به گزارش خبرگزاری حوزه ایشان بیان داشتند: تلاطم و دشواريهاي زندگاني امام مجتبي«سلاماللهعليه» نسبت به ساير معصومين(ع) بسيار بيشتر بود و دوران امامت آن بزرگوار با سختيهاي خاصّي همراه بود؛ امّا ايشان با صبر و بردباري و با تدابير ارزندۀ خود، آن دوران را به خوبي سپري کردند و با تحمّل مصائب فراوان توانستند تشيّع را زنده نگاه دارند.
ايشان با اشاره به گوشههايي از توطئهها و خيانتهای دوران امامت امام حسن مجتبي«سلاماللهعليه»، تصريح کردند: امام حسن«سلاماللهعليه» از يک سو با دشمنيها و دسيسههاي دستگاه بني اميّه و در رأس آنها، معاويه مواجه بودند و از سوي ديگر بايد براي سستيها و خيانتهاي افراد دوست نما و نزديکان خود فکري ميکردند و اين مبارزۀ دو سويه، اوج مظلوميّت آن امام بزرگوار را نمايان ميسازد.
*پرهیز از برخوردهای مخرب
معظّم له در اين باره افزودند: ضربهاي که دوستان نادان و اشخاص دوست نما در طول تاريخ به اسلام و مسلمين زدهاند، کمتر از ضربۀ دشمنان آشکار اسلام نيست و اين حقيقت بايد مايۀ عبرت مسلمانان شود تا از برخوردها و رفتارهاي مضر و مخرّب پرهيز کنند.
حضرت آيت الله مظاهري با يادآوري سستي تاريخي شيعيان در دوران امامت ائمّۀ هدي«عليهمالسّلام»، از اين سستي و نخوت به عنوان يکي از مهمترين عوامل انزواي آنان در طول تاريخ نام برده و اظهار داشتند: سيري مختصر در دوران امامت ائمّۀ طاهرين«عليهمالسّلام»، حاکي از عدم توجّه و بيداري بسياري از شيعيان به حقّانيّت شيعه و نيز سستي آنان در ياري رسانيدن به امام زمان خويش است و متأسّفانه همين امر موجب انزوای شيعيان و در اقليّت قرار گرفتن آنان شده است.
ايشان با ذکر برخی از روایات ائمّۀ اطهار«عليهمالسّلام»، دنيا طلبي برخي از مسلمانان را عامل مهم گرايش آنان به بنياميّه و دستگاههای ظلم و جور دانسته و افزودند: ائمّۀ طاهرين«عليهمالسّلام»، در این روايات، صریحاً با ابراز گلايه از مسلمانان و شيعيان فرمودهاند: اگر شما اطراف بني اميّه را نميگرفتيد، آنان نميتوانستند حقّ ما یعنی خاندان رسول خدا را غصب کنند.
*صلح امام حسن زمینهساز پیروزی نهضت کربلا بود
حضرت آيت الله مظاهري در بخش ديگري از بيانات خود به بازنگري قضاياي صلح امام حسن«سلاماللهعليه» پرداخته و تأکيد کردند: صلح امام حسن«سلاماللهعليه» نظير قيام امام حسين«سلاماللهعليه» ایفاء يک وظيفه در راستاي حفظ اسلام و تشيّع و بر اساس حکمت و مصلحت بود و در يک کلام ميتوان گفت: صلح امام حسن«سلاماللهعليه»، زمينهساز قيام امام حسين«سلاماللهعليه» و پيروزي نهضت کربلا به شمار میآید.
ايشان در اين باره ادامه دادند: همانطور که بارها متذکّر شدهايم، ائمّۀ معصومين«عليهمالسّلام» نور واحد هستند و در فضايل و صفات حسنۀ اخلاقي و انساني و در عمل به حکم شریعت و فرمان خداوند، تفاوتي با یکدیگر ندارند و همواره بر طبق وظيفه و مسئولیّت دینی خود عمل کردهاند و اگر هر کدام به جاي ديگري قرار ميگرفتند، به انجام همان وظيفهاي ميپرداختند که آن امام بزرگوار پرداخته است.
*هشدار در خصوص شیوع شبهات اعتقادی
حضرت آيت الله مظاهري در بخش پاياني بيانات اخلاقي خود با اشاره به شيوع بيش از پيش شبهات اعتقادي در عصر حاضر، ضرورت تلاش برای استحکام پايههای ايماني و اعتقادي نسل جوان را يادآور شده و خاطر نشان کردند:امروزه دشمنان اسلام و تشيّع بيش از گذشته به ايجاد شبهات گوناگون اعتقادي و ترويج آن شبهات فريبنده در بين جوانان شيعه روي آوردهاند و هر جوان شيعه وظيفه دارد از راه مطالعه و تحقيق، به استحکام پايههاي اعتقادي خود بپردازد و به خصوص در زمينۀ امام شناسي، به راحتي بتواند پاسخ عقلي، منطقي و استدلاليِ آن شبهات را بدهد.
ايشان در اين باره اضافه کردند: عالمان راستين تشيّع، همواره براي حفظ مذهب حقّۀ جعفري تلاش علمي و عملي فراواني کردهاند و در اين راستا، حتّی تا مرز شهادت پيش رفته و بسیاری از آن بزرگواران در اين راه مقدّس، به شهادت رسيدهاند و اگر جوانان امروزي توفيق ادامۀ راه آنان و توان مجاهدت علمي در زمينۀ امام شناسي را ندارند، دست کم وظيفه دارند با مطالعۀ آثار به جاي مانده از علماي گذشته و استفاده از بيانات و سخنرانيهاي علماي ربّاني در زمان حاضر، خود را براي ايستادگي در برابر شبهات تجهيز کنند تا منحرف نشوند.
*انتقاد از کوتاهی در ترویج اعتقادات شیعه
معظّمله با انتقاد از کوتاهي همگان نسبت به ترويج اعتقادت شيعه و به خصوص امام شناسي، افزودند: پيروزي انقلاب اسلامي و تثبيت نظام جمهوري اسلامي اگرچه رخدادی بسيار با اهمیّت و مبارک بود، امّا متأسّفانه پس از انقلاب از نظر محتوايي، آنطور که بايد، کار نشد و اکنون شاهد افول و سستي بنيۀ اعتقادي جوانان هستيم که منجر به بروز و شيوع فسادهای اخلاقي و انحرافهای در بين آنان شده است.
حضرت آیتالله مظاهری در این زمینه، نقش رسانههای جمعی را نفش مهم خوانده و گفتند: رسانهها خصوصاً رسانۀ ملّی باید از موقعیّت و ابزارهای در اختیار خود، بیش از هر چیز به فکر تقویت و استحکام بنیههای عقیدتی و دینی جوانان استفاده نمایند.