به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از نمایشگاه بین المللی قرآن کریم، حجت الاسلام و المسلمین طباطبایی پور در نشست علمی با عنوان "امکان چیستی علم دینی در قلمرو قرآن و عترت" که به همت بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء در بخش حوزوی بیستمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم برگزار شد، اظهار داشت: برخی می گویند که شما اصلا وقت خود را برای بررسی رابطه علم و دین نگذارید چون این دو اصلا رابطه ای با هم ندارند.
وی افزود: آن چه امروز روشنفکران و متفکرین حوزوی و دانشگاهی ما با آن درگیر هستند این است که این مسئله را به جامعه منتقل کنند که دین نه فقط در حوزه علمیه قم، بلکه شعاع آن بالاتر از این است.
مدیر گروه فلسفه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء گفت: در رابطه با علم و دین، عده ای معقتند ارتباطی بین علم و دین نیست و این همان تفکر سکولاریسم است که هیچ رابطه ای را بین علم و دین نمی داند.
وی افزود: گروه دوم موافقین این مسئله هستند و میگویند علم دینی در روش ها ، پیش فرض ها و تجربه ها ممکن بوده که در زندگی مردم می تواند تأثیر پیدا کند.
وی در ادامه با اشاره به کتاب "منزلت عقل در هندسه معرفت دینی" تألیف آیت الله العظمی جوادی آملی، گفت:
ایشان در این کتاب ارتباط بین عقل و علم دینی را یک ارتباط تنگاتنگ معرفی می کند.
حجت الاسلام و المسلمین طباطبایی پور گفت: اگر ما آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) که ما را دعوت به علم کردند مطالعه کنیم خواهیم دید که علم یعنی تفکر و آن که با جان انسان هماهنگ است یعنی چیزی که از انسان جدا نیست.
وی افزود: آن مسائلی که انسان از آن آگاهی دارد اما با یک بیماری آلزایمر یا حسبه از بین برود، علم نیست بلکه اطلاعات است، اما علم واقعی و حقیقی آن نوری است که می تواند دنیا را برای ما روشن سازد.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه سخنان خود به تفاوت اندیشه توحیدی و توحید در اندیشه اشاره و اظهار کرد: تفاوت اندیشه در توحید با توحید در اندیشه این است که گاهی شخصی به عنوان فردی که اصلا دینی ندارد متون دینی را مطالعه کرده، یک آموزه دینی را یافته و از آن کشفیات جدید ی را پیدا میکند که این اندیشه در توحید است اما توحید در اندیشه این است که ما اول توحید را بفهمیم و بدانیم که خالقی داریم و آن خالق خداوند است و بعد به سراغ علوم دیگر برویم. در این صورت به گفته آیت الله العظمی جوادی آملی مثلث ا نسان شناسی، خدا شناسی و خلقت شناسی را خواهیم داشت.
وی گفت: بزرگان ما علم حقیقی را به آب روان و شیرین تشبیه کرده اند که این آب روان و شیرین تمام تشنگان از همه موجودات را سیراب می کند، اما همین آب را وقتی به یک انسان می دهیم تشکر کرده و دیگری بر شما خورده می گیرد. در این شرایط این سؤال مطرح است که اشکال از آب است یا از انسان؟
حجت الاسلام و المسلمین طباطبایی پور در ادامه با بیان این که مشکل در چنین شرایطی موجود زنده است، گفت: تا وقتی فکر انسان ماتریالیستی باشد و همه چیز را در ماده ببیند همه چیز علم او غیر دینی است، اما وقتی علم را به یک انسان متعهد و دینی بدهیم علم او علمی دینی خواهد بود.
وی گفت: آیت الله العظمی جوادی آملی نیز علم را منحصر در قول خدا نمی‌داند و همان طوری که دین منحصر در قول خدا نمی تواند باشد، بلکه فعل خدا نیز دین است.
این کارشناس فلسفه اسلامی با بیان این که آن چه که از علم الحادی بیرون می آید چیزی جز اوهام نیست، گفت: اگر علم، دینی باشد می توانیم قول و فعل خدا را به معنای واقعی درک کنیم.
وی با بیان این که چیستی علم دینی آن هویتی است که انسان از علم و دین می فهمد، گفت: همانطور که اگر یک فقیهی در حوزه علمیه قم قول خدا را بررسی می کند، چون موحد است، در علم دینی و در راستای آن کار می کند، آن دانشمندی هم که با فکر الهی در علوم تجربی کار می کند علوم تجربی او باعث نمی شود علم او غیر دینی باشد، بلکه چون فکر او الهی است علم او نیز علم دینی خواهد بود.
حجت الاسلام و المسلمین طباطبایی پور در پایان سخنان خود با بیان این که ما دین را از عقل و نقل درک می کنیم، گفت: عقل و نقل طبق تعابیر ائمه اطهار(ع)، دو چراغ راه انسان هاست و این چراغ برای انسان ها همیشه روشن است و وقتی انسان از این چراغ ها استفاده کرد به مقصد می رسد، اما متأسفانه امروزه این دو مقوله را از هم جدا کردند و گفته اند که دین و نقل مخصوص حوزه و علم و عقل مخصوص دانشگاه ها است در حالی که این امر صحیح نیست.
