زمانی که قرائت نکنیم، زمینه تدبر در ما ایجاد نمیشود، افزود: انسان باید با قرائت قرآن، با این کتاب آسمانی انس بگیرد و با این انس یافتن، از ظاهر قرآن به باطن آن برسد.
وی ادامه داد: در کنار این توصیه به قرائت قرآن، در جای دیگر، قرآن انسانها را به تدبر دعوت میکند؛ چنین دعوتی نشان میدهد که تمامی انسانها با توجه به فهم خود، میتوانند در آیات قرآن تدبر نمایند.
حجتالاسلام بهمنی در تعریف تدبر در قرآن اظهار داشت: تدبر در لغت به معنای زیر و رو کردن است. این که بخواهیم درباره مطلبی تصمیمگیری کنیم، مسائل پیرامون آن را بررسی میکنیم تا بتوانیم تصمیمی جامع ارائه کنیم، بررسی آیات و مفاهیم آنها با هم نیز تدبر میباشد.
وی اضافه کرد: بررسی روابط آیات از سوی انسان، نشان دهنده فهم انسان میشود؛ حال، هرچه ادراک انسان از روابط بیشتر باشد، فهم انسان نیز کاملتر میشود؛ بنابراین، تدبر راه رسیدن به فهم است که انسان باتدبر در آیات این کتاب آسمانی به یکپارچگی قرآن دست مییابد.
مدیر گروه علوم قرآنی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی درباره نقش تفاسیر قرآن در فهم آیات الهی گفت: مراجعه به تفاسیر قرآن، راه فهم قرآن را تسهیل میکند؛ بنابراین، منافاتی ندارد که متدبر در قرآن، اقوال مفسران که سالها زحمت کشیدهاند را نیز بخواند و با این روش، به فهم قرآن برسد.
حجتالاسلام بهمنی با بیان این که همه مردم امکان دستیابی به تفسیر را ندارد، به کارکرد تدبر در قرآن اشاره کرد وگفت: درباره تدبر در قرآن، چهار آیه وجود دارد که بر اساس آن، درک یکیارچگی قرآن، فهمیدن این که قرآن بی مانند است، تنها با تدبر میتوان به آن رسید.