شنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۳ |۱۲ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 14, 2024

یک استاد حوزه و دانشگاه گفت: هر چه ما احساسات را در جامعه بگسترانیم امکان شکوفایی عقل از بین خواهد رفت، چون در این صورت احساس می خواهد عقل را مدیریت کند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه مستقر در نمایشگاه بین المللی قرآن کریم، حجت الاسلام و المسلمین محمدحسین الهی زاده، در نشستی علمی با موضوع "حجاب از منظر قرآن" که به همت حوزه علمیه خراسان در بخش حوزوی بیستمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم در مصلای تهران برگزار شد، اظهار داشت: طبق آیات قرآن، عاقل ترین مردم با حیاترین مردم بوده و حیات طیبه ما انسان ها نیز به حیا بستگی دارد.

وی افزود: بنابر روایاتی که از ائمه معصومین(ع) به دست ما رسیده است، عقل ها پیشوایان فکر، فکرها زمامدار دلها، دلها پیشوایان حواس پنج گانه انسان و حواس انسان زمامدار اعضاء هستند؛ یعنی حجاب که یک فعل رفتاری است، ریشه در قلب و فکر دارد.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: بنابر دلایل گفته شده اگر ما بخواهیم مسئله پوشش و حجاب را ریشه ای حل کنیم و به صورت بنیادی گسترش دهیم باید به فکر گسترش عقلانیت در جامعه باشیم.

وی با بیان این که باید به صورت عقلانی حجاب و عفاف را در جامعه گسترش دهیم، گفت: حجاب یک امر ظاهری و عفاف یک امر باطنی است؛ لذا کسی که اهل حجاب دائمی و واقعی است، که اهل عفاف باشد.

حجت الاسلام و المسلمین الهی زاده با بیان این که رابطه ای تنگاتنگ بین حیا و عفت وجود دارد، گفت: شخصی که از عقل خود به خوبی استفاده نموده و حیا و عفت را پیشه خود می‌کند، توانایی کنترل چشم خود را داشته و بر آن تسلط دارد.

وی با بیان این که گاهی اوقات، دل، منشأ مدیریت چشم است و دل نیز از عقل مدیریت می شود، گفت: اگر عقل و حیا و عفت نبود، هوای نفس چشم انسان را مدیریت می کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: اگر عقل، حیا و عفت در انسان باشد انسان در خلوت هم به سوی گناه نمی رود اما در غیر این صورت وضع به گونه ای دیگر خواهد بود.

وی گفت: عناصری مثل عقل، حیا، عفت، غض بصر، حفظ فروج و کوشش در حجاب، مربوط به حجاب است که عقل اصلی ترین و حجاب ظاهری ترین عامل آن است. بر این اساس ممکن است گاهی حجاب باشد اما پوشش واقعی و عفت نباشد.

 حجت‌الاسلام والمسلمین الهی زاده در پایان سخنان خود با بیان این که ماه رمضان ماه امت خداست چرا که تقدیر امت و سرنوشت شان در این ماه رقم خواهد خورد، گفت: شب قدر، شبی است که انسان ره صدساله را یک شبه طی می کند و سر گرفتن قرآن نیز نمادی است که در پناه قرآن باشیم و بدانیم که اگر قرآن بر سر ما باشد بلایی بر ما نازل نخواهد شد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha