پس از گذر دقایق انتظار، نوای حاج محمود کریمی در بدو ورود به کارگاه ساخت ضریح جدید حرم امام حسین (ع) توجه ها را به خود جلب می کند، البته پس از حیرتی که از مشاهده کعبه شش گوشه دل ها حاصل می شود و اشکی که از پسِ این دلدادگی  از گونه ها روان.

بچه که بودیم، به ما می گفتند هر گاه تشنه شدی و آبی نوشیدی بگو سلام بر حسین. بزرگ تر که شدیم یادمان دادند هر گاه دل به یاد کربلا گرفت، عاشورا بخوانیم و یا بر پشت بام منزل رفته و دست روی سینه رو به حرم ... " السلام علیک یا اباعبدالله"

چه خوب گفته اند که برای به یاد ارباب بی کفن بودن، به دنبال بهانه گشتن، رسم معرفت نیست چه آن که مرام و مشی اعتقادی مان این است؛" کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا"

حالا دیگر دو هفته ای می شود که "عش آل محمد" بیش از هر زمان دیگری، رنگ و بویی کربلایی به خود گرفته است.

پس از آن که ششم مهرماه از ضریح جدید حرم امام حسین (ع) در مدرسه علمیه معصومیه قم)محل کارگاه ساخت ضریح( پرده برداری شد و دیدگان همه بر این مقدس ترین سازه کره خاکی افتاد، این شهر مقدس حال و هوایی متفاوت به خود گرفت و این گونه، چند هفته ای زودتر، دیار کریمه اهل بیت (ع) به استقبال ماه حزن و ماتم آل الله رفت.

در یکی از روزهای بازدید عمومی از ضریح مطهر فرصتی دست داد تا به میان انبوه مردمانی که برای وداع با ضریح سالار شهیدان به محل کارگاه آمده بودند، برویم و از حال و احوال آن ها سراغی بگیریم.

آنچه در ادامه می آید علاوه بر گپ و گفتی کوتاه با تنی چند از عاشقان و دلباختگان سیدالشهدا(ع)، توصیفی از این عشق و دلدادگی است؛

همه ریزه خوار این سفره ایم

در روزهای اخیر، گذشته از بزرگان و مراجع معظم تقلید، جانبازان جنگ تحمیلی و خانواده های معظم شهدا و همچنین اقشار و گروه های مختلف مردمی این توفیق را یافته اند که با حضور در کنار ضریح حریم سلطان عشق، ارادت خود به سالار شهیدان را از راه دور نشان دهند و اعلام بدارند که هر کجا باشند و در هر پست و مقامی، افتخارشان این است که ریزه خوار سفره کرم اباعبدالله الحسین (ع) هستند.

کنار ضریح مطهر که شاهکاری برآمده از عنایت حق تعالی به استاد فرشچیان و دیگر اساتید زبردست این مرز و بوم است که می آیی، درد دل ها و مناجات توده های مردم را می شنوی که چه عاشقانه با " حضرت قتیل العبرات" خلوت گزیده اند.

این گریه ها و ناله ها، بی گمان از سرِ شوق و ارادت است و این سان است که با خود شور و شعفی به همراه دارد که در هیچ جای دیگر جز دستگاه ملکوتی امام حسین (ع) نمی توان نمونه آن را یافت.

سفر عشق از آن روز شروع شد که خدا

مِهر یک بی کفن انداخت میان دل ما

اندکی از برکات خون خدا

اینجا کسی را مقام و جایگاهی نیست، همه یکرنگ اند و یکدل در عرض ارادت به ساحت سالار شهیدان. حجت الاسلام محمد شریعت زاده که برای زیارت آمده ، در این باره بیان جالبی دارد؛ دلیل این شور و شوق وصف ناپذیر مردم برای زیارت ضریح مقدس سیدالشهدا(ع) را در این می توان داد که این خون مقدس امام حسین است که این گونه دل ها را به شور آورده و اشک ها را جاری ساخته است.

وی همچنین افزود: اساسا ویژگی خاص سیدالشهدا این فداکاری والا بوده که برای احیای دین اسلام

و امر به معروف و نهی از منکر، چنان عاشقانه در مسیر الی الله دست به بالاترین ایثارگری ها زده و همین است که فرموده اند" محبت امام حسین حرارتی در قلوب مومنین است که هیچ گاه سرد و خاموش نخواهد شد."

وقت تنگ است و دل کندن سخت!

خادمان اشک می ریزند همراه زایرانی که به نیت زیارت مرقد الحسین (ع) آمده اند لحظاتی را با مولای خود خلوت کنند و اینجا ، ضریح واسطه ای است که دل ها را راهی بین الحرمین می کند.

وقت اما تنگ است، گروه گروه از خواهران یا برادران که وارد محوطه کارگاه می شوند، خدام آن ها را به سمت درب خروج هدایت می کنند تابلکه دیگرانی هم که چشم انتظار رویت ضریحند، این توفیق را بیابند.

در این میان، فرصتی دست می دهد تا با یکی از خدام گفتگوی کوتاهی داشته باشم. حسن کریمی ، خادم افتخاری کریمه اهل بیت (ع) که از روز دوم آغاز بازدید عمومی توفیق خدمت گزاری در این مکان مقدس را داشته است، گفت: این روزها لحظه لحظه اش صحنه های عشق بازی مردم با امام حسین (ع) بوده است و حقیقتا خدا توفیقی به ما داده تا در این جا خدمتگزار این مردم ولایی و امام حسینی باشیم.

