به گزارش خبرگزاری حوزه،‌ حجت‌الاسلام محسن رنجبر، محقق و پژوهشگر حوزوی در این نشست که با حضور اساتید، طلاب و فضلای حوزه در نمازخانه مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا(ع) قم برگزار شد، واقعه عاشورا را یکی از مهم‌ترین مسائل در تاریخ تشیع عنوان کرد.

وی با بیان این که واقعه عاشورا در زمان‌های مختلف و با رویکرد‌های متفاوتی مورد توجه قرار گرفته است، ادامه داد: هرچند این واقعه در سال 61 هجری روی داد، ولی در طول تاریخ برداشت‌ها و گفتمان‌های مختلفی از آن شده است.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: همزمان با شکل گیری حکومت صفویان، رویکرد مقتل نگاری متفاوت شده است؛ در این دوران، حاکمیت در راستای ترویج فرهنگ تشیع در جامعه، به ترویج واقعه عاشورا پرداخت و در این عرصه کارهای تبلیغی گسترده‌ای صورت گرفت.

وی با اشاره به تدوین مقتل "روضة الشهدا" در این دوره گفت: شاهان صفوی به این نتیجه رسیدند که برای ترویج تشیع، باید واقعه عاشورا در جامعه ترویج شود؛ مجالس و محافل گسترده‌ای در این راستا برگزار و مقتل "روضة‌الشهدا"  در منابر قرائت می‌شد.

حجت‌الاسلام رنجبر به ابعاد مختلف واقعه عاشورا اشاره کرد و گفت: از جمله ابعاد واقعه عاشورا، بعد احساسی، بعد حماسی و اسطوره‌ای و بعد عرفانی است که از قرن ده به بعد، رویکرد جدیدی در این ابعاد به وجود آمد، تا جایی که در برخی عرصه‌ها با مبالغه همراه شد.

وی ادامه داد: تا پیش از قرن هفتم، مقاتل شیخ مفید و ابومخنف وجود داشت که گزاره‌های آنها صدق بیشتری داشت که در کنار آنها برخی نیز دارای رویکرد قصصی داشتند که از جمله آنها می‌توان به خوارزمی اشاره کرد.

این پژوهشگر حوزه و دانشگاه با بیان این که در قرن دهم رویکرد ترویج عاشورا، به سمت بعد احساسی تمایل پیدا کرد،‌ خاطرنشان کرد: از  جمله مسائلی که در این عرصه مورد تأکید قرار گرفت، مسئله تشنگی سید‌الشهدا(ع) و یاران ایشان و غربت و تنهایی است.

وی یادآور شد: مسئله تشنگی امام حسین(ع) و اصحاب در روز عاشورا در قرن ده به بعد، با تفاوت‌های زیادی نسبت به مقاتل در پیش  از قرن  هفتم می‌باشد.

313/ 15