به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، مراسم عزاداری و سوگواری حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) با شکوه و عظمتی خاص در دهه نخست محرم 1434 با حضور صدها تن از مسلمانان و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت(ع) از ملیتهای مختلف در مرکز اسلامی هامبورگ برگزار گردید.
در میان عزاداران حسینی چیزی که بیش از همه جلوه می‌نمود، حضور انبوه جوانان و نوجوانان سیاه پوش و عزادار بود که با تشکیل گروه های نوحه خوانی و سینه زنی به این مجلس معنوی، شور و زیبایی خاصی بخشیده بودند.
در شب تاسوعا و نیز شب عاشورای حسینی،کثرت و ازدحام عزاداران حسینی به گونه‌ای بودکه به دلیل پر بودن همه سالن‌های مرکز اسلامی، علاوه بر صحن مسجد انبوه جمعیت در راهروها و در حیاط مرکز، به عزاداری پرداختند.
مرکز اسلامی هامبورگ امسال نیز همچون سالیان گذشته میزبان مراسم عزاداری مسلمانان اردو زبان پاکستانی هم بودکه به طور جداگانه به برپایی مراسم عزاداری پرداختند.
دراین شب‌های نورانی، سوگواران حسینی پس از اقامه نمازجماعت مغرب وعشاء به امامت مدیر مرکز اسلامی، حجت الاسلام والمسلمین رمضانی، ضمن قرائت زیارت عاشورا از سخنرانی حجت الاسلام حیدری کاشانی و مداحی مداح اهل بیت عصمت و طهارت، آقای حاج احمد نیک بختیان بهره مند شدند.
حجت الاسلام حیدری کاشانی، در این شب‌ها موضوع سخنرانی خویش را ، توضیح و تشریح تفاوت‌های زندگانی رحمانی و زندگانی شیطانی قرار داده و به بیان الگوها و مصادیق این دو نوع نگرش در واقعه کربلا پرداخت. 
وی در مباحث خود مقدمه رسیدن به زندگانی رحمانی را رهیدن و دورشدن از زندگانی و اخلاق شیطانی بیان نمود و اظهار داشت: مهم‌ترین پرسشی که در طول تاریخ بشری برای همه نسل‌ها و عصرها مطرح است، این است که آیا انسان می‌خواهد زندگی‌اش در این دنیا رحمانی باشد یا شیطانی؟ چراکه راه میانه‌ای وجود ندارد. انسان یا باید از خداوند رحمان پیروی نماید و یا از شیطان رجیم. اگر انسان به معنای واقعی کلمه رحمانی نباشد، شیطانی خواهد بود و اگر خودش را ملتزم به لوازم زندگی رحمانی نکند، در لابلای چرخ دنده‌های زندگی غافلانه و شیطانی از بین خواهد رفت. اولین آموزه اسلام در قرآن کریم «بسم الله الرحمن الرحیم» است. در قرآن کریم، آغاز هم کلام شدن خدا با انسان با لفظ بسم الله است و آغاز هم سخن شدن انسان با خدا در نماز نیز همین بسم الله است.
همانطوری که در روایات نیز آمده، ذکر و یاد خداوند، شیطان را فراری می‌دهد. از اینرو ذکر شریف « بسم الله الرحمن الرحیم » رمز رسیدن به تمام خیرات و برکات و دوری از شیطان رجیم است. بزرگترین پیام « بسم الله الرحمن الرحیم » هم اینست که نگرش ما نسبت به عالم باید رحمانی باشد، یعنی اخلاق، گفتار، اعمال، نیات و در یک کلام تمام زندگی ما باید رحمانی شود.
لازمه رسیدن به نگرش رحمانی نیز عبور از سلوک شیطانی است. رحمانی عمل‌کردن یعنی اعتقاد به خداوندی که رحمن و رحیم است. یکی از دلایلی که می‌گویند دین اسلام، عاطفی‌ترین و پرمحبت‌ترین دین است، اینست که مسلمانان در طول نمازهای واجب روزانه، مجموعاً 60 مرتبه بر رحمانیت و رحیمیت خداوند تاکید می‌کنند و لذا نگاه فرد مسلمان باید بر تمام عالم رحمانی باشد و با محبت ترین و عاطفی ترین فرد باشد.
حجت الاسلام والمسلمین حیدری کاشانی در بخش دیگری از مباحث خویش از کبر و خودبینی به عنوان مهم‌ترین اخلاق شیطانی یاد کرد و افزود: از کدام اخلاق شیطانی باید عبورکرد تا به اخلاق رحمانی رسید؟ اولین چیزی که خداوند به واسطه آن اسکتبار شد، کبر و خودبینی بود. درواقع اولین چیزی‌که شیطان را به ستیز با خداوند و نگرشهای رحمانی واداشت، کبر و خودبینی بود.
شیطان پس از شش هزار سال عبادت به جایی رسیدکه لقب معلم الکرّوبین، معلم الملائک و یا عزازیل را گرفت. خداوند آدم را از خاک خلق کرد و به ملائک دستور داد که بر آدم سجده کنند؛ اما شیطان دچار کبر، غرور و خودبینی شد و نافرمانی کرد.
حضرت امام علی(ع) در خطبه192 نهج البلاغه به شیطان لقب امام المتعصّبین می‌دهند، یعنی پیشوای متعصّبین، کسانی که در غرور و خودبینی خود تعصب دارند. شیطان به جای توبه در کبر خود تعصب و پافشاری نمود. 
لذا اگر انسان بخواهد به نگاه رحمانی برسد باید از « منیت » و خودمحوری عبورکند. اگر از خودبینی عبور کرد به خدابینی می‌رسد و به هر میزان که از خود بگذرد، به همان میزان خدا را درک خواهد کرد.
وی در ادامه مباحث خویش، واقعه کربلا را حامل دو پیام مهم برای همه نسل‌ها و عصرها دانست و ابراز داشت: در کربلای حسینی، دو جریان و دو خط متقابل وجود دارد،یکی خط خداوند رحمان و دیگری خط شیطان رجیم که هر دو به اوج تجلی خودرسیده اند. کربلا زشتی اخلاق شیطانی را به خوبی نشان می‌دهد. هرکسی‌که در این عالم بهره-ای از عقل، معرفت و بصیرت برده باشد، با بررسی جریان کربلا می-تواند زشتی پیروی از اخلاق شیطانی را درک کند.
در سوی دیگر، دانشگاه عرفانی امام حسین(ع) که در کربلا به اوج جلوه نمایی می‌رسد، دو پیام اصلی دارد:
1. ستیز بی‌امان با اخلاق شیطانی‌و مقابله با نگرشهای شیطانی و انسانهایی‌که شیطان صفت شده‌اند. چنانچه می‌فرمایند: «من مرگ همراه با سعادت را بر زندگی همراه با ذلت ترجیح می‌دهم». یعنی نگاه رحمانی می‌گویدکه زندگی شیطانی زیر سلطه شیطان صفتان آن قدر ارزشمند نیست که انسان عزّت خود را زیر پا گذاشته و زیر پرچم ظالمان زندگی کند. در واقع امام حسین(ع) مهم‌ترین آسیب جامعه دینی را پیروی از شیطان معرفی می‌نماید.
2. دعوت برای رسیدن به اخلاق رحمانی، آن اخلاقی که همراه با عشق و عاطفه است و درجای جای وقایع کربلا نمونه‌های اخلاق عاطفی به چشم می خورد .
بنابراین پیام امام حسین(ع) برای تمام نسل‌ها و عصرها ستیز با اخلاق شیطانی و تلاش برای رسیدن به اخلاق رحمانی می باشد.