زیارت نیابتی به یاد کربلاییان

وی همچنین بیان داشت: همه زایران اینجا که می آیند، گویی خود را در حرم ملکوتی آقا می بینند و این طور نیست که فکر کنند صرفا حالا ضریحی ساخته شده و قرار است به کربلا برده شود.

کریمی همچنین گفت: انشاءالله توفیقی باشد حرم امام حسین (ع) را زیارت کنیم و اگر خدا خواست دنبال کاروان این ضریح به پابوس آستان عشق سیدالشهدا(ع) نائل شویم.

در گوشه ای از محل کارگاه ، مرد جا افتاده ای ، اشک ریزان رو به ضریح نجوا می کند. ضمن عرض پوزش از وی به جهت برهم زدن این حالت زیبا و معنوی اش، پای صحبت هایش می نشینم.

خود را رضا محمدی، معرفی می کند که از یزد به قم آمده برای زیارت همین ضریح مطهر.

وی در ابتدا ابراز داشت: عشق به امام حسین(ع) ما را به هر جایی که می خواهد می کشاند و اگر این جا آمده ایم، به جهت رایحه خویش صفای حرم آقاست که مشام ها را می نوازد.

عمر گذشت و وا نشد راه زیارتت به روی من...!

محمدی با بیان این که بالاخره آرزوی هر شیعه ای است که حرم مطهر اباعبدالله الحسین (ع) را زیارت کند، گفت: ما که فعلا توفیق این را نداشته ایم حرم آقا را از نزدیک درک کنیم، از همین جا و به واسطه این ضریح نورانی ، دل ها را روانه مرقد و بارگاه حضرت می کنیم ، باشد که آقا ما را هم روزی به پابوسی خویش پذیرد؛ البته این جا هم جلوه ای از کربلاست و ما در اینجا در درجه اول فرج امام زمان(عج) و سلامتی رهبر عزیزمان را می خواهیم و بعد هم این که شفاعت امام حسین (ع) در وانفسای قیامت نصیب و قسمتمان شود.

وی همچنین اظهار داشت: چند لحظه پیش با اخوی ام که در مکه بود، تماس گرفتم و وقتی متوجه شد که در کنار ضریح آقا اباعبدالله(ع) هستم، خیلی التماس دعا داشت؛ اتفاقا از یزد هم برخی اقوام تماس گرفته و جدا التماس دعا داشتند، برخی هم مریض دارند و خواسته اند دعایی در حقشان بکنیم؛ البته اگر لایق باشیم.

در کارگاه ضریح ، حال و هوایی جالب حاکم است. برخی با تلفن های همراه خود عکس یادگاری می گیرند، گروهی به یاد کربلا، دو رکعتی نماز می گذارند و عده ای نیز در این فرصت کوتاه زیارت عاشورا می خوانند.

محبان کوچک آقا  هم آمده اند

بعضی از مشتاقان نیز فرزندان نونهال خود را بر روی دست گرفته اند تا سهم کودکشان از این فرصت ناب، بوسه ای باشد بر ضریح ارباب.

حجت الاسلام میراحمدی این گونه از عشق تمام ناشدنی رهروان حسینی می گوید: این شور و حال به خاطر اخلاص و جان نثاری اباعبدالله(ع) است و این که همه چیزش را برای خدا داد و این گونه در جای جای عالم عزت یافت و شما می بینید مردم چگونه با ضریح ایشان ارتباط قلبی و معنوی دارند.

9 روز دیگر تا وداع با ضریح ارباب

بیست و پنجم مهرماه، آخرین فرصت برای بازدید عمومی از این ضریح مطهر است چه آن که قرار است پس از این تاریخ با حرکت سازه ضریح به اقصی نقاط کشور ، موجی حسینی در سراسر ایران اسلامی در آستانه ماه محرم ایجاد شود؛ ماهی که پیر خمین، فرمود" هر چه داریم از محرم داریم".

هر که با خاک تو تطهیر شود

نکند چهره به خاک آلوده

ما فقط از تو ، تو را می خواهیم

مکن این دل به ثواب، آلوده

شوق رویای ضریحت داریم

چشممان گر شده خواب آلوده

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا...

در این چند روز مداحان، روضه های مختلفی خوانده اند، اما شاید جانسوزترین روضه، روضه وداع خون خدا با اهل حرم باشد، آن جا که مخدرات امام (ع) و زینب کبری(س) برای آخرین بار به دیدار ثارالله آمدند و در آن عصرِ غریبِ نینوایی ، سوزناک ترین لحظه وداع تاریخ بشری را رقم زدند. ساعاتی بعد اما ... "السلام علی الشیب الخضیب"... "السلام علی الخد التریب"...

این روزها قم به برکت ضریحی که تا حدود دو سه ماه دیگر در مرقد مطهر سیدالشهدا(ع) نصب می شود، زودتر از هر شهر دیگری ، لبیک گوی کربلاییان شده است.

آری ! هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله.

گزارش: سید محمد مهدی موسوی