به گزارش خبرگزاری حوزه، طاهرزاده ، عصر امروز طی سخنانی در همایش "گفتمان طلبه عصر انقلاب اسلامی" که در مدرسه علمیه معصومیه قم برگزار شد، ابراز داشت: اینکه مشاهده میشود امام خمینی(ره) قرن حاضر را قرن نابودی ابرقدرتها و مقام معظم رهبری نیز آن را قرن شروع دوباره قدرت اسلام معرفی میکنند به دلیل شناختی است که این دو بزرگوار نسبت به جایگاه تاریخی و عصر انقلاب دارند.
وی با تاکید بر اینکه ما باید بدانیم در کجای تاریخ قرار داریم ، گفت: اگر ما نسبت به جایگاه تاریخی خود شناخت پیدا کنیم به ما کمک میکند که با این همه ناملایمتها همانند ناملایمتهایی که در عصر ائمه(ع) وجود داشت امیدوارانه و با نشاط حرکت خود را ادامه دهیم.
طاهرزاده همچنین با اشاره به تاکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر امید داشتن به آینده و اعتماد به خدا گفت: شناخت کامل ایشان نسبت به عصر انقلاب و اشرافشان به مسایل مختلف نظام سبب میشود که چنین مسالهای از سوی ایشان مطرح شود.
وی افزود:اینکه برخی از انقلاب اسلامی جدا شده اند به این دلیل است که نتوانستند جایگاه حادثه انقلاب را بفهمند.
این کارشناس مسایل انقلاب تاکید کرد: ما با نگاه به لایههای وجودی انقلاب به ریشه تاریخی آن میتوانیم پی ببریم در این شرایط اگر همگان به دشمنی ما بلند شوند نمیتوانند این کشور تاریخی را از ما بگیرند.
وی با اشاره به اهمیت شناخت جایگاه خود در هستی و تاریخ اظهار داشت: امیرالمومنین(ع) میفرمایند« خدا رحمت کند کسی را که بداند چه بوده و چه شده و چه میتواند باشد» ؛در چنین نگاهی است که میتوان حقیقت و لایههای پنهان هر چیزی و هر حادثهای را پیدا کرد و به جایگاه حادثهها نظرداشت.
وی درباره ضرورت نگاه تاریخی نیز بیان داشت: کسانی که تاریخ خود را نشناسند به راحتی از حوادث جزئی بازی میخورند و انقلاب اسلامی را در حد ارزانی و گرانی کالاها ارزیابی میکنند.
طاهرزاده خاطرنشان کرد: ما برای شناخت شرایط تاریخی که در آن بسر میبریم اولا باید بدانیم که چه ضعفهایی را پشت سر گذاشتیم ولی از تنگناهای آن عبور نکردیم و دیگر اینکه معنای پیچ تاریخی که در آن قرار داریم را بفهمیم و همچنین متوجه شویم که به چه افقی باید چشم دوخت تا از سکولاریسمی که در زندگی دینی گرفتار آن شدهایم، درآییم.
وی در خاتمه تصریح کرد: پیچ تاریخی عبارت از سقوط چند رژیم نیست بلکه تحولی است که در عالم و آدم ایجاد شده و تالیف جدیدی است از همه آنچه که بشر در زندگی خود با آن سروکار دارد و این یعنی پایان یک دوره تمدنی و آغاز یک دوره تمدنی دیگر.