به گزارش خبرگزاری حوزه، متن پیام این مرجع تقلید بدین شرح است.
بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله تعالی: « إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَأَوَّاهٌ حَلِیمٌ »
السلام علیکم و رحمةالله
با عرض ادب و احترام و تجلیل از این اجتماع نورانی؛
تقدیر از بزرگان و نخبگان عالم انسانیت و یاد و تذکر سیره و رفتار آنان و الگو و اسوه قرار دادن ایشان سیرهای است قرآنی و برنامهای است وحیانی.
نباید رجال دین و خیر و اصلاح و هدایت و ارشاد و خادمان بشریت نامشان فراموش شود باید همواره از آنها همه درس بگیرند و در مکتب تربیت آنها آموزش ببیند در کل این صنف از اصناف بشر با تفاوت درجات و مراتبی که دارند همه سابقه و پرونده انسانیت میباشند، این نوعی که به تاج کرامت «و لقد کرّمنا بنیآدم» مفتخر گردیده و ظهورشان و حضورشان همه پس از کریمه «انّی اعلم ما لا تعلمون» پاسخ فعلی به ملائکه و جلوه مقام قدسی انسانیت است در صف اول این گلهای سرسبد عالم خلقت، انبیا عظام و اوصیا کرام آنها قرار دارند و در راس همه وجود مبارک شخص اول ممکنات خواجه کائنات حضرت محمدبن عبدالله(ص) و اهلبیت(ع) آن حضرت میباشند که در عصر حاضر تمام تشخّص این صنف طراز اول به وجود کثیرالجود حضرت بقیةالله(عج) و مولی الثقلین خلیفةالله فی الارضین حضرت مهدی(عج) قائم است و در درجه بعد ارائه این هویت قدوسی و ملکوتیت و معنویت انسانی به وسیله شاگردان و تربیتشدگان مکتب اهلبیت(ع) حافظان علوم و آثار آنان در طی قرون و اعصار میباشد.
از قرن اول و دوم و سوم اصحاب بزرگ اهلبیت(ع) و راویان عالی مقام حدیث به این منصب اعلی مفتخر بودند، امت در علم و فقه و حدیث وامدار این طبقه میباشند و در اعصار بعد از زمانی که غیبت کبری آغاز شد حفظ این آثار و علوم دین و معارف قرآن و حادیث شریفه به وسیله بزرگان و توابع و مشاهیری، مانند کلینی و صدوق و شیخ طوسی و صدها رجال علم محفوظ و برقرار ماند و رشته تالیف و تصنیف در علوم اسلامی ادامه یافت که نمونه آن در عصر حاضر کتاب شریف «جامعالاحادیث» است که با امتیازات فنی خاصی به امر استاد بزرگ ما حضرت آیتاللهالعظمی آقای بروجردی(ره) تدوین و جمعآوری شد.
یکی از بزرگان این مکتب جهانی علم و فقه و حدیث و اجتهاد که به حق از مفاخر بزرگ شیعه و پیروان راستین اهلبیت(ع) و تجسم اخلاق اسلامی و در زهد و پارسایی در زمان خود کمنظیر یا بیبدیل بود عالم و زعیم بزرگ آیتاللهالعظمی حاج محمد ابراهیم کلباسی(ره) است که در اسم و وصف شباهت به حضرت ابراهیم خلیل داشت که خدا او را به عنوان «آواه حلیم» توصیف فرموده است.
مرحوم آیتاللهالعظمی کلباسی نیز حسب آنچه از مقامات معنوی و خوف از خدا و پرهیزگاری از او نقل میشود از مصادیق این عنوان است باید حیات و سیره ایشان، تلاششان در احیا دین و امر اهلبیت(ع) و امر به معروف و نهی از منکر و تربیت علما و ورع و پارسایی مخصوصا احتیاط در تصرف در وجود شرعیه بازگو شود تا نسل جدید روحانیت و طلاب عزیز و عموم از آن درس بگیرند.
خودسازی، قناعت، وارستگی، عبادت و التزام بر آداب دین حتی مواظبت بر مستحبات و ترک مکروهات را فرا بگیریم ما بسیار نیازمند تفکر در زندگی این بزرگان و مقایسه آن با حالات خودمان میباشیم آن بزرگوار دارای مقامات بزرگ علمی و صاحب کتابهای قیمه فقهی است که در نوع خود کمنظیر و مورد استفاده علمای و فضلا میباشد.
بزرگداشت مثل ایشان بزرگداشت علم بزرگداشت فقه بزرگداشت تسلط بر نفس و بالاخره بزرگداشت دین و مذهب است؛ اغدقالله علی روحه الطیب من سحائب رحمته و اعلی درجته فی درجات العلما الذین مدادهم افضل من دماء الشهدا
ربیعالثانی1434 ه. ق. لطفالله صافی