به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام والمسلمین محمدرضا صالح درمورد شخصیت علمی صاحب عروه اظهار داشت: صاحب عروه در عین اینکه از شخصیتهای ماندگار و پرفروغ در آسمان فقاهت و مرجعیت شیعه به شمار میرود از مسائل سیاسی اجتماعی زمان خود هم غافل نبود.
وی افزود: مرحوم سید یزدی از یک سو نگاه عمیق و مبانی غنی فقهی را در اختیار داشت و از سوی دیگر این مبانی را به صورت کاربردی در صحنههای اجتماعی و سیاسی جامعه آن زمان پیاده میکرد و با فتاوای شجاعانه خود، سیمای یک عالم الگوی شیعه را ترسیم میکرد.
معاون فرهنگی تربیتی جامعةالمصطفیالعالمیه تصریح كرد: علمایی بودند که تمام رسالت خود را تنها در فعالیتها و برنامههای علمی میدیدند و درک صحیحی از موقعیت زمانی و مقتضیات امت بزرگ اسلامی نداشتند اما زندگی سیاسی و مبارزاتی مرحوم آیتالله سید محمد کاظم طباطبایی یزدی یکی از ابعاد پر جاذبه حیات پر برکت اوست.
وی ابراز داشت: از جمله زوایای قابل توجه در زندگی صاحب عروه، دیدگاه جهانی و بینالمللی او و ایستادگیاش در مقابل سلطه غرب است.
حجتالاسلام والمسلمین صالح با اشاره به حمله ایتالیا به لیبی و اشغال این کشور گفت: درآن زمان مرحوم سید محمّد كاظم طباطبایى و بعضى دیگر از مراجع قم، به نفع مردم مسلمان لیبى و علیه ایتالیاییها فتواى جهاد دادند.
وی تاكید كرد: این روحیه مبارزه با سلطه بیگانگان بر ممالک اسلامی، ازافتخارات روحانیت آزادیخواه شیعه است که در اعصار مختلف نمونههایی را میتوان برای آن ذکر کرد.
معاون فرهنگی تربیتی جامعةالمصطفیالعالمیه در مورد تاثیرگذاری صاحب عروه بر حوزههای علمیه گفت: یکی از مهمترین این تاثیرات در حوزه فقه و اجتهاد دیده میشود و کتاب عروهالوثقی ایشان در زمان کوتاهی محوریت علمی پیدا کرد و علمایطراز اول شیعه آن را به عنوان محور محاضرات فقهی خود قرار دادند.
وی بیان داشت: گسترش حوزه نگرش علمای دینی به ابعاد سیاسی، اجتماعی و قیام برای کشاندن فقه به صحنه جامعه، تحول اساسی فکری را در حوزهها به دنبال داشته و به نحوی زیر ساختهای لازم را برای رشد حرکتهای انقلابی در میان فضلا و علمای حوزههای علمیه به وجود میآورد.
بر اساس اعلام ستاد خبری کنگره،حجت الاسلام والمسلمین صالح اظهار کرد: شجاعت و حریتی که در وجود این فقیه بزرگ به چشم میخورد یکی از نیازهای جدی عالمان دینی در هر عصر و زمان است و برخورداری از عناصری نظیر عدالتخواهی در عین حفظ آزادگی و حرکت در خط مبانی اصیل دینی یک مدل قابل توسعه برای نسلهای بعدی حوزههای علمیه به شمار میرود.