به گزارش خبرگزاری حوزه،رئیس جامعةالمصطفی در نشستی با مدیران، معاونان، محققان و کارکنان پژوهشگاه بینالمللی المصطفی با اشاره به برپایی نمایشگاه دستاوردهای پژوهشگاهالمصطفی، اظهار داشت:برگزاری چنین جلساتی، موجب میگردد تا مجموعه ها در کنار هم خود را بهتر بیابند و برگزاری نمایشگاه نیز به تحقق این هدف، کمک شایانی کرده است.
حجت الاسلام والمسلمین اعرافی، به اهمیت پژوهش و تولید اندیشه در پیشبرد بشر در اعصار مختلف اشاره نمود وبیان داشت: افکار و اندیشهها، موتور محرک کاروان بشریت در تاریخ بوده است. فکر و اندیشه تمدن ساز است و میتواند جامعه را متحول کند. در شکلگیری تمام تمدنهای بشری و وحیانی، فکر و اندیشه، نقشی اساسی و راهبردی داشته است.
وی در ادامه، حوزه را نماد اندیشهورزی، ابداع و نوآوری خواند و گفت: با وجود اینکه حوزه در دوران متمادی زیر فشار، اختناق و نبود امکانات بسر میبرد، با دستان خالی، اما با اخلاص و ارادهای راسخ، کارهایی عظیم و شگفت را به انجام رساند.
رئیس جامعةالمصطفی با اشاره به بزرگانی مانند شیخ کلینی، شیخ صدوق، علامه مجلسی، شهیدین و فیلسوفانی چون ملاصدرا که ترسیمکنندة سلسلهای نورانی در برابر ما هستند، ابراز داشت: این بزرگان با اخلاص و اراده، کارهای نشدنی را انجام دادند و پیشگامان تولید فکر در جهان بودند و امروز، ما افتخار می کنیم میراث داران دانش و پژوهشی هستیم که با دستان خالی رغم خورده است.
وی افزود: از سوی دیگر، ما فرزند زمانی هستیم که علم و دانش با سرعت و شتاب خیرهکنندهای در پیش است و این وظیفه ای که بر عهده ما است را سنگینتر میکند. دنیا مانند ماشینی پرسرعت در حال تولید و نشر فکر است و همین افکار و علوم انسانی است که دنیا را اداره می کنند و به فرموده مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی)، ما در تولید علم، به ویژه علم کلام، الهیات، معارف و علوم انسانی باید میانبر بزنیم.
حجت الاسلام والمسلمین اعرافی با اشاره به اینکه امروز، بیش از هر زمان دیگری، ظرفیتهای لازم برای پژوهش و تولید اندیشه در اختیار ماست، خاطرنشان کرد: میراث گذشتگان، منابع قوی، کاروان پرشتاب فکر و اندیشه و جایگاه ما وظیفهای سنگین را بر دوشمان قرار داده است که با الگو قرار دادن همت و اخلاص پیشینیان، می توانیم گامهای بلندی را در این زمینه برداریم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: جامعهالمصطفی با وجود چالشها و مشکلات، در یک دهه گذشته، دستاوردهای بزرگی را در عرصه پژوهش داشته است. در چند سال اخیر، زیرساختها تا حد زیادی فراهم شده و کیفیت کارها نیز نسبتاً مطلوب بوده است، اما بدون تردید، اگر به کاستی ها توجه نکنیم، پیشرفتی حاصل نخواهد شد.
رئیس جامعةالمصطفی ادامه داد: اگر به دستاوردها و ظرفیتهای المصطفی توجه شود، میبینیم به سوی یک مجموعه نظاممند در حال حرکت هستیم که این بسیار امیدبخش است، اما نباید بدان بسنده کرد. ما باید به سوی تربیت افراد سرنوشتساز و اثرگذار در جهان حرکت کنیم. اگر ما در مواضع فکری و فرهنگی جهان نیروی کارآمد داشته باشیم، عرصههای بیشتری برای فعالیت های علمیمان گشوده میشود.
وی با تاکید بر اینکه حوزه پژوهش یکی از سختترین حوزه ها است، اظهار داشت: به ثمر نشستن یک کار خوب پژوهشی، مستلزم زحمت فراوان، قدرت خطرکردن، صبر و بردباری و دادن امکانات و بهای کافی است. اکنون، با وجود برخی ضعفها، کارهای بسیار خوبی صورت گرفته است.
حجت الاسلام والمسلمین اعرافی با اشاره به تعبیر مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) مبنی بر اینکه کشور و انقلاب وارد یک پیچ تاریخی شده است، خاطرنشان کرد: دشمنان ما فهمیده اند که قدرت بزرگی در منطقه در حال شکلگیری است و تمام تلاش خود را به کار گرفتهاند تا با آن مقابله نمایند. ما باید با فداکاری، همکاری و همیاری از این مرحله گذر کرده و به جایگاه واقعیمان دست یابیم.
وی افزود: تهدیدها در شرایط جدید، باید درک و تبدیل به فرصت شود. همانگونه که در زمان جنگ تحمیلی توانستیم از گذر گردنهها عبور کنیم، امروز هم در برابر گردنه بزرگی هستیم که نباید اجازه دهیم بر کار ما اثری بگذارد. همه باید کمر همت بسته، با صرفهجویی، کار بیشتر و برنامه ریزی دقیقتر، کمبودها را جبران کنیم.
رئیس جامعةالمصطفی در بخش بعدی سخنان خود، کار پژوهشگاه را متمایز از دیگر مراکز خواند و تصریح کرد: پژوهشگاه بینالمللی المصطفی باید دو رویکرد را دنبال کند. در رویکرد اول باید حامی و پشتیبان فکری سازمان بزرگ المصطفی باشد و رویکرد دوم اینکه در کارهای دیگر خود، هویت بینالمللی المصطفی را لحاظ نماید. امروز، مرزهای دانش به هم نزدیک شده است و پژوهشگاه باید با رویکرد بین المللی و ناظر بر نیازهای کلان المصطفی، به مسائلی بپردازد که مورد توجه خارج نیز باشد و این دغدغه اصلی این بخش است.
وی رصد تولیدات مراکز همسو را یکی دیگر از موارد مهم خواند و ابراز داشت: تولیدات مراکز دیگر در صورت نیاز می تواند ترجمه یا اقتباس گردد و تنها در مواردی باید وارد بحث تحقیق شد که خلاء آن موضوع احساس گردد.