پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024
کد خبر: 304648
۱۹ بهمن ۱۳۹۱ - ۰۹:۵۹

آیت الله مصباح یزدی اولین گام عرفان حقیقی را مرحله ای ذکر کرد که شخص خود را در مقابل خداوند آن قدر کوچک و حقیر می داند که همه وجودش، محبت خدا می شود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، شب گذشته در درس اخلاق این هفته خود که در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار شد، گفت: انسان برای رفع نیازهای خود سعی می کند که از محیط خارج کمک بگیرد و به همین منظور، به شناخت پیرامون خود می پردازد.

آیت الله مصباح یزدی تصریح کرد: آن دسته از افرادی که به خدا و ماورالطبیعه اعتقاد ندارند سعی می کنند با توانایی های خود دیگران را به خدمت بگیرند؛ کم کم زندگی خود را بر این منوال طراحی می کنند؛ در این میان عده ای که به ماورالطبیعه معتقد بودند به موجودات غیبی صادق برای برطرف کردن مشکلات خود روی آوردند که برخی به خدا و بت پرستی و جن پرستی و... متمایل شدند.

ایشان ادامه داد: کسانی که به ارواح خبیثه و اجنه و... روی آوردند، سعی کردند از این مسیر به رفع نیازهای خود بپردازند، ولی انبیا، مسیر روشنی را برای بشر انتخاب کردند که همان، ایمان به خدای تبارک و تعالی بود؛ لازمه اصل ایمان به خدا این است که باور داشته باشد که خداوند در زندگی اش تاثیر گذار است و غیر از خالقیت به ربوبیت او هم معتقد باشد.

عضو خبرگان رهبری اضافه کرد: این تاثیر الهی را می توان در طیفی از مراتب بازشناسی کرد؛ برخی معتقدند که خداوند انسان و دنیا را خلق کرده و دیگر کاری به آنها ندارد؛ این تفکر زاییده یهود بود که فلاسفه متاخر نیز نظیر چنین مسایلی را بیان می کردند.

آیت الله مصباح یزدی با اشاره به این که عمده منازعه پیامبران، با بت پرست ها این بود که به جای خدا، به بت ها متوسل می شدند، ابراز داشت: بین پرستش و کمک خواستن رابطه تنگاتنگی است؛ برخی معتقدند که تاثیرگذاری خدا بر بشر تنها در شکل پاداش و جزا و آن هم در عالم آخرت است؛ اما اسلام بیان کرد که این تاثیرگذاری در همه شئون دنیا و آخرت وجود دارد و انسان باید هر لحظه خدا را در کنار خود حس کند.

رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی خاطرنشان کرد: در اینجا معنی توکل روشن می شود، ولی این که جایگاه توکل کجاست؟ از مسایلی است که باید بیشتر روی آن بحث کرد؛ برخی از کسانی که این مساله را درست نفهمیدند عنوان کردند که ما کاری نمی کنیم و همین که توکل داریم برای رفع نیازهای ما کافی است؛ این افراد یا تنبل بودند یا این که این مساله را درست دریافت نکردند؛ عده کمی حرکت کردند و گفتند که بقیه را خود خدا درست می کند و کافی است که ما حرکت کنیم که این مرتبه از مرتبه اول بهتر ولی کافی نبود.

ایشان با بیان این که در یک مرتبه بالاتر برخی گفتند که توکل یعنی این که ما حرکت کنیم و اسبابش را خداوند آماده می کند و در مرحله بعد نیز این بود که شرایط لازم برای رفع نیازها را هم باید خدا فراهم کند، خاطرنشان کرد: از این مرحله بالاتر، مساله سلسله علل مطرح می شود که شخص توکل کننده خداوند را سلسله جنبان و خود را در این مسیر کوچک می داند.

آیت الله مصباح یزدی یادآور شد: مرحله بالاتر از این، آن است که شخص راه را می شناسد، حرکت را به درستی انجام می دهد، ولی خود را در مقابل خالق بزرگ جهانیان به قدری کوچک می داند که اصلا برای خود مقامی قایل نیست و همه چیز خود را خدا می بیند؛ این مرحله اولین مرحله توکل اولیالله است که گام های بزرگ بعدی بعد از این گام برداشته می شود.

عضو خبرگان رهبری در پایان با اشاره به این که به همین دلیل است که اولیالله هر چقدر مقام و مرتبه بالاتری داشتند خود را در مقابل خداوند متعال کوچکتر و فقیرتر می دیدند، افزود: اولین ثمره مفید این مساله آن است که این شخص، مقامی برای خود قائل نیست و خود را فقیر می بیند و از غرور دور می شود و هرچقدر معرفت به کوچک و حقیر بودن بیشتر شود، مقام و مرتبه این شخص نیز افزایش خواهد یافت.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha